Alıntı

2.4K 240 18
                                    

Arkadaşlar bölüm yazarken yanlışlıkla yayımlamaya bastım. Üzgünüm bölüm perşembe günü... O yüzden size küçük bir alıntı bırakıyorum.

Keyifle okuyun...

Elif'in kızınız olduğuna nasıl emin oldunuz?"

"Kızımın ensesinde kahverengi bir beni vardı hatırlarsanız. Utandığı için saçlarını toplatmama izin vermezdi. "

"Hatırladım."

"Eymen'e o benin var olup olmadığı öğrenmek kalmıştı. O günün akşamı öğrendi ablası olduğunu. Temizlik yaparken saçlarını topladığında görmüş. Dünyalar bana bağışlanmıştı. Kızım ölmemişti yaşıyordu. Kocam küçük bir araştırma yaptı. Boşandıktan kısa bir süre sonra kızımla soy bağını koparmak için kimlik bilgilerini değiştirmiş. Anne hanesinde bile adım yazmıyor. Kendi annesinin ismini yazdırmış. Daha sonra Eymen'den kızımın gerçekten merdivenlerden düştüğünü çocukluğuyla ilgili anıların silindiğini öğrendim. Bu durum Tamer'in işine yaradı. Kızım Naz olduğunu unuttu. Sanki adı Elif'miş gibi büyüdü."

"Neden karşısına çıkıp ona doğruları anlatmadınıız?"

"Kızım bir çok şeyi unuttu ama beni başka bir adamla gördüğünü asla unutmadığını öğrendim. Babası da kızım bana bezediği için benim hıncımı ondan çıkarmış. Ona hiç iyi davranmamış. Kızımı bana karşı doldurmuş. Elif beni görmek istemiyormuş."

"Siz bu kadarını nerden biliyorsunuz?"

"Eymen arkadaşı Funda ile kızımı konuşurken duymuş"

Sözün bittiği yerdeydim. Kime üzüleceğimi şaşırmıştım. Bu hikayede ki tek masum Elif'ti. Hayatı ellerinden kayıp giderken bir de Erdem yüzünden yaşadıkları... Allahım!!! Dilerim oğlum Elif'in yaralarını kapatır diye dua ettim içimden.

"İşte böyle Akın bey. "

"Ne zamana kadar daha geri planda kalmayı düşünüyorsunuz"

"Bilmiyorum. Oğluma kalsa söylemeliyim ama hayatını mahvetmekten korkuyorum. Hem annesi hem babası tarafından aldatıldı üzüldü acı çekti."
Haklıydı. Tamer de bana benzer şeyler söylemişti.

"Yaşadığını biliyorum mutlu olsun yeter. Onu daha fazla üzemem"

"İnsanın her yaşta anneye ihtiyacı vardır Nazan hanım. Kızınızın size ihtiyacı var"

"Karşısına çıkmaya hazır değilim. Lütfen sizde sessiz kalın."

"Şimdilik sessiz kalacağım ama daha sonrası için söz veremem"

"Teşekkür ederim Akın bey. "

Umudun Peşinde(KİTAP OLDU)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin