"ฉันชอบเธอ(ชื่อคุณ) เป็นแฟนกับฉันนะ"
"เอ่อ..."
"เป็นแฟนกับฉันนะ(ชื่อคุณ) ฉันชอบเธอมานานแล้ว ดอกไม้นั่นที่เธอเห็นที่ล็อคเกอร์มันก็เป็นของฉันเอง ฉันชอบเธอจริงๆ"
"คือว่าฉัน...."
ตุ้บ!!
"อเล็กซ์!"
"กลับบ้าน(ชื่อคุณ)!!"
--------
เอาล่ะ ฉันลุ้นแทบตายว่าเหตุการณ์เมื่อครู่มันจะเป็นยังไง แต่อย่างน้อยก็จบสวย ใช่ จบได้ไม่เลว จริงๆแล้ว ฉันอยากจะต่อยหมอนั่นไปสักสาม-สี่หมัดด้วยซ้ำ แต่..เหอะ! ฉันไม่กล้าขนาดนั้น...ความเป็นจริง ฉันโครตกลัวหมอนั่นเลย หุ่นก็ผอมๆซูบๆเหมือนคนอดอาหารมาเป็นปีๆ หน้าตาเป็นเด็กเรียนสุดๆ แล้วท่าทางเก้ๆกังๆ กับคำพูดแปลกๆนั่น ให้ตายเถอะ! หมอนั่นน่ากลัวยิ่งกว่าซอมบี้เสียอีก ยังไงก็ต้องขอบใจอเล็กซ์เพื่อนซี้สุดที่รัก ที่เข้ามาขัดไว้ได้ทัน ไม่งั้น ฉันได้ตายคาตรงนั้นแน่ๆ
'โชคร้ายชะมัด ชาตินี้จะมีคนหล่อๆมาชอบฉันสักคนไหมเนี่ยยย' ฉันคิด
หลงจากที่ฉันคิดเรื่อยเปื่อยมานานพอสมควร รถของอเล็กซ์ก็จอดลงที่หน้าบ้านของฉันอย่างแรง
"ขอบใจนะที่มาส่ง" ฉันพูดขอบคุณ ก่อนที่จะปลดเข็มขัดนิรภัยออก ขณะที่อเล็กซ์มองออกไปข้างหน้าเหมือนมีสิ่งหน้าสนใจที่เขาต้องการ เขาไม่แม้แต่จะพูดกับฉันสักคำ เป็นอะไรของเขา?
"นายเป็นอะไรหรือเปล่าอเล็กซ์?" ฉันถาม ยังคงนั่งอยู่ที่เบาะอย่างเดิม
"เปล่า" ฉันพยักหน้าอย่างเข้าใจ เขาคงมีเรื่องเครียด และยังไม่อยากบอกฉันตอนนี้ ฉันทำท่าจะลงจากรถ ทว่าถูกอเล็กซ์จับข้อมือไว้ได้ทันเสียก่อน ฉันหันไปมองเขาอย่างสงสัย อเล็กซ์ เป็นผู้ชายที่เข้าใจยาก และไม่ค่อยพูด เราจึงเข้ากันได้และมาเป็นเพื่อนกันอย่างเช่นทุกวันนี้ และเขาเองก็ไม่ค่อยมีท่าทีแปลกๆแบบนี้มากนัก เว้นแต่จะมีเรื่องเครียดจริงๆ แล้วมันก็ทำให้ฉันรู้สึกอย่างรู้เข้าไปทุกที ว่าเขาเครียดเรื่องอะไรกันแน่
YOU ARE READING
SHORT : นานาฝรั่ง
Short StoryStray In Your World & Act Like an ODs Written By HARDLYNA