First Kiss II[COMPLETED]

28

Ash Gaviola:

(4 Months After)

Nakakaalala na siya, onti. Pangalan niya, malamang, pero yung mga nalalaman niya lang ay valedictorian siya, malaki bahay nila, favorite niya ang cookies ang cream, etc. Mga bagay na di makatulong sa'kin kung sino ba talaga siya.

"Handa na ako oppa!"ngiti niya. "Wow, bumagay sayo yung dress na binili ko ah!"ngiti ko. Kinakabahan ako baka di bumagay o magkasya sa kanya. Ang anghel niya tignan.

"Ang anghel naman ni Sandra"ngiti ni Yaya Hian. "Bye po, salamat sa pag-aalaga"sambit ni Sandra.

Dadalhin ko na siya sa Seoul. Suguro panahon na para, hanapin ang pamilya niya.

*flashback*

Pumasok ako sa kwarto niya. "Oppa"ngiti niya. Ang anghel niya. Umupo ako sa tabi niya.

I cupped her face. Naiiyak ako. "Sandra? Bukas sa Seoul na tayo, mag-impake ka na, magpaalam ka narin kay Yaya Hian mo"ngiti kong pilit. Oo inalagaan ko siya ng sobra. Ang gaan lang ng loob ko sa kanya. Suguro dahil naaalala ko talaga si Harold sa kanya.

"Why so sudden?"

Niyakap ko nalang siya. Hindi ko na maitago luha. "Suguro panahon na para idala kita sa pamilya mo" Naramdaman ko siyang umiyak. Napayak siya sa'kin. "Pero ikaw ang pamilya ko Ash"

Kumalas ako sa pagkakayakap at tinignan siya sa mata. "Magiging pamilya mo parin naman ako" Umiyak siya.

Ang sakit sa dibdib. Gusto ko siya, oo inaamin ko. Pero hindi pwede dahil alam kong may nag mamay-ari sa kanya.

Mabigat pero kailangan. Napayuko siya. "Bawal ba, dahil wala akong naaalala?" Tumango ako. "Alam kong mas mahal mo ang taong meron ka bago ako"ngiti ko. Niyakap niya nalang ako ng mahigpit. Salamat sa saglitang kilig na pinadama mo sa'kin.

*end of flashback*

Napatingin ako sa kanya. Nakatingin siya sa bintana ng kotse. Umiiyak ng palihim.

Gusto ko siyang yakapin pero mas okay nang hayaan ko lang siya.

*******************

Pagdating sa unit ko, antahimik niya lang. Suguro nga, naging awkward kami sa isa't-isa.

Ningitian niya ako bigla. "Sa pagdating natin dito, isa lang naalala ko, isang salita kundi squad" Nilapitan ko siya at niyakap. "Ash.."bulong niya.

"Tawagin mo akong oppa"bulong ko. Naninikip dibdib ko. "O-oppa" Mas hinigpitan ko yakap ko sa kanya. "Babalik ako, iiwanan kita ng pera, may surgery kasi ako"

Tumango siya. Pinunasan ko luha niya. Iniwan ko muna siya saglit sa unit ko. Ang bigat sa puso. Pero hindi pwede. Dahil alam kong may mas nagmamahal sa kanya.

******************
Matt Cruz:

Mag-iisang taon nang wala si Cassandra.

Andaming nakaalam na nawawala siya. Lalo na ngayong inaasahan kami sa 1st year college na magkasama. Ang hirap lalo na't sinusubukan kong kalimutan siya. Pero ang hirap kalimutan ang isang taong minahal mo ng buong buhay mo at binigay mo ang lahat mo sa kanya.

Bibili ako ng bulaklak ngayon. 9th month nang nawawala si Cassy. Bibili ako at ilalagay ko sa pinangyarihan. Napatawad ko na ang lahat.

Sa awa ng diyos, nagising si Harold ng maaga. Tulad ko, sobrang sawi siya nang malaman niyang nawawala si Cassandra. Hanggang sa naisip niya, wala na ang kapatid niya. Ayokong isipin yun dahil may pag-asa parin ako na buhay siya.

Nagikot-ikot ako para maghanap ng favorite niyang kind of rose. Yung mga mix ang kulay? Tuwang-tuwa siya kapag ganon ang binibigay ko sa kanya. I really miss her so much.

God knows how much I miss her.

Pumunta ako sa pinakadulong shop. Kung saan ko nakuha ang perpekto niyang litrato na wallpaper ko ngayon.

Tinignan ko yung section ng roses sa likod ng field. And...

Napatingin ako sa babaeng naka-white dress. Ang lakas ng tibok ng puso ko. Her hair, iba kay Cassy pero bakit ganito ang nararamdaman ko.

Tumayo ng maayos ang babae at napatingin sa'kin. Nabagsak ko yung basket na dala ko. Halatang gulat din siya. I cried infront of her.

Nagbalik ka.

********************