ทุกๆครั้ง ฉันคิดว่าการรู้จักสิ่งใหม่ๆ การลองทำอะไรใหม่ๆในสิ่งที่ไม่เคยสัมผัส มันก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ดีสำหรับตัวเรา แต่ตอนนี้ ฉันเองเริ่มไม่แน่ใจแล้วล่ะ...
"สวัสดี(ชื่อคุณ) ทายสิ วันนี้ฉันไปเจออะไรมา?" นาตาชาพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงที่ฟังดูแปลกไปจากเดิม
"อะไร?" ฉันถามอย่างเบื่อหน่าย ช่วงหลายเดือนมานี้ หลังจากที่เธอเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเอง เธอก็มักจะดูร่าเริง ไม่สิ พยายามทำให้ดูร่าเริงกว่าปกติที่เคยเป็น ซึ่งมันก็ไม่ถือว่าดีสักเท่าไหร่ แต่ฉันคิดว่า สำหรับเธอ เธอคงจะรู้สึกดีมาก ถึงมากที่สุด .....มั้งนะ
"ไม่คิดจะตื่นเต้นหน่อยหรอ เพื่อนรักของฉัน" เธอพูด อย่างเรียกร้องความสนใจ
"มีอะไรก็พูดมาเถอะแนต" ฉันเงยหน้าจากหนังสือไปพูดกับเธอ ตอนนี้ฉันกำลังนั่งอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ ส่วนเธอก็ยืนอยู่หน้าโต๊ะ พร้อมกับมือสองข้างที่ค้ำลงที่โต๊ะ
"เฮ้ออ....โอเคๆ วันนี้ ฉันไปเจอ....!" เธอพูด ก่อนจะหยุดไป
"เจออะไรล่ะ?" ฉันพูดด้วยความหงุดหงิด
"เจอ..เจอคนที่เธอแอบชอบมาน่ะสิ" ก็แค่เนี้ย..
"แล้วไง ใครๆก็เห็นได้กันทั่วไป โรงเรียนก็ไม่ได้ใหญ่มากมายสักหน่อย"
"ก็ไม่แปลกหรอกเรื่องนั้น แต่ที่แปลกคือ... เขามาคุยกับฉัน"
"คุยกับเธอ?" ฉันถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ โอเค มันก็อาจจะปกติสำหรับฉัน แต่ตอนนี้ มันอาจไม่ปกติก็ได้หนิ
"ใช่"
"เรื่อง?"
"คือ... เซนมาบอกว่าสนใจฉัน เธอคงไม่โกรธฉันนะ(ชื่อคุณ)" เธอพูด ด้วยสีหน้าปกติ ยิ้มเล็กๆ
"อื้ม ฉันจะไปโกรธเธอทำไม" ในเมื่อฉัน บังคับเรื่องความรู้สึกใครไม่ได้อยู่แล้ว...
