Afraid To Lose You (editing)

-24

My tears suddenly fell. Nasa veranda ako ng master bedroom. Naiinis ako, naiinis ako kasi ako naman yung nang aasar, ako pa yung magagalit.

Parang bigla kong narealize. 'Paano kung namatay ka, magkakatuluyan na sina Asher at Irina. Papayag ka ba?'

Umiling ako, brushing my goddamn thought. What am I thinking? Mabubuhay ako, it's just Irina. Natalo mo nayan dati, you can do it. I suddenly felt his arms hugging my waist. I feel like I'm finally home. Pinunasan niya ang pisngi ko.

"I'm- I'm sorry. Baby, please. Di ko naman sinasadya. I thought you were just joking around. You left me there. Ano ba iniisip mo??"

I avoided his gaze. Mapapa amin ako. Hindi pwede. He will sacrifice his life for me. I can't let him do that. Kaya tinatago ko ang mga plano ko sa kanya.

"It's- it's nothing."

I know he's not satisfied with my answer. He knows that I'm lying.

"I'm here Blaire. Kakasabi ko lang sayo kanina, you can share your problems with me."

He smiled. Bakit ba ang bait niya? Hindi siya nagagalit sakin, paminsan lang. He cupped my face, pinatingin niya pa ako sa kanya. I smile at him.

"Pano kung naging kayo ni Irina someday?"

Bigla siyang napahinto. Tumingin siya sa akin. He's serious now. I shouldn't tell a joke.

"Hindi ako papayag. Ikaw- ikaw lang dadalhin ko sa altar."

I'm scared at him. His voice turn into a deep one. I sighed, no one can predict future.

"Pano kung nakalimutan mo ko? Tapos akala mo si Irina yung minahal mo. Will you remember me?"

He sighed. Napakabigat na siguro ng pakiramdam niya. Pano kaya kung sinabi ko pa ang tungkol kay Irina.

"Di ako papayag. I know there's something missing. At alam kong ikaw yon. Di ako mabubuhay kung wala, like you hold my life."

I smiled. I hugged him tight. Sobrang sarap ng feeling na nasa bisig ka ng taong mahal mo. Hinahalikhalikan niya pa ang buhok ko. He started swaying as he sing's 'kahit maputi na ang buhok ko'. Sinabayan ko ang sway niya. I laughed, he totally makes the atmosphere light.

Nilagay ko ang kamay ko sa leeg niya as I sing with him. I saw how his eyes sparlke. Minsan lang talaga ako kumakanta. Sumampa ako sa bar ng veranda. He cupped my face.

"Don't think of that okay? You will be always my baby."

As he said it he gave a kiss. He slowly move his lips, I follow what he's doing. It's too addicted. I gasp for air breaking our kiss. He suddenly kiss my neck. I moaned softly.

"This is mine."

I saw him smiled. Pinaglaruan ko ang labi ko. Ang init! Bumaba na ako sa veranda. Baka mamaya, itulak pa niya ako.

Lumabas ako ng kwarto, titingnan ko yung triplets. Tsaka sina Scar ata andon pa. Pagbukas ko ng pinto, nakatingin silang lahat sa akin. They give me a 'shh' sign. Napatingin ako sa paligid. Bakit?

"Blaire, be quieeetttt!!"

Inirapan ko si Elise. Di naman gising yung triplets. Pumunta ako sa kanila. Binigyan ko sila ng tig-iisang batok.

"Ayaw nyo kasi lumabas. Mamaya kayo makagising dyan sa tatlo!"

Suminghal sila. Tiningnan ko yung triplets. Nanlaki ang mata ko. What the fvck?

"Where's Allo!?"

Di ko mapigilang mapataas ang boses. Malalagot ako ngayon kay tita, nawawala yung isang anak niya.

"Gum-guma gapang dito, nasa ilalim ata ng sofa. Di naman namin namalayan na nakabukas pala yung crib niya eh"

I sighed. Dapat kinuha na nila kanina diba? Hihintayin pa nila ako. Sumilip ako sa baba, andon nga siya. Napangiti ako, dun siya natutulog sa baba. Feel niya siguro yung lamig ng sahig.

Nag 'shh' sign ako. Pinabuhat ko kila Jansen yung sofa. Agad kong binuhat si Allo. Bigla siyang dumilat, hinele ko siya hanggang sa makatulog. Sa triplets, si Allo ang pinakamabigat sa kanila.

Hiniga ko siya sa crib niya, ako na ang nag secure kung naka lock yung mga lock sa crib. I sit beside Scar. Nag cecellphone lang siya. Naantok ulit ako. Pero wala pa talaga akong ligo.

Pumunta ako sa kwarto. I think he's still there. Wala atang tao sa baba. Pagpasok ko, sumalubong sa akin si Asher. Naka kunot yung noo niya. Pinabayaan ko nalang. Kumuha ako ng damit ko at naligo.

Si manang nagluto ng sinigang. Favorite nila. Naka ilang rice sina Scarlet, paunahan ata. Natawa ako. I looked at him, he's dead serious.

"Problema mo?"

He turned his gaze on me. Biglang nag soft yung expression niya. Ngumiti siya sa akin sabay ngiti.

"Nothing. Ano gusto mo pa kanin?"

I refused. Alam ko talaga meron siyang problema ayaw niya lang sabihin. Mababahala ba ako? Suddenly, biglang nabilaukan si Scar while staring at me or in my neck. Na conscious ako bigla.

"Is that a hickey??"

Bigla kong natakpan ang leeg ko. I feel my cheeks reddend. Tumakbo ako sa mirror. Meron nga dong pulang marka. Kung cartoon lang ako baka may lumalabas na usok na sa ilong ko.

"ASHEERRRR!!!"

I saw how he smirk. Sinadya niya to. Kaya pala ngiting ngiti siya sa akin. Property chuchu pa siyang nalalaman.

"I'm sorry"

Biglang tumawa sina Scarlet. Bigla kong narinig ang iyak ng triplets. I rolled my eyes and went upstairs.

Binuksan ko ang pinto at kinarga si Allo, tapos yung dalawa nasa duyan. Iyak padin sila ng iyak. I sigh.

"ASHER!! Buhatin mo sina Alex!!"

Narinig ko yung yabag niya. Binuhat niya sina Alex at bumaba na kami. Pinaupo ko sila sa highchair nila. Tinanong ko kay manang kung ano kakainin nila sabi niya mag gatas nalang daw.

Pumunta akong kusina at nagtimpla ng gatas. Nagugutom pa ako, si Asher di ako tinutulungan. Binigay ko sa triplets yung mga bote nila. Pasalamat nalang sila at ang cute nila.

Natapos akong kumain pati sina Scar. Nag uusap lang kami dito sa living room.

"Hoy!! Movie marathon nalang kasi."

"Hindi!! Gusto ko ng horror!"

"Tangina Ryann, may kasama tayong bata. Mag cartoon nalang"

Sina Ryann at Jansen ang nag aaway, mga siraulo eh. Nag rerelax lang ako dito sa sofa ng makarinig kami ng putok.

I think we are not alone..