MbiMb :Tied up ✔

Κεφαλαιο 4: Τζατζικιιιι!!

"Χελλοου!  Σας ελειψα;"  βλεπεις να μου ελειψες και πολυ; Αι χασου απο εδω καρικατουρα
"Οχι"  ειπαμε και οι δυο ταυτοχρονα και μετα απο αυτο κοιταξαμε ο ενας τον αλλο και γελασαμε
"Εσυ ρε τουβλον πως να με πεθυμησεις; Σε αφηνω να με πεθυμησεις; Σε πριζω με την Ελενη" τι με την Ελενη; Τι εννοούσε ο Αλεξ με αυτο; Γυρισα αμεσως στον Παρι και τον ειδα με βλεμμα που σκοτωνει διοτι φοβηθηκε και ειπε
"Οχι!!  Δεν ειναι αυτο που νομιζεις. Δεν ξαναπηγα στο κλαμπ και όχι δεν τα εχω με την Ελενη. Η Ελενη σαπιζει στην φυλακη τωρα χαρις τον κυριο Αλεξ απο εδω"  ειπε ο Πάρις. Γυρισα και ειδα τον Αλεξ παραξενεμενη και με κοιταξε με ενα χαμογελο θριαμβου. Αυτος ο ανθρωπος πριν περισσότερο απο ενα μηνα με μαστιγωσε και απείλησε. Τωρα του μιλουσα σα να μην ειχε γίνει τιποτα.
"Πώς;" 
"Ει μικρη σου ειπα πως θα την εβαζα φυλακή. Δεν σου το πα?" η αλήθεια ειναι οτι μου το ειπε.
" Και τι γυρευεις εδω;"
"Ωω αλτσχαιμερ νομιζω επαθες ενα μηνα στην Αγγλία. Σου ειπα πως πληρωσα τοσα πολλα για αυτο το σχολείο και ακομα πληρώνω που κυριολεκτηκα μου ανηκει. Ηρθα να κανω ενα γύρο να δω αν ολα πάνε καλα και πληροφορηθηκα πως εχουμε καινούρια μαθητρια με τον αδερφο της και ξερεις ηρθαμε να ψαρεψουμε λιγακι αλλα τελικα  εσύ εισαι η καινούρια μαθήτρια. " ειπε απογοητευμενος. Θα του ελεγα τιποτα τωρα αλλα έχε χαρη που δεν ηθελα να κανω θεμα. 
"Λοιπον χάρηκα που τα ειπαμε. Θα τα πουμε και μονοι μας καμια φορα"  μου ειπε και γυρισε και έφυγε. Ουαου. Αυτο και αν ηταν απρόσμενο. Μολος εφυγε απο το οπτικο μας πεδιο ο Παρις γυρισε με κοιταξε στα ματια και ειπε
"Θελω να προσέχεις. Ακομα είναι επικίνδυνος."  ενεψα καταφατικα και τοτε το κουδουνι επαιξε.

.........

Επιτέλους. Επιτέλους. Νομιζα πως δεν θα τελειωνε το σχολείο. Χτυπησε κουδούνι καο ετρεξα προς το δρόμο και ξεκινησα να παω σπιτι. Περπατουσα αμεριμνη μεχρι που ακουσα τη μηχανή ενος αυτοκινητου διπλα μου να σταματαει. Γυρισα και ειδα την ασπρη λαμποργκινη να είναι σταματημενη ακριβως διπλα μου και τον Λουι να κατεβαινει. Τοτε καταλαβα την γκαφα που έκανα. Εκτος του οτι τον απεφευγα ολη μερα ειχα ξεκινησει να παω με τα ποδια στο προηγούμενο σπιτι μου. Ουσιαστικά σπίτι του Παρι.
"Λιλυ που πας;" ειπε και μου χαιδευσε την πλάτη
"Ε συγνωμη συγχυστικα. Παμε σπίτι;"  ειπα και του χαμογελασα και μου ένεψε καταφατικα. Μπηκαμε και οι δυο στο αυτοκίνητο και οδήγησε
"Ξερεις δεν θελω να παω σπίτι. Που θες να παμε να φαμε για πρωτη μερα πίσω στην Ελλάδα;"  με ρωτησε ενω τα ματια του ειχαν ανοιξει τοσο πολυ οπως ενα παιδι οταν ενθουσιαζεται. Ακριβως ετσι. Ξερω ακριβως τι ειχα πεθυμησει!
"Να ξερεις υπαρχει αυτο το μικρο γυραδικο ενα τετράγωνο πιο κατω απο το σπιτι και ξερεις θα μπορουσαμε να φάμε εκεί"  ημουνα τραγικη αλλα λατρευα το πιτογυρο. Αυτος χαμογελασε δείχνοντας το αηδιαστικα υπεροχο χαμογελο το και οδηγησε μεχρι εκει. Κατεβηκαμε και παραγγειλαμε απο ενα πιτογυρο. Αρχισα να τρωω λεμαργα όταν ειδα τον Λου να γελαει.  Εγω εκανα μια γκριματσα και τον ρωτησα τι συμβαίνει.
"Εχει μουστακι τζατζικιου"  ειπε και χασκογελασε. Πως ειναι δυνατον να είχα μουστακι από τζατζικι και να μην το ένιωθα; Αποκλείεται. Αυτος εβαλε το δακτυλο του στην πιτα του και πηρε αρκετό τζατζικι και πλησιασε και μου το εβαλε στο πιγουνι.
"Νταξ. Νταξ τωρα ταιριάζεις ολοκληρη" εγω ηθελα να τον σκοτώσω αλλα εκεινες δαγκωσε την πιτα του και εκανε και αυτος μουστακι. Ετσι γελασα διαβολικα και επιασα λίγο τζατζικι στα χερια μου και του εβαλα αναμεσα στα φρυδια και του τα εκανα ενα.
"Τωρα πολυ καλύτερα δεν νομιζεις;.....

Α/Ν
Ψηφιστε παρακαλω την κακομοιρη κοπελα που γραφει καθώς κοιμάται!! '