Forever Yours

-sobrang nakakapagod ang araw na to. Ang dami daming nangyari. Pagkadating na pagkadating ko sa apartment namin ni dean kaagad nakong nakatulog. Ni hindi ko man lang nakausap ang kapatid ko. Sana naman bukas re charge nako lalo nat alam kong pahirap ng pahirap ang bawat araw ko ngayon.

'Nagkita narin tayo sa wakas. Magsisimula na naman ang misyon ko'

-Napabangon na naman ako ng madaling araw ng dahil sa panaginip na yon. Actually boses lang ang narinig ko at yung itim na pakpak lang ang nakita ko. Napabuntong hininga ako at nagpahangin ulit sa veranda. Tahimik na ang paligid, kung andito lang sana si jewel makakausap ko sya, mahihingian nang payo at tutulungan nya ko tungkol dito sa mga bagay na napapanaginipan ko.

"Miss na kita jewel"

-ala sais palang ng umaga umalis nako sa apartment para maagang bisitahin si jewel.

"John?"

-nagulat ako na may ibang tao sa ICU room ni Jewel. Ang akala ko doctor pero yung humarap sya sakin kaagad kong na recognize ang salamin na suot nya at pagmamayari yun ni john.

"Alam mo. Ma-a appreciate kopa kung deron ang ita tawag mo sakin"

"Tss.. Arte mo. I will call you in what ever i want to. Okey dern. Umamin ka. Bakit alam mo na andito si jewel? Bakit parang ang dami dami mong alam kekesa sa ini expect ko? "

"Miss Andrea, don't ever underestimate a person who's connected to the FBI or let me rephrase it... A person who's part of the FBI"

"Yung nangyaring aksidente samin ni Jewel. Hindi naman yun ganong ka big deal diba? Wala namang ibang nadamay kundi kaming dalawa. Wala akong nabangga. Walang nagsampa ng kaso sakin. Walang ibang nasaktan kundi kami kaya bakit hinahalungkat mo pa yon eh gusto kona ngang kalimutan ang lahat ng yon"

"Gusto mong kalimutan ng may naiwan pang mga tanong?"

"Tanong?"

-tinanggal nya ang mask nya.

"Yung pumigil ng kotse. Alam kong nakita mo yun bago kapa nawalan ng malay"

"Hindi ko nakita yung muka ng nilalang na yon. Kasing bilis sya ng kidlat. Halos wala akong naaninag"

"Pero alam mong meron diba? Merong pumigil. May lumitaw na kung ano at pumigil sa kotse mo at yung mark sa harap ng kotse ang Patunay"

"Kailangan ba talagang alamin pa natin yon? At bakit nga pala nasayo yung kotse ko? At papano naman na catch up ng curiosity mo ang tungkol sa aksidenteng yon? Bored kaba masyado sa buhay? Sa pagkaka alam ko hindi sa paranormal ang FBI, sa mga actual crime scenes sila kaya wala to sa sakop ng imbestigasyon mo Mr. Ryuzaki Ouma"

"Nakukuha ko ang lahat ng gusto ko Andrea. Nakukuha ko"

-after ng usapan namin ni Mr. Ouma pumasok na kaagad ako sa OJT ko. Dire diretso nako sa elevator dahil ayokong makita kopa si Miss Labanos sa lobby. 5th floor na naman ang destinasyon ko. Bumukas ang elevator sa 2nd floor at kaagad na tumalon ang puso ko sa kaba nung nakita ko si Manager Park. Nakisabay sya sa elevator at pumwesto sa tabi ko. Ghad! Ang hot nya talaga!

"Did you have a good night sleep? "

-kinausap nya ko!!! Wii!! Kinikilig ako!! Wahh!!! Kalma lang andrea

"Actually hindi. Palagi nalang akong binabangungot"

"Talaga? Maybe you want to talk with a psychiatrist. May kilala ako. Doctor Hydee Christine from the Philippines, she's an excellent one"

-parehas kayo ng kapatid ko. Psychiatrist agad?! O.A!

"Hindi na kailangan. Hindi ako baliw"

-ang bilis naman ng oras. Nasa fifth floor na kaagad kami. Nauna syang umalis sakin.