TEPELERİN KIZI

BÖLÜM 34: "KRETA"

FİNAL İÇİN SON ÜÇ BÖLÜM!

Aslında 30 Kasım'da gelecekti bölüm; ama sizi bekletmek istemedim. 😁

OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI ES GEÇMEYİN!

Multi Yasemin'in gördüğü sembol.

***

Hayat bazen acımasızdır. Size verdiği şeyin on mislini sizden geri alır. Hayat büyük bir oyundur. Sizse sadece o oyunu oynayan eli güçsüz oyuncularsınızdır. Tam kazanacağınıza inanmışken hayat oyunun iplerini tekrar eline alır. Sizse boş ellerinize bakakalırsınız.

Yasemin ellerine baktı. Tırnaklarının kenarlarındaki etleri yediği için canı acıyordu. Gece boyunca doğru düzgün uyuyamamamıştı. Sadece iki saatliğine uykuya dalmıştı. Onda da saçma sapan bir rüya görmüştü. Yer altında bir mağaradaydılar. Bulundukları ortam loştu. Daha önce gördüğüne emin olduğu bir kadın ona bir şeyler fısıldıyordu; ama o, kadının ne dediğini anlıyor ne de onu nereden tanıdığını hatırlıyordu... Bir ağaç vardı. Ağacın kabuğunun üzerinde insan bedenini anımsatan bir şekil vardı. Sanki bir insanın kolları lastik gibi uzamış ve başının üzerinde yuvarlak bir labirent oluşturmuştu. Kadın sembolü işaret edip bir şey söylemişti. Yasemin bir kez daha onun ne dediğini anlamamıştı. Anlamadığını belirttiğinde kadın kızıl saçlarını savurarak Yasemin'in yanına koşmuştu. Kadının elmacık kemikleri fazla çıkıktı. Çehresinde bir tek kırışıklık bile yoktu; ama Yasemin kadının genç olmadığına da yemin edebilirdi. Kadın Yasemin'in elini tuttuğunda Yasemin panik ve korkuyla elini geri çekmeye çalışmış ama başarılı olamamıştı. Kadın Yasemin'in elini sembolün üzerine koyduğunda kız sıçrayarak uyanmıştı.

Yorganını bir kenara itip yataktan kalktı. Yorgun hissediyordu. Dün fazla uzun bir gündü. Hala üzerinde ölü toprağı var gibiydi. Gözlerini ovalayıp ayılmaya çalıştı. Kaç gündür kimse okula gitmiyordu. Muhtemelen bugün de gitmeyeceklerdi. Özellikle Yasemin gidebileceğini düşünmüyordu. Bir anlığına her şeyi unutup teyzesinin kahvaltıyı çoktan hazırladığını düşündü. Bu düşüncenin saçmalığı sonradan aklına dank etti. Onun bir teyzesi yoktu. Onun arkadaşları dışında kimsesi yoktu. Bir de boynundaki kolye vardı. Babasını ve annesini her an yanındalarmış gibi hissediyordu.

Ağır aksak adımlarla odadan çıkıp banyoya ilerledi. Suratını yıkamadan hemen önce aynada kendisini izledi. Aynadaki kız o değilmiş gibi geliyordu ya da o sadece buna inanmak istiyordu. Bir insan yaklaşık iki ayda bu kadar çökemezdi. Buğulu gözlerinin ardındaki yorgunluk aynadaki aksinde dans ediyordu. Musluğu açıp iki defa suratını yıkadı. İstemsiz bir şekilde dünü düşündü. Hazan'ın ölüp ölmediğini merak ediyordu. Eğer ölseydi dün akşam uçamazdı düşüncesi üzerinde yoğunlaşıyordu. Bir yanı onun ölmesini isterken diğer yanı onu kendisinin öldürmesi gerektiğini hatırlatıyordu. Sonra içinde bir yerlerde gizlenmiş olan çocuk üç maymunu oynamasını söylüyordu. Kısa bir an onun öldüğünü düşündü. Eğer Cihan haklıysa notu bırakanlar Afra'yı koruyorlardı. Bu onun ölmediğini kanıtlardı. Eğer dün o ölmediyse Hazan ölmüş olabilirdi. Çığlığın sebebi Hazan olabilirdi. Tabii bu sadece tahmindi. Her zaman en kötüsünü düşünüp daha iyisiyle karşılaşınca mutlu olurdu. Şu an Hazan'ın yaşadığını varsayma kararı aldı.

Sıkıntıyla nefes verip banyodan çıktı. Kendini aç hissettiği için tereddüt etmeden mutfağa ilerledi. Ahmet'in Hazan'ı tutuklamak istediğini biliyordu. Çoktan üstlerine katilin kimliğinin deşifre edildiğini söylemiştir diye düşündü. Acaba Hazan ölmediyse ne olurdu? Onu tutukladıklarında kaçması uzun sürmezdi. Mecburen üstlere durumun izah edilmesi gerekirdi. İşte bu nokta Yasemin'in canını sıkıyordu. Doğaüstü yaratıkların varlığını herkes öğrenmemeliydi. Aksi takdirde kötü niyetli kişiler onları halkın aleyhine kullanabilirlerdi. Bir diğer noktada Hazan'ın öldürülmesiydi. Ülkede idam yoktu; ama Hazan'la birlikte gelebilirdi. İçi rahat etmiyordu bir türlü. İlerde çocuklarına aile fertlerinin nasıl öldüğünü açıklamak istemiyordu. Buzdolabından kahvaltılıkları çıkarıp masaya koyarken bu konu hakkında düşünmemeye karar verdi.