MbiMb :Tied up ✔

Κεφαλαιο 47

"Λάιονελ δεν μπορουμε να παμε σπίτι.  Θα μας βρουν" ειπα καθώς φτάναμε σπίτι.
"Μην φοβάσαι ειμαστε ασφαλείς.  Τα κανονισα όλα"  ειπε και με αγγαλιασε πιο σφιχτά.  Φτάσαμε στο σπίτι και ενας φύλακας ήρθε κοντά μας ανοίγοντας την πόρτα του Λάιονελ.  Το εβγαλε εξω και ακομη τρεις φυλακες τον περικυκλωσαν μεταφέροντας τον γρηγορα προς τα μεσα. Ακολούθως μια πιο μεγαλη φουρνιά απο φυλακες ηρθαν στην αλλη πλευρά, ανοιξαν την πορτα και με τραβηξαν γρηγορα εξω απο το αυτοκινητο καλυπτοντας με απο κάθε πλευρά. Με εσπρωχναν μεσα στο σπιτι και εκλεισαν την πορτα βιαστικά.  Ορμησα προς το παράθυρο μπερδεμένη και κοιταξα προς τα έξω . Οι φύλακες περικύκλωναν τον χώρο αφηνοντας μηδεν προσωπικο χώρο . 

"Λάιονελ είναι πολλοί" είπα κοιταζοντας τον παρακλητικα 
"Μια χαρα είναι Λίλυ . Πρέπει να σας προστατεύσω " είπε πλησιάζοντας απειλητικά προς το μέρος μου  Εγώ κατάπια την γλώσσα μου και είπα 

"Θα πάω να βαλω τα μωρα να παίζουν πάνω " πήγα τρέχοντας πάνω και εβαλα τα πλαστικά ασπρα κάγκελα να καλύπτουν καμποσο χώρο απο το δωμάτιο του Άλεξ και του Χάντερ και τους έβαλα τα παιχνιδάκια τους με μερικά μαξιλάρια . Τα εκλεισα εκεί μεσα και ανοιξα τον ασυρματο . Έιασα τον άλλο και τον έβαλα στην τσέπη μου . Πήγα κάτω και κάθησα στον καναπέ και έκλεισα τα μάτια μου αναστενάζοντας . Άπλωσα τα χέρια και ένιωσα ένα χάδι να ξεκινά απο την παλάμη μου και να συνεχίζει μέχρι τον ώμο μου . Αμέσως άνοιξα τα μάτια . Ο Λάιονελ καθόταν στην άλληη άκρη του καναπε . Αμέσως σηκώθηκε και ήρθε αργά μπροστά μου με το κεφάλι σκυμμενο προς τα κάτω για να με βλέπει . Έφερε το μυώδης χέρι του κοντά στο πρόσωο μου και έπιασε το πιγούνι μου . Έσκυψε και μου έδωσε ένα φιλί στο στόμα . Μου άνοιξε τα πόδια με τα χέρια του και ακούμπησε ανάμεσα στα πόδια μου τα δικά του καθώς πλησίαζε πιο κοντά. Ακούμπησε τα χέρια του πάνω στην λεκάνη και με μια κινησημε σήκωσε και με έβαλε πάνω στην μέση του . Μας γύρισε και τώρα ξάπλωνα στον καναπέ με αυτόν απο πάνω μου . Είχα βάλει τα χέρια μου γύρω απο τον άιμό του ενω αυτός πλησίαζε σταθερα το κεφάλι του στοδικό μου . Η απόσταση μεταξυ των χειλιών μας ήταν μερικά εκατοστα . Ένιωθα την αναπνοή του πάν στα δικά του και η λαχτάρα να τα ενώσω με τα δικά μου μεγάλωνε . Χρειαζόμουν να τα νιώσω στα δικάμου . Είχα τοσο δεδομενα ταφιλιά του που όταν τα έχασα και τα βρήκα δεν μπορούσα να τα χορτάσω . Αυτός αντί να με φιλήσει πλησίασε στο αυτί μου και μου ψυθίρησε . 
" Θέλω να σε ξεσκισω σε αυτα τα ρούχα ." και απομακρύνθηκε ξεκουμπόνωντας τα ρούχα μου αλλάδεν τα κατάφερνε έτσι είπα να βάλω και γω ένα χεράκι .Είχα μείνει με τα εσώρουχα το ίδιο κι αυτός . Πήγε να μου δώσει ένα φιλί το οποίο λαχταρούσα αλλά τελικά με αναποδογύρισε απότομα κάνοντας με να αναπηδησω στον καναπέ και με τοποθετησε μπρούμιτα . Κτύπησε το ένααπο τα οπίσθια μου και άρπαξε το άλλο σφιχτά μπίγωντας ταδάκτυλα του στο δέρμα μου. Μου έδωσε ένα φιλί στο κάτω μέρος της πλάτης μου και προχώρησε με τα φιλιά μεχρι το σουτιέν μου το οποίο και ξεκούμποσε . πλησίασε τον ώμομου στον οποίο έδωσε παθιασμένα φιλιά αργά και σταθερά ενώ πέρασε τα κροδάκτυλα του απο την πάνω πλάτη μου μέχρι και τ οπίσθια μου , μια κίνηση που με έκανε να ανατριχιασω.
"Λάιονελ"  βογγιξα. Η υδονή ηταν απιστεθτη που δεν το αντεχα. Με γυρισε ανασκελα βγαζοντας το σουτιεν και το εσωρουχο μου.  Προσπαθησα να του τραβήξω καο το δικό του αλλά αρπαξε τα χέρια μου καρφώνοντας τα πάνω απ το κεφάλι μου.
"Μην βιάζεσαι γατούλα"  γατουλα; Καινουριο ειναι αυτό.  Αρχισε να με φιλαει στον λαιμό και να προχωρά προς τα κάτω. Σηκώθηκε
"Που πας;"  φωναξα απελπισμενα. Μην βιάζεσαι. Θα το κανουμε αργο και βασανιστικο. Μετα απο λιγο επέστρεψε. Κρατουσε τις χειροπέδες που ειχαμεγορασει και μου τις εβαλε στα χέρια. Δεν αντιστάθικα. Μου αρεσε.  Πλησιασε στο άνοιγμα μου ενα κρυο αντικειμενο το οποίο δονειτο και αρχισε να μου προσφέρει απίστευτη υδονή. Το συναισθημα της ευφοριας με κυριευσε και ολο και δυναμωνε μεχρι που εγινε ανυποφορο και με ειχε στην τσιτα. Θα τελειωνα. Του Φώναξα πως θα τελειώσω αλλα δεν σταματουσε να το κουναει στην περιοχή της κλειτορίδας μου. Τα ποδια μου άρχισαν να τρεμουν και ένα ανυποφορο κυμα ευχατιστησης με διαπερασε καθώς τελειωνα. Ομως δεν σταματησε. Συνεχισε τις δονήσεις και μετα τον οργασμό μου κάνοντας πιο δύσκολα τα πραγματα για μενα. Η ευχαριστηση δεν ήταν ανεκτη. Τα ποδια μου απο μονα τους αρχισαν να τρέμουν περισσοτερο απο ποτέ.  Περισσότερες φωνές μου ξεφευγαν ασυναισθητα και η λεκανη μου εκανε βολτες πανω κάτω προσπαθώντας να υποταξει το συναισθημα. Αντιθετα ο Λαιονελ  επιασε σφιχτα το πόδι μου πιέζοντας το κατω και σπρωχνωντας τον δονητη πιο δυνατα πανω στην περιοχή της κλειτοριδας μου. Οι φωνές μου εγιναν πιο δυνατες και βραχνες οταν ενιωθα πως θα ειχα δεύτερο οργασμό για δευτερη φορά. Τα ποδια μου πλεον ειχαν μουδιασει και ενα αργοσυρτο ξεφωνητο βγηκε απο το στομα μου καθως τελειωνα για δεύτερη φορά ενω αυτός χαμογελούσε αυτάρεσκα.  Η δεύτερη φορα έμοιαζε πιο αγρια και πιο αληθινή ενω μου έβγαλε εναν αλλο εαυτό που πασχιζε και παρακαλουσε για μαρτυρια σαν κι αυτά.  Αυτή θα ηταν μια μεγαλη μερα

Α/Ν
Συνεχιζεταιιιιι αύριοοοο