MbiMb :Tied up ✔

Κεφάλαιο 8: Γνωριμίες και αποχωρήσεις

"Εισαι εντάξει;"  αν ηταν αδερφη μου θα μου το ελεγαν ετσι δεν είναι;  Αλλα την μητερα του Λου δεν την ειδα ποτέ. Δεν ηξερα τιποτα γι αυτην . Μαλλον δεν ηθελαν να μου πουν . Αλλά γιατί . Και γιατί αποφάσησε να μου το ανακηνώσει τώρα ;
" Λίλυ είσαι εντάξει; " 
"Ε; Ναι ναι . Απλα σκεφτόμουνα κατι " είπα και επέστρεψα στις σκέψεις μου 
"Aρα είσαι ενταξει με το όλο θέμα "  υπήρχαν πολλά που δεν ήξερα και με απασχολούσαν . Ήμουνα πολύ μπερδεμενη . Θέλω να ξέρω τα πάντα αλλά όχι τώρα . Είμαι πολύ ζαλισμένη . Ωχ τι να πω για να ξεφύγω ; Θα φανω αγενης . Το τηλέφωνο μου ξαφνικα χτυπάει . Το παίρνω και βλέπω πω ήταν ο Άλεξ . Τι να ήθελε ; Το προτιμάω ομως .
"Συγνώμη είναι επείγον . Θα τα πούμε πιο μετα ετσί ;"είπα . Αυτή αμέσως χαμογέλασε και σηκώθηκε πάνω και μου είπε

"Φυσικά " και έφυγε . Χμμμ αυτο και αν ήταν παράξενο . Τελος πάντων και γω παράξενη είμαι . Σκέφτηκα κάποια στιγμή να μην απαντήσω το τηλέφωνο και έτσι το άφησα στοτραπεζάκι μπροστά μου και το κοίταζα που έπαιζε επίμονα . Δεν σταματούσε . ¨οταν επιτέλους σταμάτησε . Κάθησα καλά πάνω στον τριθέσεο καναπέ κήπου  ακουμπώντας την πλάτημου πίσω .   Πήρα τον καφέ μου και πηγα ναπιώ λίγο αλλά είχε τελειώσει . Παράγγειλα ακόμη έναν καπουτσίνο . Εξάλλου αυτό θα κάνω για τον υπόλοιπο χρόνο . (χαχαχα) Θα πίνω καφέδες και θα κάνω πως δουλεύω . Αυτή την φορά ήπια απο τον ζεστό καφέ μου και κάθησα λίγο να σκεφτώ όλα τα μπλεξίματα μου . Πότε βγαίνει η μητέρα μου; σε πέντε μέρες; Περίπου . Ο Πάρις; Είχα ξεχάσει τελείως γι αυτόν . Γιατί δεν απαντούσε ; Πάνω που μιλούσα για τηλέφωνο , το κινητο μου άρχισε να κτυπάει και ποιος νομιζεται πως ήταν ; Ποιός άλλος; Ο Άλεξ . Όχι ο Πάρις . Το απάντησα
"Έλα Άλεξ τι θες;"
"Πω πωωω  Νευράκια έχουμε σημερα . Νομίζω να σε πάρω αύριο για να βγούμε " πώωωω τι σπαστικός θεε μου  
"Πρωτα απ όλα έχω αγόρι και δευτερο ποιος σου είπε και αγόρι να μην είχα πως θα εβγαινα μάζι σου ; "  ναι ήμουνα αποτομη αλλά δεν μου είχε και κάνει και λίγα 
"Αν ήμουν εσύ δεν θα ήμουν τόσο σίγουρη για το πρώτο και για το δευτερο γιατί όχι ;" . Τι εννοούσε ο βλάκας; Να τον δειρω ήθελε; . Αλλαξα ποια δεν ήμουν το κοριτσάκι που ήμουν λίγους μήνες πριν .

"Τι εννοείς ;" ειπα
"Έλα μαζί  μου έξω ένα ραντεβουδάκι και θα σου πω " τελικά πούστης είναι δεν γίνεται . Είπε πως θα είναι εντάξει απέναντι μας και δεν θα κάνει ότιδίποτε .
"Ραντεβού; Απο και κλείεται " αυτός γέλασε κάπως παράξενα και ειπε
"Αν θες να μάθεις τι έγινε έλα απόψε η ώρα οκτώ στο κλάμπ " αυτή ήταν η τελευταία του φράση πριν κλείσει το τηλέφωνο. Δεν υπήρχε περίπτωση να ξανα πήγαινα στο κλάμπ και σας το εγκυόμαι δεν θα ξανα πάω . Σηκωθηκα θυμωμένη έβαλα το τηλέφωνο στην τσέπι έπιασα τον κάφε μου και πήγα βιαστηκά πίσω στο κτήριο . Ήθελα να εξερευνήσω λίγο . Πήγα στον πρώτο όροφο . Όπως και στους υπολοιπους ορόφους όλοι φορούσανε τα ίδια ρούχα σε χρώμα μπλε . Ήταν παράξενο για μένα ο διαχωρισμός αυτός του προσωπικού . Θα το αναφέρω στον μπαμπά μου όταν πάρω το θάρρος του . Και πάλι υπήρχαν πολλοι τομείς και γραφεία . Αλήθεια τι εταιρεια ήταν αυτή που μόνο γραφεία είχε ; Ξερω πως σχεδιαζουν μοντέλα αυτοκινήτων , φτιάχνουν εξαρτήματα και επίσης αναλαμβανουν τον σχεδιασμο και την οικοδομηση μεγάλων έργων . Περπάτησα λίγο ανάμεσα στους διαδρόμους όπου πολλής κόσμος μπαινόβγαινε και τότε ένας άντρας γυρω στα 30 ήρθε κοντά μου και με κοιταξε για λίγο και είπε