Afraid To Lose You (editing)

-8

SOMEONE'S POV
Pag gising ko nawala na ako sa bahay, napalitan na yung suot ko, pati yung gasa na nasa tiyan ko. Dahan-dahan akong tumayo. Ang sakit ng ulo ko. Biglang may pumasok sa pinto.

"Ohh gising ka na pala" sabi ng sinumang tao dito.

"Sino ka ba? Anong ginagawa ko dito?" Sunod-sunod kong tanong sa kanya.

"Kung makikilala mo ko aalis ka na dito ha?" Sabi niya.

Hindi muna ako sumagot gusto ko pa naman mag pahinga.

"Sige anong pangalan mo. Nasaan ako?" Sunod-sunod ko nanamang tanong.

"Ako si Cloud. Kaya Cloud ang ipinangalan sakin ay yun lang ang naisip ng nanay ko tapos. Kung nasaan ka it's time for you to find out." Sabi niya at biglang nawala. Nawala na rin ang hinihigaan ko. At bumalik na ako sa reality.

"Andito ka na sa real world miss Alex." Sabi niya.

Tinitigan ko siya mula uli hanggang paa. Mukha naman siyang mahina. Patayin ko na kaya ng makatakas na ako dito. Naiinis na rin ako ahh mga hayss ayoko ng magmura. Sinuntok ko na lang siya at kinuha ang baril sa katabi kong mesa at pinaputukan sa ulo.

"Bullshit!" Sabi ko at dali-daling tumakbo hanggang namukhaan ko kung nasaan ako.

"Bakit kayo andito sa training grounds namin" sabi ko sa Kanila pero walang sumagot.

Ito ang dating training ground ahh. Sino nanaman ba ang may pasimuno nito. Tsk!! Kung sino man yan balang araw huh deadskie kana. Tumakbo na ako sa pinto at lumabas. Ano bang nangyari sa akin at bakit napunta ako dun. Umupo muna ako at inalala ang nangyari bago ako mapunta don. Putok ng baril. Suntok. Pagsigaw. OHH SHIT!! Muntik na akong mapatay ni Irina at dinala nila ako sa ospital may ininject sa akin yung doctor at nakatulog ako pag gising ko andun ako sa parang bukid. Tumakbo na ulit ako ayoko silang pinag aalala.

Takbo, sige takbo. Hanggang nakarating na ako sa bahay. Buti masyadong malapit lang yung bahay namin. Habang
nagpapahinga ako dito sa pinto inilihis ko yung damit ko at nakitang nagdudugo nanaman yung sugat ko. Kumatok ako at di kalaunan ay binuksan ni Jansen na nakabusangot yung mukha. Yung makita niya ako napaatras siya at napahawak sa bibig. Tinawag niya ang iba nilang kasama. Nahibilo nanaman ako shit!! Feeling ko mahihimatay na ako.'

"S-s-i A-l-le-x namumutla" sabi ni Jansen.

Nakatitig siya sa akin. Sasalubungin ko na sana yung titig niya kaso naging blur na yung paningin ko. Hinintay kong ma feel ang sahig kaso may naramdaman akong sumalo sa akin atsaka ako tuluyang nahimatay.

***

Pag gising ko nakita ko silang lahat na nakahawak sa mga balikat ko at kamay ko. Niyuyugyog pa nga ni Amy yung isa at sinabing confirm. Pinikit ko ulit yung mata ko. Hayy.

"Lex sino ang may gawa nito sayo" sabi ni halimaw.

"Si Irina." Sabi ko ng mahina. Umalis sila at iniwan ako mag isa.

ASHER'S POV

Narinig namin ang sinabi ni Alex kahit mahina. Umalis kami nang hindi nag papa alam sa kanya. Ayaw kong makita niya na hahanapin namin si Irina. Sa kanya ko na lang yun pa patay.

Andito kami sa kotse ko. Hinahanap namin si Irina.

Habang nag papaharurot ako hindi ko maiwasan na mapapreno ng madiin. Nauntog naman si Rustian. Tsk!! Siya lang yung hindi naka seat belt sa amin kaya yan. Alam nila na mabilis ako magpatakbo kaya naka seat belt sila. Ehh itong si Rustian makulit ulo kaya yan hindi na ka seat belt. Lumabas na kami sa sasakyan at sinundan si Irina. 3 metro lang ang layo namin sa kanya pero wala siyang alam na sinusundan namin siya. Paliko na siya sa isang madilim na lugar nagkatinginan kami at tumango. Pumunta na kami doon. Sobramg dilim na.