Husbands VS Wives [BOOK 2]

HBW THIRTY NINE

Jon Lorenzo's POV . . .

Malayo sila mula sa amin. At sa tingin ko hindi nila kami kita. Namimili kasi sila ng damit sa kabilang side.

"Ano? Magkakilala sila?" di makapaniwalang tanong ko.

Napansin naman kami nung dalawa kaya lumapit sila sa amin.

"Oh! Bakit kayo nandito?" tanong ni Kayne.

"Kami nga dapat mag-tanong nun sa inyo." sabi ko naman.

"What a small world for us??" sabi naman ni Clea.

Pagkatapos naming mamili, dumiretso kami sa isang Resto para kumain.

"So guys, bakit nga ba kayo nandito?" tanong ni Kayne.

"Family vacation." sagot ko.

"I'm going to attend business seminar." sagot naman ni Evo.

"Wait! Business seminar? Is that the reason why you leave your job?" tanong ni Clea.

"Isn't obvious?" -Evo

"But why? I thought, your passion is cooking." -Clea

"Yup but People changed." cool na sagot ni Evo.

"So, you changed just for Nicholle? What happened?" tanong ni Clea.

"A person should change to became a better one not because for other people." simpleng sagot ni Evo habang kumakain ito.

"Other people? It is the way you treat Nicholle?" tanong ni Clea.

Bakit ba napaka-pakelamera nito? Reporter ba 'to?

Napatigil sa pagkain niya si Evo. At napatingin ito kay Clea. "Yes." sagot ni Evo.

Lahat kami napatigil sa pagkain nang makasagot si Evo.

"Nicholle is very different to Angela. Angela is the one who accepted the way I am and and the one who made me realized that my life is worth living for, while Nicholle... I guess, They are opposite." sabi ni Evo at ipinagpatuloy niya yung pagkain niya.

Nicholle Angela's POV . . . .

Habang inaayos ko ng pagkakasunod-sunod yung report biglang pumasok si Luke.

"Nagbawas ka daw ng tauhan? Bakit?" tanong niya.

"Yup. Sa tingin ko kasi sobrang dami na nila. Yung iba naman hindi na kailangan. Yun lang ba?" tanong ko.

"May kailangan kang pirmahan." sabi niya.

Napatingin ako sa dala niya. Bakit parang ang dami? Ibinalik ko ulit ang paningin ko sa ginagawa ko.

"Ang dami nyan, para saan ba yan?" tanong ko nang hindi man lang tumitingin sa kanya.

"Wag mo kasing husgaan ang isang bagay ng dahil ayun yung nakikita mo. Remember, you've still four senses; touch, smell, taste and hearing that you should use too. Anyways, konti lang 'to. Mukha lang madami." sabi ni Luke.

Napatulala ako.

"Pipirmahan mo ba o ano?" tanong ni Luke na nagpapitlag sa akin.

"Ah. Syempre. Tungkol saan ba 'to?" tanong ko at kinuha yung files na dala niya.

"Try to read it!" sabi ni Luke.

Tungkol pala sa mga orders ng foods sa loob ng hotel. Kailangan lang ng confirmation.

"Na-check ba 'to ng ayos ng mga manager? Hayss. Baka hindi ah! Ayun na nga lang trabaho nila, ayaw pa nilang aayusin." sabi ko habang pumi-pirma.

"Don't you trust them?" tanong ni Luke.