Masum

29 . bölüm

( Sıla :Yan benimle )

Gittin mi büyük gidiceksin..!
Ayrılık bile gurur duyucak seninle.
Gittinmi ayakların onun yakınından
bile geçmeyecek.
Gölgen bile kalmayacak ardında
Gittinmi onurunla gideceksin;
"Haklıysan gidecek gitmişsen dönmeyeceksin .......

''Can Yücel.....''"

Gittinmi onurunla gidiceksin demişti değilmi haklıysan gidicek gitmişsende geri dönmiyeceksin .

Gidicektim haklı olduğumdan onurumu ayaklarımın altına alacak kadar gurursuz olmadığımdan yanından dahi geçmeden gidicektim . Yana yana cayır cayır sonumun olacağını bile bile gidicektim. Sevgimi bırakıp yanlızlığımı alıp gidicektim. Deniz kenarında oturmuş tek düşündüğüm buralardan gitmekti ya gidicektim yada temelli hayatımdan çıkmasını sağlıycaktım . Nasıl olacaksa bende bilmiyordum.

Yaşadıklarıma rağmen hala uslanmayan aptal kalbim onun için atıyordu. Kalbimdeki mührünü nasıl kaldırabilirdimki geçip birde  dudaklarımdakini kaldırmaktan bahsediyorum . Yapamazdım onun yaptığını ben yapamazdım . Dudaklarım sadece onun dudaklarıyla uyumluyken onunla eriyorken başkasını nasıl öperdim . Başkasıyla nasıl düşünebilirdim ki kendimi imkansızdı . Kafamı çevirip yanımda oturan Emreye de bunu yapamazdım .

"Kalkalımmı artık "diye sorduğumda

"İyimisin?
Nasıl hissediyorsun kendini istersen başka bir yerede götürebilirim seni kafanın dağılmasını sağlıyacak her hangi bir yerede gidebiliriz "

"Teşekkür ederim ama istemiyorum sadece  evime gidip dinlenmek istiyorum  . Tek istediğim bu   hava alanına bırakırmısın beni ?"dediğimde başını sallayıp onayladı beni.

Oturduğum yerde kaç saattir oturuyordum kaç saat geçmişti onları o şekilde görmemin üzerinden hiç birşeyi düşünmek istemiyordum. Tek istediğim  kabus gibi gelen bu şehirden gitmekti .

Arabaya yerleşip hava alanına doğru hareket etmeye başladık . Arabada  nefes alış verişlerimizden başka bir ses yoktu . Sessizlikle ilerlediğimiz yollar sadece aklıma Ateş Mirzanın son hallerini getiriyordu. Düşünüyordum neden bu kadar çabuk başkasına gidebildiğini. Yanından sadece iki dakikalığına ayrılmıştım . Tamam belki 2 dakika yerine 5 dakika kalmış olabilirdim lavaboda ama yinede sarhoş olması imkansız gibi birşeydi . Ama kendinde gibiydi Emeli öperken kucağında taşıyıp odaya geçerkende her bastığı adımları sağlamdı . Eğer sarhoş olsaydı yalpalamazmıydı . Benim bildiğim alkollü haliyle bi insanın o kadar kendinden emin hareket etmesi imkansızdı .

Daha önceden bu tür bir testten geçmiştim . Bünyemin ne kadar dayanıklı olduğunu test etmek amaçlı yapılmıştı ve bir yerden sonra beynimin  uyuştuğunu dünyanın dönüp , karanlığa gömüldüğümü hatırlıyordum. Kendime gelip ne kadar alkölle o hale geldiğimi sorduğumda 4 şişede o hale geldiğimi söylemişlerdi. 
Ateş Mirzanın içtiği içkileri hesapladığım zaman kendinden geçmiş olması imkansızdı. Beni istediğini söylerken başkasına bakabilecek kadar adimiydi ? Ters giden bir şeyler vardı bu işte. Beynimde farklı şeylerin çakmasını sağlayan  düşüncemde haklı olma olasılığım yüzde kaçtı bilmiyorum ama yanlış giden birşeyler vardı. Sabahı beni istediğini söyleyen adam akşamında başka biriyle yatacak kadar şerefsiz olamazdı . Bir bit yeniği vardı bu işte gidersem bir daha yüzüne bakamazdım beynimde sürekli bana yaşattığı anları hatırlayıp nefretimle tekrardan kendimi karanlığıma gömerdim. İstemiyordum tekrardan karanlığıma dönmek istemiyordum ...