Meant to be

Another one?

Als het pauze is zie ik Jace staan bij de bar. Bij hem staan nog twee meisjes. De ene herken ik. Dat is Nao. Het andere meisje herken ik niet.

Als ik bij het groepje aankom zie ik dat het nieuwe meisje hele mooie ogen heeft. Ze zijn niet blauw maar ook niet groen. Het ziet er heel bijzonder uit.

Ik schrik op uit mijn gedachten als het meisje zich voorsteld.

Ze heet Marije en ze zit bij Nao in de klas.

De hele pauze lang hebben we alleen maar gelachen en gepraat. Ik ben echt blij dat ik zo snel al nieuwe vrienden heb. Dat was waar ik me wel heel erg veel zorgen over maakte toen we besloten te verhuizen. Vooral ook omdat Jace en ik toch wel een beetje vreemd zijn. We proberen het altijd zo goed mogelijk te verbergen maar dat lukt niet altijd aangezien wij precies weten wanneer er iemand liegt, en soms kun je dat moeilijk negeren.

Aan de andere kan is dat ook wel weer het handigste aan onze gave. We kunnen nooit voorgelogen worden.

Maar nu hebben we dus net ondekt dat onze gave niet bij iedereen werkt. Bij Nao  bijvoorbeeld. Bij iedereen kunnen we alles horen. Zelfs de meest persoonlijke dingen. Dat is soms ook wel een klein beetje awkward. Maar bij Nao is het leeg. Aan de ene kant is dit heel jammer want ze is nou net een persoon wat wel heel interresant zou zijn door haar gave. Maar aan de andere kant is het ook wel eens leuk.

Als je namelijk met haar omgaat word je niet constant afgeleid door allemaal andere gedachtes die ze dan heeft.

De pauze is helaas al weer voorbij dus ik neem snel afscheid van mijn nieuwe vrienden. Ik kijk op mijn rooster. Jippie, tijd voor geschiedenis. Dit is echt het meest saaie vak wat ze ooit hadden kunnen bedenken. Ik bedoel met wat voorbij is heb je niks meer te maken. Maar ja. Het is nou eenmaal een verplicht vak in 5 VWO.

Ik ga lekker achterin de klas zitten. Dat is het beste plekje als je even totaal geen zin hebt om op te letten.

Veel vriendin in mijn klas heb ik nog niet dus ik zit alleen.

Ik kijk op als er een jongen binnen komt. Ik heb hem nog nooit gezien, maar toch voelt het al gelijk heel vertrouwd. Aangezien de rest van de klas vol is en het enigste plekje wat nog vrij is naast mij is komt ie naast mij zitten.

"Hey"

"Hallo" OMG zijn stem. Hij is zoo leukkk. Ik had niet eens door dat ik hem aanstaarde, maar blijkbaar deed ik dat want hij vroeg of er iets was. Heb ik weer hoor. Alsof ik nog nooit eerder een jongen heb gezien.

"... en ... ??" Ik schrik op.

"huhh wat zei je?" zeg ik blozend

"Ik zei dat ik Ramon heet. En daarna vroeg ik wat jou naam was." zegt hij lachend.

"Owh. Sorry. Ik heet Joanne." Ik ben volgens mij zo rood als een tomaat. Zo voelt het in ieder geval.

Hij glimlacht naar me. OMG hij is echt ontzettend leuk.

De hele les ben ik met mijn gedachten bij Ramon. Ik hoorde de bel niet eens. Ik merkte pas dat de les voorbij was toen iedereen al bijna de deur uit was.

Nogsteeds met mijn gedachten half bij Ramon loop ik naar mijn fiets.

Als ik bij mijn fiets gaat voel ik mijn mobiel trillen. Het is Jace. Hij heeft de laatste uren vrij en kan dus opfietsen. Ik pak mijn fiets en wacht tot ik Jace naar me toe zie fietsen.