POSSESSIVE 14: Lysander Callahan

CHAPTER 1

CHAPTER 1

Five years later...

TUMAAS ang kilay ni Jergen nang makapasok siya sa high-tech barn ng boss niya at nakita niya ang mga kaibigan nitong naglalagay ng tigsasampung piso sa isang mineral bottle na may butas sa gitna para makapasok ang pera sa loob.

"Don't tell me na pinagpupustahan n'yo na naman kung ano'ng kulay ng buhok ko?" nakataas ang kilay na tanong niya sa anim na kalalakihang nasa harap niya.

Napakamot ng ulo si Andrius. "Well, it is the first Monday of the month. The day when you change the color of your hair."

Nakangiwing napangiti naman si Khairro. "At mukhang walang nanalo sa amin." Iminuwestra nito ang kamay sa kanya. "You have a rainbow hair. Great."

Thorn sighed. "And I lost ten pesos." He groaned. "Again."

Umingos siya. "Get out. All of you," pagpapalayas niya sa mga kaibigan ng boss niya. Naging malapit na rin siya sa mga ito kaya nagagawa niyang palayasin. "I'm here for my boss. Mayroon akong iri-report sa kanya."

Khairro sighed. "Fine. Fine. We're leaving."

Nang makaalis na ang tatlo, inilibot niya ang tingin sa kabuuan ng barn. Hindi niya makita ang boss niya. Nasaan naman kaya iyon? Ayaw niyang makipag-hide-and-seek dito.

"Hello? Boss?" malakas niyang sabi.

Pagkalipas ng ilang segundo, nakarinig siya ng baritonong boses.

"I'm here, Jergen."

Napabuntong-hininga siya, saka sinundan ang pinanggalingan ng boses. Nakita niya itong nakahiga sa sofa bed at kinakalabit ang string ng gitara na hawak.

Her boss looked so laid back as he strumed the guitar.

"Boss." Huminga si Jergen nang malalim habang bored na nakatingin dito. "Absent ka na naman."

Nag-angat si Lysander ng tingin sa kanya. "Yeah. I noticed."

She rolled her eyes. "No sarcasm, Boss. Baka masapak kita nitong folder na dala ko ngayon. Alam mo bang traffic papunta rito?"

Tumaas ang sulok ng mga labi nito. "Always so bossy." He tsked and looked at her hair. "Nice. Sino'ng nanalo?"

"No one," sabi niya, saka inilapag ang tatlong folder na hawak sa tiyan nito at nginitian ito nang peke. "Hayan na ang report last month. Alam mo ba kung sino ang mga pinagalitan ko para matapos ang report na 'yan? Oh, wait, you don't know anything, Boss. Absent ka nga pala ng dalawang linggo." Inirapan niya ito. "You're so unfair, you know that? Kapag kami ang absent, may bawas agad ang sahod namin. Bakit ikaw, wala? That is not fair you know."

Hinuli nito ang tumataray niyang mga mata. "I am your boss, you do know that, right?" pagpapaalala nito sa kanya.

Pinukol niya ito ng masamang tingin. "Unfortunately." Inirapan niya uli. "Pero hindi naman talaga totoo 'yon. Kasi sa ating dalawa, ako ang boss kasi hindi ka naman pumapasok."

Tumawa lang si Lysander, saka kinalabit na naman ang string ng gitara. "I'm bored, Miss Secretary." Umupo ito, saka tinapik ang bakanteng espasyo ng sofa bed na nasa harap nito. "Sit and read me this." Iniabot nito sa kanya ang folder. "Reports? Ayokong basahin 'yan. Nababagot ako."

Napabuntong-hininga si Jergen at napailing-iling. Yep. This was her boss. Ang boss na inakala niyang seryoso at hardworking. Iyon pala ay nangangailangan ito ng sekretarya na gagawa sa trabaho nito.

Sarap sapakin, eh.

"Ayoko." Pinagkrus niya ang mga braso sa harap ng dibdib. "Trabaho mo 'yan. Tapos na ang trabaho ko."