Evet çok mutluyuz Dylan bizi eve bıraktı ve bugün akşam ece hakkında babam dan bilgi alacağım o yüzden onu bekliyoruz zaten bi saati kalmıştı gelmesine eve geldiğimizde eceyi yukarıya çıkartıp üzerini değiştirdim ve çok tatlı bi kız olmuştu cidden bu benim kızım olsun ya çok tatlı eceyi sarılıp doya doya öpüyorum. Neyse ki kapı çaldı aşağıya koşa koşa inerken
Annem: SANDYYYY! diye bağırdı
koşa koşa aşağıya indim. kapıda üç polis duruyordu. Annem bayıldı hemen hastaneye götürdüm. odaya benim girmemi istemediler.
Polislere sordum noldu? baban araba kazasında vefat etti.
Ne, nededin sen ne babammı!
aniden bayılmışım kalktığım'da hastane yatağın'da buldum kendimi ve uyandım nasıl ağlıyorum gözlerimin acılarını hissediyorum ve ben yıkıldım hayatım mahvoldu. babam beni tek bıraktı. bu koca dünyada ben napıcam nasıl ayakta durucam kim elimden tutucak!
Babammm..! nasılda bırakıp gittin o güzel küçük kızını. kim tutacak ellerimden, kim istediğimi alıcak, kim ağlayınca göz yaşlarımı silecek, he kim kimmmm...
Ağlarken odaya Dylan ve ece girdi Dylan elimden sım sıkı tuttu ve" sakin ol geçicek buda geçicek ecenin o maviş gözlerinden damyalan yaşlara dayanamayıp elimi uzatarak sildim.
Babamın ölümünü duyan teyzelerim abim. Yeğenlerim tanıyan herkes geldi ve "başınız sağolsun" dedi annem ayağa kalktı ve iki dk öylece göz yaşları yere düşerken âdeta durdu konuşmadı sustu. Annemin bu durumuna dayanamadım ve yataktan kalkarak annemin koluna girdim ve bana bakarak
Annem: kızım dik dur biraz kendini toparla.
Sandy: anne tamam tamam anne.
Cenaze yarın öğlen kalkacak.
Annemin kolundan tutan yengelerim annemi eve götürdü bende bi yarım saat sonra arkadar Dylan ile birlikte eve gittim evin içerisi baya bi kalabalıktı annem bugün sabaha kadar ağladılar saat 10 da kuzenlerim ile kahvaltı hazırladık ve masayı kurduk ama bi kişi dahil ağzına bi lokma yemek almadı öylece geri kaldırdık çok zor babamı kaybettim ayakta duramıyorum. herkes toparlanmaya başladı anneme sordum nereye gidiyorlar diye.
Annem; cenazeye kızım cenazeye.
Diyip ağlamaya başladı.
Arabayla gittiğimiz de Dylan ın annesi ve babası da gelmişti cenazeye
Cenaze namazını kıldık ve babamı toprağa verdik annem ve ben bayılma noktasındaydık.
Ben dayanamayıp babamın mezarında "BABAMMM!! NEREYE GİTTİN SEN? GERİ GEL, ÖZLETME KENDİNİ, BAK BAK KÜÇÜK KIZIN AĞLIYOR.
NEDEN GÖZ YAŞINI SİLMİYORSUN? HE NEDEN....
Diye ağlarken annem ve yengem kolumdan tutarak beni arabaya götürdüler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk -ı Bela 💫🌟📚 📖
General FictionSoğuk bir kış günüydü. camdan yavaş, yavaş eriyip. kayan karları izlerken kapı çaldı. Kapıyı açtım ve küçük bir kağıt "da. "cama bak güzelim" yazılıydı koşa , koşa camı açtım.ve birde ne göreyim. kalpler içerisinde bir çok gül ve seni seviyorum "...
