Forever Yours

(Andrea)

"Im not going to be fooled again"

-I keep on murmuring those words while watching TV. Linggo ngayon at hindi naman required na pumasok parin ako sa company pero kinakailangan kong pumunta sa university para mag report sa prof ko sa Business add.

"San kana naman ba natulog ha ate? Lagi nalang. Isusumbong na kita kina mama at papa"

-nakita kong gising na si dean at bumababa sa may hagdanan. I watched him walking while my mind was drifting to some other place. Nagising na naman ako kanina sa unit nya. He's no where to be seen at si Secretary Ahn lang ang nadatnan ko sa salas.

"Goodmorning miss andrea. Nasa isang urgent meeting si Manager Park kaya naman wala sya rito. He said na magusap daw kayo mamayang bandang 7 ng gabi. Sa rooftop ng company."

-lutang parin ako kaya naman tumango nalang ako at papalabas na nung biglang may pahabol pa si secretary Ahn.

"Salamat. Salamat dahil, nang dahil sayo nakapasok nako sa unit nya"

-He's smiling widely. I want to smile with him pero wala ako sa mood. It stills creeps me out. I just nod at him then finally leave that goddamned place.

"Hoy!!! Ang sabi ko kung gusto mong kape?! "

-sumisigaw na pala si dean sa harap ko pero hindi kopa napapansin.

"Huh? Ahh. Oo."

-He rolled eyes at me then went to the kitchen. Naalala kopa rin yung kagabi and It still gives me the goosebumps. Okey lang naman nung nalaman ko yung tunay nyang pagkatao pero yung malaman kong somehow connected pala kami yun ang hindi okey. Hindi okey kasi hindi ko maintindihan kung bakit kamuka ko lahat ang mga babaeng yon at kung bakit maraming ala ala kagabi na pumapasok sa utak ko na tig kakaunti lang naman pero sobrang sakit sa ulo. Hindi ko alam kung kaninong ala ala yon at hindi ko gusto yung fact na nararamdaman kong somehow nga na konektado ako kay Cass. Bumibilis na ang tibok ng puso ko sa tuwing naaalala ko sya. Bakit nararamdaman ko yung ganito? Na parang gusto ko syang makita na parang gusto ko syang yakapin. Na nasasaktan ako. Bakit parang attach na attach ako sa kanya. Bakit ganito ang nararamdaman ko naguguluhan nako. Parang may malalim kaming pinagsamahan noon, na close kami pero kung iisipin wala naman diba? Were just completely strangers! It creeps me out na nararamdaman kong more than friends kami pero kung titingnan mo eh hindi naman. After last night, bigla bigla nalang talaga akong nakaramdam ng connection sa kanya. I feels like my heart is beating for someone, and It's for him. Completely  for him.

"Umamin ka nga sakin Ate. Ano ba talagang ginagawa mo sa buhay ha? Yung si Cass BF mo? "

-umupo sa tabi ko si dean at iniabot sakin ang kape.

"Naguguluhan ako Dean. Hindi ko rin alam ang nangyayari."

"Tell me"

-I shook my head.

"You won't understand. Si jewel nalang ang kakausapin ko. Salamat sa kape. After this pupuntahan ko muna si jewel ha. Tapos didiretso narin ako sa University at ewan ko kung dadaan pako sa company"

"I'll wait for you"

"No. Wag na, have your dinner then sleep. Baka kinabukasan na naman ako umuwi oh hindi ko alam"

.
.
.
.
.
.
.
.

"Hello best. Kamusta? Gising kana oh. Miss na miss na kita"

-tinititigan ko lang sya habang mahimbing parin sa pagkakatulog nya.

"Nahihirapan nako ng wala ka. Andami dami ngayong nangyayari sa buhay ko at kailangang kailangan kita. Isang tunay na kaibigan, ikaw lang ang kabukod tanging taong dinadamayan ako sa lahat jewel"