Πανε τρεις μέρες απο την μέρα που ο Πάρις έκανε αυτό που έκανε. Του απαγορευω να ρθει σπιτι μου γι αυτο και η Βασιλίνα δεν μου μιλάει τώρα. Τον Λουι δεν τον νοιάζει αλλά εμένα με νοιάζει. Τον Λουι τον εδιωξε απο το σπίτι ο μπαμπάς διοτι ξυλοφορτωσε τον Πάρι χωρις να του πει συγκεκριμένο λογο. Γι αυτό τον λογο ουτε γω επισκέπτομαι τον μπαμπα και ο Λούις μενει μόνιμα μαζί μας. Ο Λουις επέμενε να τον καταγγειλω στην αστυνομία αλλά θα προκαλουσα σκάνδαλο. Πρωτα απ ολα επειδή ειναι ετεροθαλης αδερφός μου. Δευτερον επειδη ειναι αρραβωνιαστικος της ετεροθαλης αδερφης μου και τριτο επειδη ημουν παντρεμενη και το εκανε χειροτερο το γεγονός πως ο αντρας μου ήταν διασημος.
"Λουι μπορείς να φας κάτι; Τρεις μέρες εχεις να φας" είπα σπρώχνοντας το πιατο του με την μακαρονάδα κοντά του "Δεν πειναω" ειπε και το εσπρωξε μακριά "Ελα ρε Λούι εμένα με βιασαν όχι εσένα." ωχ μου ξεφυγε "Η μιση οικογενεια με μισά το ίδιο και μπαμπάς το πιστεύεις. Και όλα εξαιτίας του βιασμού σου. Δεν είσαι η μόνη που επηρεάστηκε" σηκώθηκα πανω μη θέλοντας να συνεχίσω την συζήτηση και να τσακωθω μαζί του. Δυστηχώς ομως επρεπε να το πω. Επρεπε. Με ετρωγε απο μέσα μου "Δεν σου ειπα να τον κανεις μαυρο στο ξύλο" ειπα ακουμπώντας τα πιάτα στον νεροχυτη και έχοντας την πλατη μου στραμμενη σε αυτόν. "ΚΑΙ ΤΙ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΚΑΝΩ!!!! ΕΕΕ? ΜΟΥ ΕΞΗΓΑΣ? ΝΑ ΤΟΝ ΑΦΗΣΩ ΝΑ ΣΕ ΓΑΜΑ ΕΝΩ Ο ΛΆΙΟΝΕΛ ΛΕΙΠΕΙ;" κτυπησα τα χερια μου στην άκρη του νεροχυτη και πηγα προς τον Χαντερ και τον Αλεξ. Εβαλα μεσα στο kangaroo carrier που αγορασα πριν λιγο καιρό ενα σαν κι αυτό στην φωτογραφία απο κάτω
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Και όρμηξα εξω απο το σπιτι. Χρειαζόμουν ενα περίπατο και δεν επρόκειτο να αφησω τα γλυκά μου μαζί του. Πηγα εναν περίπατο στο πάρκο κοντά στο σπίτι και κάθησα πανω σε ενα παγκάκι λογω της κούρασης. Τα γλυκούλια μου είχαν ξυπνήσει. Ξεδεσα απο πισω απο την πλάτη μου την θήκη διοτι κουραστικα αλλά ακομη τα κρατουσα
"Είναι ολοιδια εσύ" γύρισα αμέσως πάνω. Ήταν ο Πάρις με μαυρισμενο κυριολεκτικά προσωπο. Αμέσως σηκωθηκα πάνω και περπατησα μακριά του "Πάρι ηλικρινά αφησε με ησυχη. Δεν θα πω τίποτα στην Βασιλίνα αν αυτό είναι που σκέφτεσαι" αυξησα το βήμα μου αλλά ο Παρις ως πιο γρηγορος μου με επιασε απο τον αγκώνα σταματώντας με. Επιασε τα μωρα απο την θηκη αφου την ειχα ξεδεσει οταν είχα καθήσει στο παγκάκι και τα εβαλε πανω στους δικούς του ωμους. Τα εδεσε. "Πάρι δώσε μου τα πίσω. Δεν ειναι παιχνίδι ." ειπα και πηγα κοντά του προσπαθώντας να τα ξεδεσω απο πάνω του. Αυτός αρχισε να τους μιλάει "Γεια σας αντράκια μου. Τι κάνετε. Εγω είμαι ο θείος σας . Θέλετε να παιξουμε λιγάκι;" είπε και αρχισε να κανει απότομες στροφες και να τρέχει πιο γρηγορα. Εγω αρχισα να τον κυνηγάω και απεγνωσμένη είπα "Παρι σε παρακαλώ δωσε μου τα." δεν τα έδινε. Η θηκη είχε σπάσει απο πίσω και τωρα στηρίζωνταν μονο πάνω στοτς ωμους του. Συνεχισε το τρέξιμο και τις απότομες κινήσεις και αρχισαν να κλαίνε. εγω συνεχισα να τον κυνηγαω μεχρι που κουραστικα και έβαλα τα κλάματα "Σε παρακαλω Πάρι ειναι δικα μου παιδιά. Τα λατρευω σε παρακαλώ. Είναι η ζωή μου" είπα ενω ένας λιγμος μου ξέφυγε. Αμέσως σταμάτησε. Γυρισε να με δει ενώ ήταν μπροστά απο ενα συντριβάνι. Μου χαμογελασε με ενα χαμογελο που δεν το είχα ξαναδεί ποτε ζωγραφισμένο στα χείλη του και αμέσως τα εβγαλε απο τους ωμους του . Τα κρατούσε απο το μεσαίο κορδόνι και τα γυρισε προς το συντριβάνι. Οχι! Θα τα αφηνε να πέσουν μέσα στο συντριβάνι "ΟΧΙ ΠΑΡΙ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ!" "Ειναι η ζωή σου ε; Δηλαδη αμα τα αφησω να πεσουνε να πνιγουν θα πεθάνεις" οχι θεε μου μην μου το κανεις αυτό
"Ναι θα πεθάνω" ειπα κανοντας ενα εκατομμύριο φορες το δευτερολεπτο την προσευχη.
"Τότε να το αφήσω" και με μια αποτομη κινηση τα αφησε κάτω "οχιιιιιιιι" Φωναξα ενω ετρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Τελευταία στιγμή επιασε την θήκη και σταμάτησε τα διαμάντια μου απο το να πεσουν μεσα στο συντριβάνι. Χαμογέλασε διαβολικά και με επιασε απο το μπράτσο και με έφερε κοντά του. Μυριζε αλκοολ πάλι. Πολύ έντονα. Πλησίασε το στόμα του στο μάγουλο μου και με φίλησε. Ετρεμα κατω απο την λαβή του. Με αφησε. Ειχα γίνει άγαλμα. Μου φορεσε τα μωρά γυρω απο τον λαιμό μου. Περασε τα χερια του γυρω απο την μεση μου και πίσω απο την πλάτη μου δενοντας μου την θηκη πάνω μου. Αγγιξε λίγο την πίσω πλευρά της πλατης μου και εφερε μπροστά τα χέρια του κινώντας τα πανω μου αργά. Επιασε με την παλάμη του το μάγουλο μου και με φίλησε στο στόμα. Δεν αντέδρασα. Ουτε ανταποκριθηκα ουτε αρνήθηκα στο αγγιγμα του. Δεν ενιωσα τιποτα οπως την τελευταία φορά που τον φιλησα. Το μόνο που ενιωσα ήταν αηδία προς το αγγιγμα του. Ενα δακρυ ξεφυγε και το σκούπησε. Έκανε μεταβολή και έφυγε. Συγψησμένη και πιο νευριασμένη απο ποτέ γυρισα σπίτι. Δεν κράτησα τα δάκρυα μου. Τα άφησα ελευθερα. Άνοιξα την πόρτα και δεν περίμενα αυτό το θέαμα. "Λιλυ περιμένω εξηγήσεις" ηταν ο Λάιονελ. Γύρισα πανω και τον ειδα ακουμπησμενο στον τοίχο με τα χερια σταυρωμένα στο στηθος του και θλίψη στα μάτια του. Ο Λουις ήταν δίπλα του. Όταν είδαν τα κοκκινα φουσκωμενα ματια μου ανησυχησαν "Λίλυ είσαι καλά; Πες μου σου εκανε κάτι;" ρωτησαν και οι δυο καμποσες ερωτησεις μεχρι καταφερω να βγάλω το κλειδί απο την πόρτα και να μπω μέσα. "Τιποτα δεν μου εκανε θα πάω πάνω να ξεκουραστω" ειπα και πηγα πάνω εβαλα τα μωράκια μου να κοιμηθουν και πήγα στο δωμάτιο μας οπου και ξαπλωσα. Ακουσα βηματα να πηγαινοέρχονται απ εξω απ το δωμάτιο . Ξαφνικά η πόρτα ανοιξε και μπήκε μέσα. Συνέχισα να προσποιουμε πως κοιμαμαι. Ακουμπησε το κεφαλι στον τοίχο και ακουστηκε η αντρικη φωνή που προφανως ήταν του Λάιονελ να ψυθιριζει "Ειναι δική μου ειναι δική μου μονο δική μου" μέχρι που ενιωσα το κρεβάτι να χαμηλώνει σε κάποια μέρη. Ξαπλωνα μπρούμιτα. Ηρθε απο πανω μου με αγγαλιασε και συνεχισε το τροπάριο με το είσαι δική μου. Μόνο που αυτή την φορά ηταν με λιγμους. Αντρικους υπερηφανους λιγμους. Απ αυτους που οι ανδρες προσπαθουν να καλύψουν για να μην ακούγονται. Εκανε το φόρεμα μου πανω και με αγγάλισα πιο σφιχτά. "Σε αγαπάω. Είσαι μόνο δικιά μου" είπε και μπήκε απότομα μέσα μου χωρίς να το περιμενω. Η ξαφνική αυτή αλλαγή με εκανε να σηκώσω την πλάτη μου αλλά αυτός ήταν κολλημένος απο πάνω μου γι αυτό και δεν μπόρεσα να σηκωθώ και πολύ. Βγήκε απο μέσα μου και ξανα μπήκε. Μια πνικτή κραυγή μου ξέφυγε. Πονούσα. Ξαναβγήκε και ξαναμπήκε. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι που τελειωσε και αφησε το σώμα του να ξαπλώσει απο πάνω μου. Μου χαιδεψε τα μαλλιά και μου ψυθίρισε στο αυτί "Θα το μετανιώσει ο μαλάκας" και τότε απο την κουραση αποκοιμηθηκα
Α/Ν Αντε μικρή σκηνουλα σεξ. Πιστευετε ήταν σωστή η αντιδραση του Λάιονελ; Νταξει ολοι αντιδρουμε διαφορετικά αλλά πολυ κτητικός δεν είναι; Εννοω η Λίλυ δεν ειναι πράγμα. Νταξει την κολακευει που την προστατευει τοσο πολύ και που την θεωρεί μονο δική του αλλά δεν παει πολύ;
