ฉันนั่งอ่านหนังสือบนเตียงใหญ่ พร้อมกับแฮร์รี่ที่นั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ข้าง ๆ เขากดมันไปมาไม่หยุดนับตั้งแต่ออกมาจากห้องน้ำ
"แฮร์รี่ คุณควรหยุดเล่นโทรศัพท์ได้แล้วนะ มันจะทำให้คุณเสียสายตาได้" ฉันพูดอย่างเป็นห่วงขณะที่สายตายังคงจดจ่ออยู่กับหนังสือเล่มหนา
"เป็นห่วงผมเหรอ?" เขาเอ่ยถาม ด้วยน้ำเสียงออดอ้อนอันเป็นเอกลักษณ์
ฉันละสายตาออกจากหนังสือ แล้วสบตาเข้ากับเขา "ก็ใช่น่ะสิ"
รอยยิ้มกว้างเผยขึ้นทันทีหลังฉันพูดจบ "ดีจัง" เขาพูด "งั้นผมเลิกเล่นก็ได้" เขาทำตามอย่างว่าง่าย
ฉันยิ้มให้เขา ก่อนจะหันมาอ่านหนังสือต่อ
"ง่วง" น้ำเสียงหวาน ๆ หลุดออกจากปากของแฮร์รี่อีกครั้ง หลังจากที่เขาขยุกขยิกตัวไปมาอย่างไม่อยู่สุข เป็นเวลาเดียวกับที่หัวของเขาพิงลงมาที่ไหล่ของฉัน "คุยกับผมหน่อยสิที่รัก คุยเรื่องอะไรก็ได้"
"เหงาหรือไงแฮซ?" ฉันถาม ส่งเสียงหัวเราะคิกคักในลำคอให้กับความเป็นเด็กของเขา ซึ่งขัดกับอายุมากเหลือเกิน
"ใช่, ผมไม่รู้จะทำอะไรแล้ว" เขาตอบเสียงยาน พลางสะกิดแขนฉันเล่น
"ถ้าอย่างนั้นฉันอ่านหนังสือให้ฟังเอาไหม?" เขาพยักหน้าหงึก ๆ เป็นเชิงตกลง
หนังสือของฉันถูกอ่านไปเรื่อย ๆ พร้อมกับมืออีกข้างของฉันที่เล่นอยู่กับผมของแฮร์รี่ไปพร้อม ๆ กัน เขาหลังตาพริ้ม พลางครางอย่างได้ใจให้กับสัมผัสจากมือของฉัน
"(ชื่อคุณ), มือของคุณเหมือนกับมนต์วิเศษเลย" เขาพูดเสียงเบา ขณะที่ฉันกำลังอ่านหนังสือให้เขาฟัง
ฉันยิ้มออกมากับประโยคเอาใจของเขา ก่อนจะร้องขึ้นอย่างตกใจ เมื่อถูกสัมผัมจู่โจมจากริมฝีปากของเขาแตะลงที่ลำคอ "อื้ม แฮซ..."
"(ชื่อคุณ)น่ารักจัง" เขาละริมฝีปากออก ก่อนจะพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มกว้าง
ESTÁS LEYENDO
SHORT : นานาฝรั่ง
Historia CortaStray In Your World & Act Like an ODs Written By HARDLYNA