Afraid To Lose You (editing)

-31

  We ran as fast as we could. Nanlaki ang mata ko ng may humaharurot na sasakyan ang humarang sa amin. Akala ko mabubungo na ko nito, pero bigla itong huminto inch away from me.

My eyes shined when I saw his car. Hindi ko siya kilala, pero bakit parang ang pamilyar nung driver. Then, driver's door open. I was so shock.

"Dad?"

Napatingin ako sa kabuuan niya. Walang pagbabago, makisig padin. I forgot to tell you, siya ang may pasimuno nitong groups chuchu.

"Tulungan ka na namin, And it's good to be back"

Biglang bumaba si Mama. My jaw dropped. Bat di nila sinabi sakin? Tiningnan ko si Asher na nakatulala din. As expected they surprise us.

"So, tutunganga lang ba kayo. I heard Irina's packing her things right now"

Bigla kaming natauhan. Humarap ako sa kanila at nag tanguan.

Tumakbo kami sa loob ng training grounds. Siguro dahil sa sobrang dami naming nakalaban kanina, maonti naang yung kalaban.

Yung iba naming mga lalaki ay naka bulagta na sa sahig. Probably the snipers. Hindi kami nag hiwa- hiwalay nina Asher. Then I heard a sudden gunshot near us. I looked at my back and saw her. With smirk in her face. Eew gross.

"Long time no see tita, and tito"

Ngumiti siya kina dad. I rolled my eyes. Sip sip ih. Nagulat ako ng bigla siyang lumuhod. Then I see Scar in her back.

"Mag rereunion na nga lang kayo di pa ako kasama?"

I rolled my eyes at Scar. Bigla nalang may sumulpot ng karamihan ng mga tauhan ni irina. Feeling ko last batch na 'to.

"Nak, ako na bahala kay Irina. Go and defend your group. BTW, I'm so proud of you"

Ngumiti nalang ako kay mama sabay alis. Nakita ko ang mga nagkukumpulang mga menor de edad sa gilid. Naawa naman ako kaya pinuntahan ko sila

"What are you doing here?"

Kinausap ko lang naman sila habang pinapaikot sa daliri ko yung baril. Lalo ata silang natakot.

"Pipi ba kayo?"

Sabay- sabay silang umiling. Silang tatlo lang ang hindi lumalaban.

"Natatakot po kami"

Napangisi ako. Mga kabataan talaga. Napabuntong hininga ako. Di ko alam ang gagawin sa mga batang to. Papatayin ko ba o papalayain?

"Want a fight? Or just surrender? Mga kabataan nga naman ngayon. Papasok tas hindi kayang panindigan"

Bigla nalang may sumuntok sakin. Hindi man lang ako napa atras. I guess that's the cue that they want to fight

"No turning back?"

Nakita ko kung pano sila makatog. Sorry sa parents nila. Ay sheez, di ko pala sila papatayin. Sumugod sila saby sabay sakin. Napangisi ako, mga agresibong bata. Tinalunan ako nung boy 1 na maliit. Nakayapos tuloy sakin, ang baho. Siniko ko siya sa mukha kaya napasalmpak sya sa sahig. Tinadyakan ko siya ng hindi gano kalakas baka kasi mamatay na. Yung dalawa naman nag uusap pa kung mag baback out. Naglakad ako sakanila ng mabilis. Hinablot ko yung ulo nila sabay umpog sa isa't isa. Madali lang pala, walang ka galos galos.

Tinali ko sila sabay dala sa sulok. Ti-nap ko pa sila sa mga ulo nila, sila nalang dadalhin ko sa warehouse.

Kinuha ko na yung baril ko sa Hollister. Nakahingi ako ng mga bala kay Amethyst. Binabaril ko na lang kung sino yung mga malapit sa akin. Wala na silang balak lumaban. Parang dumadaan nalang ako ng hindi nila napapansin.

Tiningnan ko sina dad kung wala ba silang galos. Nagulat ako, mga nakaupo habang kinakausap si Irina. Parang lage nilang ginagawa kapag mag kasama kami ni Irina. Lumapit ako ng dahan dahan. Pinapa kinggan ko lang ang pinag uusapan nila.

"You promised me Irina. You promised that you wouldn't hurt my daughter. What happened to you hija?"

Natawa ako, promises are meant to be broken. Nakinig lang ako sa kanila. Maluha- luha na si mama kasi siya din ang nakakita kung paano nagsimula ang friendshit naming ni Irina dati.

"I'm sorry tita. We are meant for this. To have a fight. I'm still your Irina after all. But me and Alex? Kidding me, tita? That's my man fighting there. The one I love. But what did Blaire do? In one snap, nakuha na niya lahat"

She easily turned the table. Ako pa pinagmukha niyang masama. Binabaril ko yung mga lumalapit sa akin. Siguro sanay na silang ganon yung napapakinggan kaya di sila lumilingon sa akin.

"Just, just drop your weapons hija. I know that Blaire is hard headed sometimes. Don't worry ako na bahala don. I will completely ruin their relationship."

I rolled my eyes. Kinampihan pa ni mama. Tinanggal na ni Irina yung mga baril niya sa katawan. Binitawan na nya din yung hawak niyang baril. Nakita ko kung paano siya humikbi. Tiningnan ko naman si mama. Nakatingin siya sa akin.

Kinasa ko na yung pampatulog chuchu. Nakalimutan ko ano tawag don. Tinapat ko to sa kanya at pinaputok ito. Napatingin siya sa akin sabay ngisi.

"You're unfair"

I saw how her tears fell then she fell asleep. Tinanguan ako ni mama sabay buhat kay Irina. Natapos na din nilang labanan yung mga tauhan nila. Nilapitan ako ni Dad.

Pi-nat niya yung head ko. He mouthed me, "I'm so proud of you." I smiled at him and hugged him tightly.

"Ako wala man lang hug? Kanina pa ako nagpapapansin sayo. But you acted like you didn't saw me"

Tumawa ako ng biglang nag pout sakin si Asher. Tinampal naman ni dad yung mukha ni Asher. Masaya kaming bumalik sa hide out naming.

Nilagay na naming mga baril naming sa bag. Asher pick up his van while my parents handcupped Irina. We are heading towards my parents house to drop them then we will head in our house and prepare a room for Irina.

Last time I remember, she escaped cause she wasn't guard. Second, she use a bat to break a window and jumped. Insane right?

"Blaire thou earth?"

I was starled when Asher called me.

"Nothing. Just a small problem? I think?"

He smiled and dragged my head.

"You're tired. Get some sleep"

I smiled at him and close my eyes. He hummed so very sweetly like I'm in a paradise.

I opened my eyes when someone poke me in my cheeks.

"We're here"

Kinusot ko yung mata ko. Alangan naman mata niya diba?

"Rest!!"

Nagulat ako ng bigla niya akong sinigawan. Sabi ko nga matutulog na ako. Bumaba na ako sa van sabay akyat sa kwarto ko.

"I LOVE YOU BLAIREEYYYY!!!!"

I smiled and closed my eyes.