11.Bölüm

2.6K 79 10
                                    

Medya:önceki bölümde anlatılan kıyafet

-Bu ne güzellik?

---

Arkama döndüğümde Sarp beyi gördüm. Evet dün adını öğrenmiştim.

Hafifçe eğilerek tebessüm ettim.

-Teşekkür ederim

-Rica ederim. Toplantı odasına imza atmaya gidiyorsun galiba?

-Evet oraya gidiyordum.

-Peki madem imza işlerini hallet sonra odama gel.

-Peki efendim.

Toplandı odasına gidip imza işlemini halletim, baya da büyükmüş yalnız bizim ev kadar resmen. Şirketten bahsetmiyorum bile.

Sarp beyin odasının önüne gidip kapıyı çaldım, içeriden ''Gir'' sesi gelince yavaşça içeri girdim. Dosyalardan kafasını kaldırıp bana baktı.

-Geç otur şöyle.

Gösterdiği yere oturdum.

....

İmza işlerini falan halletmiştim, kuralları da öğrendim, bence artık hazırım.

Odamı da önceden hazırlamışlar ohh miss.

....(yazcak bişe bulamadıımmmm kkk)

Sonunda mesai bitmişti ama bende bitmiştim. Yok şu dosya imzalancakmış yok plan çizilcekmiş falan filan. Son dosyayı da kapatıp masa başından kalktım, o sırada kapı çalıp Sarp bey içeri girdi, ve gülüyordu ALLAH aşkına bu adam nasıl bu kadar rahat, umursamaz, ENERJİK olabiliyor?!

-Akşam yemeği yemedin değilmi?

Açıkcası yememiştim ve acayip açtım. He bide zaten şirketten en son biz çıkıyorduk yani diğerleri 8 de eve giderken ben 9.30 da eve gidiyordum ADALET!?

-Hayır yemedim, ama şimdi çıkıyordum zaten eve gidince yerim.

-Olmaz öyle şey, bugün ilk iş günün ve ben ısmarlıycam.

-Gerek yoktu.

-Hayır var!

Valla daha fazla ısrar etmicem çünkü açım aç!

-Peki madem.

şirketten dışarı çıkınca bir titreme geldi ama bu soğuktan değildi, sanki... sanki... NE SAÇMALIYORUM BEN KESİNLİKLE SOĞUKTANDI!

Cebinde arabanın anahtarını arıyordu. Ne varsa artık o cepte. Bir düşüneyim PARA?

Hava kararmıştı ve soğuktu, sonunda arabanın anahtarını bulmuştu. En azından arabanın içi sıcaktı. Ama çok şanslı olduğum için(!) araba çalışmıyordu.

-İstersen ben eve gidiyim, başka zaman yeriz yemeği.

-Bu saatte tek başına gidebilirmisin?

-Giderim.

-Evet gidersin ama ben yollamam.

Arabadan inip birlikte yürümeye başladık. Gerçekten iyi ve komik bir insandı. Biraz daha yürüdük, göz gözü görmüyordu çok karanlıktı.

-Seni ilerde bırakırım oradan arkadaşın alsa olurmu? Dosyalar kaldı şirkette onları almam lazım.

Korktumu?

-Olur tabi ama telefonunu kullansam olurmu haber verme amaçlı.

-Senin telefonun yokmu?

-Vardı da hatsız falandı oda üveyimin yanında kaldı.

KÖLE Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin