Afraid To Lose You (editing)

Prologue

"Blaire!" Pasigaw na tawag sa akin ni irina.

Suot suot ang galit na ekspresyon na lumalapit sa akin. Napatayo ako sa aking upuan dahil sa gulat, at onting kaba.

Napairap ako dahil nanghahamon nanaman ng away tong babaeng to. Well, I can't really blame her. Everyone in this school knows that she is always the second.

"Ano nanaman ba Irina?Is it your flings? Katalinuhan ko? Or you're just envy kase pumangalawa ka lang?" nang aasar na sabi ko.

Nabahidan ng galit ang mukha nya. Attention overwhelmed Irina kaya imbes na maasar sya, napangisi siya. Im sure may ibabato na syang pang asar sa akin.

" Look who's talking. Baka lang naman nakakalimutan mong pamilya ko ang nag mamay ari ng school na tinatapakan mo. I am the next heir of this school." Nakangiting ika nya.

Akala nya ata matatablan ako sa mga sinasabi nya. Dada ka lang girl. You think you can hurt me? Baka kasi may nakakalimutan den sya. I am Blaire Alexandrite Frost, one of the elite members of the assasins.

"Oh, I'm sorry I literally forgot. But, may nakakalimutan ka den ata? Your parents own this school, not you. You don't have the power to sue me. And if you are, you better have evidence. Wag kang stupid like last time." Pag aadvise ko sa kanya.

My mother always taught me how to be strong kaya I can handle this situation without trembling knees. Isa man ako sa pinakamagaling na assassin sa lugar namin, may anxiety at kaba pa den akong na fefeel. Ang isang kasabihan na pinatanda talaga sa akin ni mama ay 'hayaan mong saktan ka nila bago ka gumanti so you can call it self defense'

Lahat ng atensyon ng mga kaklase ko napunta na sa amin. Even the students next door nakikiusyosyo sa bintana para lang makichismis.

Every week ganyan si Irina. She always pick a fight on everyone pero ako lang talaga ang pumapatol sa kanya.

"Hindi na ako yung stupidang Irina na kilala mo Alex. Hindi na ako ulit magpapa apak sayo. I just want my man back." Nakangising sabi niya.

Parang umakyat lahat ng dugo ko sa mukha ko. Yung adrenaline ko tumataas. Masyado akong apektado kapag pinag uusapan siya.

"Buti alam mong dati palang tanga ka na Irina. Sana nga nag bago ka na." ngumiti ako ng pilit pagkatapos ko yon sabihin.

Halatang sa pag uusap namin, talo na ako. Ayokong mag umpisa ng away kaya bumalik nalang ako sa upuan ko. Lahat ng mga kaklase ko nagbulungan kung bakit nga naman daw ako bigla nalang umupo, kung sino daw yung lalaking inagaw ko. Pero ang hindi nila alam si Irina talaga yung nang agaw.

"Oh Blaire, Bakit ka napaupo, Hindi pa tayo tapos." Lumalapit na asar nya sa akin.

"Ayoko makipag away sa mga isip bata. Kung gusto mo away simulan mo na."

Napatawa siya sa kinatatayuan nya. Bigla bigla nya nalang hinila yung buhok ko kaya napatayo ako. Napasinghap yung iba. Napangiwi ako sa sakit.