POSSESSIVE 14: Lysander Callahan

CHAPTER 10

CHAPTER 10

IBINIGAY ni Jergen kay Lysander ang isang bote ng Gatorade nang makarating sila sa terminal at makababa ng bus. Hinayaan niya muna itong umupo at pinagbantay niya ng mga dala nila. Umalis kasi siya at bumili ng makakain at maiinom na makakapagpabalik sa lakas nito kahit paano.

"Inumin mo 'yan," wika niya. "Makakatulong iyang maibalik ang tubig na nawala sa 'yo." Sunod niyang iniabot ay isang pack ng chocolate. "At ito, kainin mo 'to. Makakatulong iyan para maibalik kahit paano ang enerhiya mo."

Pagkatapos uminom ng Gatorade ni Lysander, tiningala siya nito at pinakatitigan. "Thank you for taking care of me back there."

Nginitian niya ang lalaki. "Inalagaan mo rin naman ako nitong mga nakaraang araw. At baka akala mo libre 'yan, may bayad 'yan," pagbibiro niya.

Nanunudyo ang mga mata ni Lysander. "Halik gusto mo?"

Nawala ang ngiti ni Jergen. "Binabawi ko na. Libre na ang pag-alaga ko sa 'yo. Solohin mo 'yang halik mo."

Malakas na natawa si Lysander, saka kinain ang chocolate na bigay niya. "So, what now? Saan na tayo pupunta? Malapit lang ba rito ang bahay n'yo?"

Kinagat niya ang pang-ibabang labi, saka inilibot ang tingin bago sinagot si Lysander. "Nandito na tayo pero malayo pa ang bahay namin dito. Nasa liblib 'yon, eh. Pero dito ako nag-college. Nagbo-boarding house lang ako no'n tulad ng kapatid ko ngayon kasi malayo nga ang bahay namin."

Napatango-tango si Lysander. "So paano tayo makakapunta sa bahay n'yo?"

Ngumisi siya. "Sasakay tayo sa tricycle na walang aircon."

"Oh, fuck." Bumagsak ang mga balikat ni Lysander. "Matagal ba?"

"Kung magdyi-jeep tayo, nasa mga forty minutes lang." sabi niya. "Kaya lang ayokong mag-jeep. Mag-special na lang tayo ng tricycle kasi bugbog-sarado na 'yong cake."

"Ilang minuto kapag sa tricycle?"

"One hour."

Huminga ito nang malalim. "One hour? I can do that."

"Good." Nginitian niya ang lalaki. "Halika na."

Tumayo si Lysander, saka ito na ang nagbuhat ng dalawang bag na dala nila at siya naman ang nagbuhat ng cake. Iginiya niya ang lalaki patungo sa mga tricycle na puwedeng special patungo sa kanila. Nang makasakay at nasa biyahe na sila, nakabaon lang ang mukha ni Lysander sa leeg niya na nagpapabuhol-buhol naman ng tibok ng puso niya.

"Baby?"

"Hmm?" agad niyang sagot. Nasasanay na siyang tinatawag siyang baby ni Lysander.

"You smell good." He kissed her neck. "God, I'm horny."

Tinampal niya ito sa balikat. "Magtigil ka, Boss. Huwag kang ganyan, lalo na sa bahay. Tatagain ka ni Tatay."

Bahagya itong nag-angat ng tingin sa kanya. "Talaga bang tatagain niya ako kapag ginawa ko 'to sa 'yo?" Kinagat nito ang balat sa leeg niya dahilan para mapadaing siya. "Because I will always do this to you, baby."

Kinurot niya ito sa tagiliran. "Magtigil ka, Boss. Seryoso ako."

"Seryoso rin naman ako." Lumapat ang kamay nito sa isa niyang dibdib. "Sa tingin mo nagbibiro ako?"

Pinigilan ni Jergen ang sarili na makaramdam ng kiliti sa pagkababae niyang hindi pa nga magaling dahil sa kahalayang ginawa nila ni Lysander.

"Stop it, Lysander," saway niya, saka inalis ang kamay nito sa dibdib niya. "Seryoso ako. Hindi ako nakikipagbiruan sa 'yo. Hindi mo kilala ang tatay ko, baka may mangyaring pagsisihan mo habang-buhay kapag ipinagpatuloy mo 'tong pagbibiro mo."