SHORT : นานาฝรั่ง

Bill Skarsgård

  คุณเคยอ้อนวอนต่อพระเจ้าเพื่อขอพรขณะดาวตกหรือเปล่า 

  ถ้าเคย...

  แล้วคุณขออะไรล่ะ?

  หากเป็นผม ผมจะขอพรให้ได้เจอกับสาวในฝันของผมเมื่อสองสัปดาห์ก่อน  ผมเชื่อว่าผมจะเจอเธอเข้าสักหนในโลกธรรมดาใบนี้เนี่ยแหละ ไม่หวังอะไรแล้วจากดาวตก นอกจากสาวในฝัน 

  เชื่อสิ ผมทำได้ เพราะผมเคยเจอเธอไปแล้วหนหนึ่งที่ร้านหนังสือ บนถนนอเวนนูที่เจ็ดสิบเอ็ด ถนนสายหลักที่เป็นแหล่งรวมศูนย์การค้ามากมายเอาไว้ รวมถึงผู้คนที่เดินขวักไขว่มากมายบนถนนแห่งนี้ ซึ่งผมเป็นพวกไม่ปราถนาสถานที่วุ่นวายอย่างนี้เสียเท่าไหร่ แต่ก็ไม่อาจหลีกปัญหาข้อนี้ได้เลยจริงๆ 

  ถึงแม้ว่าผมจะพูดกับตัวเองเสมอตลอดสองสัปดาห์ ด้วยประโยคหลอกๆที่บรรจงสร้างขึ้นเพื่อลวงสมองทั้งสองซีกว่า 'ผมทำได้' แต่หารู้ไม่ว่า ความจริงนั้นมันไม่ใช่อย่างที่พูดออกมาเลยสักนิดเดียว ผมหวังเสมอว่าหากสถานที่ที่อุดมณ์ไปด้วยแสงสี และตึกสูงตระหง่านเช่นนี้มีดาวตกสักดวงเคลื่อนผ่านหน้าผมไปคงจะดีไม่น้อย

   เพราะผมจะเป็นคนนั้น คนที่ยืนนิ่งอ้อนวอนต่อพระเจ้าขณะดาวตก

  เพียงเพื่อให้เจอเธออีกครั้ง

"บิล" มาดามจอร์จเจียร์ หญิงสาวสูงวัยที่ค่อนข้างโหดปลุกผมออกจากผวังค์ นั่นทำให้ผมตระหนัดได้ว่าผมเหม่อไปนานแค่ไหน

"ครับ?" 

"ช่วยเอาฟองดูไปเสริฟโต๊ะสิบห้าทีสิ" เธอออกคำสั่ง

"ครับ" ถาดที่พร้อมไปด้วยฟองดูถูกยกขึ้นสูงตามแรงกระทำ ก่อนจะเคลื่อนไปตามทางที่ผมก้าวทีละเล็กทีละน้อย ถึงแม้ลูกค้าในร้านจะมีมากจนไม่สมเหตุสมผลกับการเคลื่อนไหวที่เชื่องช้าของผมก็ตาม มาดามจอร์จเจียร์พ่นลมหายใจออกมาเฮือกใหญ่หลังจากที่เธอเห็นผม แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ชินชากับสิ่งที่ผมเป็นเกินกว่าจะห้ามได้