DENİZ KIZI

BÖLÜM 6

Uykusuzluktan kırmızılaşmış ve şişmiş gözlerim, solgun tenim ve dağınık saçlarım...

Aynada gördüğüm bu ölü beden bana ait değildi sanki.

2 gündür hastanede onun uyanmasını bekliyorduk ve sanırım bu koskoca iki gün beni bu hale getirmişti.Aynada ki
görüntüme son kez baktım.

"Eylül, iyi misin ?"

Omzuma uzanan eli daha yeni farketmiştim.Yavaşça arkamı dönüp, iyiyim dercesine Büşra'ya sahte bir gülümseme yolladıktan sonra çıkışa yöneldim.

Büşra bu sabah yetimhaneden ayrılmıştı.Olayları hala bilmiyordu ancak anlatmam içinde ısrar etmemişti.Oysa yetimhaneden ayrıldığında ilk günümüzü hiç böyle hayal etmemiştik.

Büşra'yla birlikte Deniz'in bulunduğu odaya doğru ilerledik.Kapıyı yavaşça araladıktan sonra içeri girdim.Büşra peşimden gelmek yerine beni dışarıda  beklemeyi tercih etmişti.Odaya girdiğimde tüm gözler beni bulmuştu ancak benim görmek istediğim onun okyanus mavisi gözleriydi.

Yatağının sağında bulunan koltuğa kendimi bıraktıktan sonra sessizce onu izlemeye koyuldum.Sakin geçen birkaç dakikadan sonra sessizliği bozan adını bilmediğim ancak Deniz'in güvendiği sayılı kişilerden biri olduğunu bildiğim adam olmuştu.

"Eylül hanım, biraz dinlenseniz iyi olur.O iyi olacak merak etmeyin "

Gözlerimi Deniz'den ayırmadan hayır anlamında kafamı salladım.

"Eylül hanım.."

"Lütfen..Lütfen izin verin yanında kalayım.O benim yüzümden bu halde.Lütfen.."

Bu kez gözyaşlarım benden izinsiz akmıyordu.İlk defa bu kadar çok ağlamak istiyordum.Gözyaşlarım arasında olumlu bir yanıt beklerken, bu halime daha fazla dayanamayan adam kafasıyla onaylayıp bizi odada yalnız bıraktı.

Yanlız kalmıştık..

Odada ki sessizliği bozmak için birşeyler söylemeye karar verdim.Boğazımda ki o düğümü yok etmek istercesine birkaç kez öksürdükten sonra hazır olduğumu hissettim.Ellerini ellerimin arasına alıp ona doğru yaklaştım.

"Özür dilerim..
Benim yüzümden bu haldesin.Sana söz veriyorum uyanırsan istediğin herşeyi yapacağım.Günlerdir senin için dua ediyorum.Elimden gelen tek şey bu..

Sen benim için burada ölümle burun buruna gelmişken benim ise tek yapabildiğim dua etmek.."

Gözyaşlarım bir kez daha yanaklarımdan süzülmeye başlamıştı.Derin bir nefes alıp konuşmaya devam ettim.

"Lütfen uyan artık..
Uyan ve bana aptal bir kız olduğumu hatırlat.Seni dinlemediğim için beni azarla.Söz tek kelime etmeyeceğim.Sadece seni dinleyeceğim.Yeter ki sen uyan."

Anlımı birleşmiş olan ellerimize dayayıp gözyaşlarımın akmasına izin verdim.

"Ah, gerçekten bu sümüklü kız için mi ölecektim "

Duyduğum sesle kafamı kaldırdığımda Deniz'in alayla beni izlediğini gördüm.

"Deniz, sen.."

"Görüşmeyeli birşeyler değişmiştir diye düşünmüştüm ama hala o aptal kızsın" dedi alayla karışık bir gülümsemeyle.

Söylediklerine aldırmayıp, hızla boynuna atladım.Bu hareketime o da şaşırmış olacak ki kollarımın altında vücudu kaskatı kesilmişti.Bu daha da çok gülmeme neden olmuştu.Kollarımın arasında nefes almaya çalışan Deniz'e aldırmayıp daha da sıkı sarıldım.