Masum

11 bölüm

Denizin ağzından devam

Nasıl söylenir nasıl anlatılırki içimdeki bu acıyı. Dile vurmak çok zordu yaşadıklarım, yaşıyamadığım  çocukluğum. Hayatımın tamamını başkalarının isteklerini yerine getirerek yaşadım . Şimdi ise yaptıklarımın bedelinde mutluluk huzur  var sanmıştım ama meğersem daha farklısıymış. Huzur yerine tamamen onun yerini alan bi boşluk mutluluk yerine yaşadığım acı ...

Herşeyi anlattım  belki ama kardeşimi kaybettim evin kapısından dışarı çıkıp kendimi dışarı attığımda sanki üzerimde lanet varmiş gibi hissediyordum kimsenin beni sevmemesi için üzerime kaftan olarak biçilmiş lanet ....

Gökyüzüne baktım benim gibi içi kararmış gökyüzü yıldızlarını saklamış ayı gölgelendirmiş  benim gibi ışığını koca bi gölgenin arkasına saklamış aydınlanmayı bekliyordu ama yardım edeni yoktu. Birden  kapı açıldı arkama dönüp baktığımda Egemeni gördüm demekki hala canımı acıtıcak sözleri var daha ne kadar canımı acıtıcakki yine ne söyliycekte beni kendinden uzaklaştırıcaktı diye düşünürken  Yüzüne baktım gözleri dolmuştu bi damla yanaklarından aşşağıya kaydı o bana baktı ben ona taki Ateş Mirza arkadan sırtına vurup ona git işareti yapana kadar . Noluyo allah aşkına hiç bişey anlamadan onlara bakıyordum . Birden Egemen hareket etmeye başladı . Bana doğru geldi kollarını açıp beni en çok istediğim yere ailemi hissetmemi sağlıyacağı yere kollarının arasına aldı . Allahım gerçek mi bu yarabbim rüya değil dimi eğer rüyaysa uyandırma rabbim kaliyim böyle hep . Donup kalmışken Egemenin kollarımdan tutup etrafına sarmamı sağladı .

"Senin de sarılman gerekiyor abla benmi öğreticem onuda" Allahım sana geliyorum vallaha rüya değil billaha rüya değil

"Gerçeksin dimi rüya değilsin bana sarıldın abla dedin dimi gerçek dimi ?"

" Gerçek ablam gerçek ben özür dilerim seni kırdıysam sadece canım acıyodu beni bıraktığınızı zannediyordum gittiğinizi annemle babamla birlikte beni terkettiniz zannettim özür dilerim abla çok özür dilerim ."

" Şşşş konuşma öyle söyleme  seni nasıl bırakırdım ben eğer annemiz babamız hayatta  olsaydı bunlar başımıza gelmezdi ama takdiri ilahi şimdi eğer yanımdaysan herşeyi unutalım yeni bi sayfa açıp güzel günler yaşayalım  eski ayrı kalmışlığımızı birlikte aile olarak kapatalım olurmu ?"

" Olur ablam olur çok güzel olur ..... Hem sende gel bizimle birlikte yaşa  bu koca evde bi aile gibi yaşıyalım gelirmisin yanımda olup aileme katılırmısın bizimle birlikte koca bi aile olurmusun hem bizimle kal burda  olmazmı ?" Haklı burda olan kişiler benim yokluğumda onun yanındaydı ben yokken onlar vardı nasıl isteyebilirim onlardan ayrılıp benimle gelmesini  baba yerine koyduğun kişinin ailesiyle birlikte yaşamak isteyip istemediğini  ama eğer isterse onunla kalmamı sonuna kadar yanında kalırdım .

" Elbette kalırım. Sen beni yanında istiyorsan sonuna kadar kalırım  yanında nerde istersen orda kalırım ama diğerleri kabul edermiki ? " diye sorduğumda  arkasını döndü bende onunla beraber kapı önünde duranlara baktım hepsi kalmam için olumlu şekilde kafalarını salladı .Sanırım yavaştan gölgelerin altından çıkmaya başlağımı hissediyordum. Hepsine gülümseyerek karşılık verdim . Ellerimi tutan kişiye baktım .Egemendi eve doğru yönelmemiz için beni çekiştirmeye başladı ona ayak uydurup eve girdik . Birden Eflin ortaya atlayıp

"İşte bu be ailemize yeni bir üye daha katıldı Yiğit zaten katmıştı ama tamamen bizimle yaşamaya başlıycağı için tam bi aile olduk . Şimdi Deniz hadi gel sana odanı gösteriyim" dedi onunla beraber üst kata çıktık .Odalarının kimlere ait olduğunu söylemeye başladı.ikinci katta   3 oda vardı  ilk girdiğimiz oda siyah gri tonlarından oluşuyordu siyah dolap siyah yatak gri renk duvar boyaları kum torbası dambıllar fazla eşya bulunmayan bi odaydı . Anlaşıldı o kaslarının nerden geldiği  diyip Eflini dinlemeye başladım.