Κεφαλαιο 22: Κοιμησου ψιψινα

1.2K 148 25
                                    

"Που είναι η Λίλυ;" . Όταν με πήρε τηλέφωνο τρόμαξα διότι δεν απαντούσε και άκουγα φωνές. Αμέσψς εφυγα απο το γύρισμα και πήγα στο σχολείο
"Σας παρακαλώ μην φωνάζετε. Καθίστε να μιλήσουμε" να μην φωνάζω; Η γυναικα μου επρεπε να είναι στο σχολείο και τελικά δεν είναι εδώ. Αυτός ο διευθυντής έχει πολλές εξηγήσεις να δώσει. Κάθησα στην καρέκλα και περίμενα να μου μιλήσει
"Λοιπόν η Εμιλυ έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο απο ένα απο τους εκπαιδευτικούς μας" ω θεε μου
"Τι επαθε. Πέστε μου αμέσως. Κανονικα έπρεπε να ειδοποιεισεται είτε εμένα είτε το σπίτι. Ειναι ανήλικη." είπα εκνευρισμένος
"Δεν επαθε κάτι. Ο φιλος της είναι κρίσιμα και προσφερθηκε ένας απο τους εκπαιδευτικους μας να την παει; Και όσο για το ανήλικη δεν βλέπω να σας πειραξε όταν την παντρευτήκατε" τι μαλακας. Πήρα την γνωστή μου έκφραση, το σηκωμενο φρύδι και το χαμογελάκι που εκφραζει πόσο τον μισω και εβαλα το πελμα μου πάνω στο γονατο μου.
"Μην μου πεις. Σου έκλεψα την νύφη;" είπα. Αυτος δεν μου γεμιζε το ματι. Κάτι δεν πηγαινε καλά. Έμεινε σιωπιλός. Καλά κατάλαβα. Εχει χεσμενη την φωλιά του και αυτός. Όλοι γύρω της έχουν χεσμένη την φωλιά τους. Ομως εγω θα την κρατήσω ασφαλής. Μόνο εγώ και κανεις αλλος.
"Θέλω να έχω τα στοιχεία του εκπαιδευτικου" ειπα τώρα απολαμβάνοντας την συζήτηση. Εμεινε στωικός και σιωπή γέμισε το δωμάτιο για λίγη ώρα.
"Είναι απορρητες πληροφορίες" χα ενταξει. Θα το πάμε έτσι;
"Εντάξει. Μόνο το όνομα τότε"
"Ουτε αυτό μπορείτε να έχετε. Σας παρακαλώ να βγείτε απο το γραφείο μου αμέσως και απαγορεύεται να ξαναρθείτε στο σχολείο αυτό διοτι η συμπεριφορά σας και το υφος σας δεν αρμόζει σε τέτοιο περιβάλλον" τι είπε τώρα; Δεν το εννοει αυτό ε; Μαλλον προσπαθούσε να αποφύγει την ερώτηση. Σηκωθηκα πανω και ειπα
"Εγω θα φύγω αλλα να ξέρετε ένα πράγμα. Η Λίλυ ήταν υπο την ευθυνη του σχολείου και αν έπαθε οτιδίποτε θα σας πάρω δικαστικα και θα βλέπετε απο μακρια το σχολείο να φεύγει" σηκώθηκε και αυτός πάνω διοτι ξερετε το κομπλεξ όταν ενας αντρας βρίσκεται πιο ψηλα απο τον άλλο. Αντρικα θέματα. Του χεσαμε την υπερηφάνεια
" Σας παρακαλώ αποχωρειστε τώρα. Δεν δέχομαι απειλές κάτω απο την ίδια μου την στέγη " είπε εγω πριν φύγω απλα είπα
"Όχι για πολλή" και βαδισα προς την έξοδο. Θα το πληρώσει ο πουστης. Κάτι ξέρει και δεν μου το λέει. Πήγα στο νοσοκομείο στο δωματιο του Φρεντ. Δεν τον ξέρω προσωπικά αλλά καθησα λίγο κοντά του. Φαινόταν πολύ αρρωστος . Ρώτησε που ήταν η Λίλυ. Δεν μπορούσα να του πω που αλήθεια ήταν αλλα έπρεπε να φτιάξω μια καλή δικαιολογία
"Εμ δεν την αφήνουνε να φύγει απο το σχολείο γι αυτο και θα ρθει πιο αργά το απόγευμα. Να ξερεις πως νοιαζεται πολύ για σένα και θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να ρθει εδώ" το ελπίζω....
"Κυριε Φογκ;" γύρισα αμέσως και ειδα εναν νοσοκομο κοντά στην ηλικία μου.
"Μπορούμε να μιλήσουμε λίγο έξω;"
Βγήκαμε εξω απο το δωμάτιο και είπε
"Γειά σας. Είμαι ο Χαρις. Ο υπεύθυνος νοσοκομος του Φρεντ."
"Εισαστε ο φικος της Λίλυ. Εκείνος που αγορασε το δώρο. Χάρηκα" είπα και κάναμε χειραψία.
"Νια εγω είμαι χάρηκα. Ποιο δώρο;" ειπε. Ωχ έκανα γκαφα
"Τίποτα" είπα αμέσως
" Τελοςπαντων. Το θέμα μας είναι που είναι; Την πήρα τηλεφωνο μιλήσαμε της είπα να ρθει και μετά το εκλεισε. Έγινε κατι σοβαρο; Που είναι; " ωχ ωχ ωχ
" Εμ ναι δυστηχώς δεν μπορω να απαντήσω σε αυτο διοτι ουτε γω ξέρω που είναι " αυτός έμεινε σιωπιλος και ξαναείπε
"Υπάρχει περίπτωση κάτι κακό να έγινε;"
"85% πιθανοτητα ναι. Με πήτε τηλεφωνο και απαντησα αλλα δεν μιλούσε. Ακουσα μόνο φωνες. Πηγα στο σχολείο και μου είπαν πως ένας καθηγητής την έφερε εδώ και με εδιωξαν. Απ οτι βλεπω δεν ειναι εδώ εκτος και αν είμαστε και οι δύο τυφλοί. Θα τον φτιαξω ομως εγώ" είπα θυμωμενα. Σοβαρα ήθελα να παω πίσω να του ρίξω ένα μπουνιδι αλλα συγκρατιομουνα. Ο Χάρις ήταν σκεφτικός.
"Σου είπαν ποιος καθηγητής"
"Οχι μου ειπε πως είναι απορρητο και με εδιωξαν"
"Ο Κωστας...." είπε και εβγαλε το τηλεφωνο του απο την τσέπη της ρόμπας και πληκτρολογησε εναν αριθμό.
"Τι Κωστας. Ποιος είναι" σήκωσε το δάχτυλο για να σιωπισω και ειπε
"Έλα Κώστα τι κανεις" παύση
"Θες να ρθεις απο'δω να τα πούμε; ....... Κώστα ΚΩΣΤΑ μην το κλεινεις. Που ειναι η ΛΙΛΥ; Πες μου ΤΩΡΑ..ΓΑΜΩΤΟ το εκλεισε ο μαλακας. Αυτος είναι" μονολογούσε ο Χάρης
"Θα μου εξηγήσεις και μενα τι γίνεται; Η γυναικα μου ειναι ρε γαμωτο." ειπα θυμωμενα απο το πολλη μπερδεμα
"Ο Κωστας είναι το πρώτο της αγόρι εδώ στην Ελλάδα και ήταν και καθηγητής της. Χωρισανε άσχημα και ακόμη την κυνηγάει"
"Τι λες ρε μαλάκα. Θα του κόψω το κεφάλι. Που είναι. Ξερεις; Πρεπει να την βρω κινδυνεύει"
"Ειπες σε πήρε τηλεφωνο ετσι δεν είναι;"
"Τότε γιατί δεν εντοπίζεις το τηλέφωνο της;"
"Γιατί δεν το σκέφτηκα;" είπα και ετρεξα να φύγω αλλά με σταμάτησε
"Λιονελ. Κανε γρήγορα. Ο Κωστας μου είπε να ξεχάσουμε την Λιλυ" είπε με λυπημένο υφος και εγω ετρεξα όσο πιο γρήγορα μπορούσα. Είχα εναν φίλο που μπορούσε να με βοηθήσει. Του τηλεφώνησα αμέσως και πήγαμε σπιτι του Φαρελ. Του είπα τι εγινε και εβαλε όλα τα μέσα του για να την βρουν. Ο φίλος μου μου είπε πως δεν ήταν δυνατό να την εντοπίσει διοτι εκλεισε το κινητό. Ευτυχως ομως με είχε παρει τηλεφωνο. Η κληση ήταν καταχωρημενη. Με αυτό τον τρόπο καταφέραμε να βρούμε που βρισκόταν. Ναι επιτέλους. Πήγα μαζί με τους αστυνομικους έχοντας το δικό μου όπλο (νομιμπ φυσικά) και μπουκαραμε μέσα στην αποθήκη. Η αποθήκη βρισκόταν στην βιομηχανικη περιοχή. Όταν ομως μπηκαμε μέσα κανένας δεν ήταν εκεί . Η αποθήκη ήταν επιπλομενη αλλα αδεια απο άτομα. Επιασα το κεφαλι μου με τα χέρια μου απο την απογνωση μου και τα γόνατα μου πλέον δεν με κρατούσαν. Ναι λύγισα. Και οι αντρες λυγιζουν όταν χανουν τα αγαπημένα πρόσωπα τους. Ψάξαμε ολη την αποθήκη και το μόνο που βρήκαμε ήταν το κινητό της Λίλυ. Εβαλα τους αστυνομικους για να ψαξουν για αποτυπωματα. Τα πήρανε και θα είχαμε τα αποτελεσματα αύριο
Αυριο ομως θα είναι αργά και για εκεινην και για τον Φρεντ......

__________________
Αλεξ pov
Το αυτοκινητο ξεκινησε το υπνοτικό σχεδόν εδρασε και κοιμαται πάνω στα πόδια μου. Η καημενη επρεπε να περάσει απ ολο αυτό για να ειναι μαζι μου. Το πόδι της το καθαρίσαμε και το περιποιηθηκαμε. Κουνήθηκε ανοίγωντας λιγο τα ματια της. Της χαιδευσα τα μαλλιά και είπα
"Κοιμησου ψιψινα μου. Σε λίγο θα είμαστε μονο εσυ και γω για πάντα............

Α/Ν
Ντα ντα νταξει ειμαι κακια. Ελατε ακομη ενα.....

ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΝΑ ΜΕ ΣΤΗΡΙΖΕΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΑΣ ΔΙΑΒΟΛΑΚΙΑ ΜΜΜ

MbiMb :Tied up ✔Onde histórias criam vida. Descubra agora