Իմ ինքնասպանությունից 50 օր առաջ

Օր 12

Այնքան անսովոր է արթնանալ ուրիշի տանը, որտեղ այլ կանոններ են, ուրիշ ապրելակերպ է: Չեմ կարող ասել, որ տանը ես ինձ լավ եմ զգում, բայց նույնիսկ Թեզի տանը ես ինձ վատ եմ զգում: Ես ամենաուշն եմ արթնացել, արագ հագնվում եմ, ինձ կարգի եմ բերում և վազում խոհանոց, որտեղ Թեզը իր մոր հետ նախաճաշում է:

-Բոլորին բարի լույս-ասացի ես:

-Բարի լույս Գլորիա, ինչպե՞ս քնեցիր մեր տանը-հարցրեց Թեզի մայրը:

-Հրաշալի, ձեր մոտ շատ հարմարավետ է:

Ես նստում եմ և սկսում ուտել նախաճաշը՝ մեկ բաժակ սուրճ, թխվածք, բեկոն և ինչ որ աղցան, ամեն ինչ շատ համեղ է թվում:

-Գրեյս, Գրեյս, արի այստեղ-գոռաց Թեզը: Մենք այնքան վատ տան աշխատող ունենք:

-Իսկ ինձ դուր է գալիս Գրեյսը, նա մեզ լավ է ծառայում:

Մի րոպե անց սեղանին մոտենում է մի կին և գրեթե ընկնում Թեզի ոտքերը:

-Այո, օրիորդ:

-Ես տանել չեմ կարողանում կաթով սուրճը, դու ինչ է տարական բաները չե՞ս հասկանում։

-Կներեք օրիորդ ես ամեն ինչ կուղղեմ:

-ՈՒշ է, 200 դոլլար հանում ենք քո աշխատավարձից:

-Խնդրում եմ օրիորդ մի արեք դա, դուք արդեն երեկ իջեցրել եք ալխատավարձս, ես չեմ կարողանում երեխայիս կերակրեմ:

-Ինձ համար միևնույն է, ազատ ես:

Կինը լուռ հեռանում է:

-Մամ ե՞րբ կազատես նրան։

-Ես խղճում եմ նրան, հա իդեպ քո այդ վարքով մեր տանը ոչ ոք չի աշխատի:

-Դու ինչ որ բա՞ն ես ուզում ասել։

-Չէ, չէ ես ուղղակի ասացի:

-Դե ուրեմն լռիր մայրիկ:

Ինձ միշտ այս տանը զարմացրել է նրանց շփումը, երևում է այստեղ ոչ ոք ոչ մեկի չի հարգում, և դա բոլորին դուր է գալիս:

Սեղանի կողքով անցնում է Թեզերի հայրը, նա ինչ որ մեկի հետ հեռախոսով է խոսում, և մեր վրա ուշադրություն չի դարձնում:

-Բարի լույս սիրելիս-ասաց Թեզի մայրը, բայց նա չլսեց-կյանքս:

-Պապ:

Նա շարունակում էր իր խոսակցությունը և դուրս գալիս տնից:

-Նա շատ աշխատասեր է:

-Իսկ ինձ թվում է նա մեր վրա թքած ունի:

-Հնարավոր է:

Հաջորդ րոպեին մենք լսում ենք դրսից մեքենայի ձայն: