Meant to be

Toch nog :P

Ik staar naar mijn telefoon. Owh pleaseee laat het Ramon zijn..

Ik open het bericht.

NEEE. Het is een bericht van vodaphone dat ik minder dan 2 euro aan beltegoed heb...

Alsof mij dat ook maar iets boeit op dit moment. ugh...

Als we gaan eten heb ik nog steeds geen bericht. Ik voel me zo dom...

Hij haat me gewoon echt nu.

Ik heb totaal geen honger en ik ben niet heel spraakzaam nu dus na het eten ga ik meteen weer naar boven.

"Joanne?? Kom je even beneden? Er is iemand voor je." Roept Jace naar boven.

Ik sta met tegenzin op. Ik lag net zo lekker op bed. Ik kruip (bij wijze spreken dan) naar beneden. Als ik zie wie er beneden staat te wachten slaat mijn hart een slag over. Het is Ramon.

"Hey Joanne. Ik las je berichtje. En ik dacht dat het wat makkelijker was als we er even over gingen praten."

"Jaa euhm. Natuurlijk!" Ik probeer niet al te blij te klinken. Ik bedoel dat is ook een beetje raar natuurlijk, eerst wegrennen en dan super blij zijn als je hem weer ziet.

Als we naar boven lopen zie ik Jace me nog net een knipoog geven.

Eenmaal boven ploft hij op mijn bed neer. Ik blijf midden in de kamer staan niet goed wetend wat ik doen of zeggen moet.

"Je mag best naast me komen zitten hoor. Ik bijt niet."

"Nee dat weet ik." En hevig blozend ga ik naast hem zitten.

"Je weet dus dat ik je leuk vind" zegt hij met een grijns.

"Ja" zeg ik met een nog roder gezicht.

"En jij had het niet verwacht dus rende je vanmiddag weg"

"Euhmmm. Ja" zeg ik met een piepstemmetje, "Ik weet ook niet wat me bezielde"

"Okay. Maar mag ik je dan nu vragen wat jij voor mij voelt?" Hij begint nu ook een beetje te blozen.

Ik kijk hem aan. "Ik vind je al leuk sinds ik je voor het eerst zag"

Hij staart mij nu ook met open mond aan. "Meen je die nou?"

"Ja" zeg ik blozend.

Hij doet zijn mond open om iets te zeggen maar sluit hem ook gelijk weer. Dan buigt hij zich langzaam naar me toe. Ik sluit mijn ogen en net als ik denk dat onze lippen elkaar zullen raken hoor ik geklop op de deur.

Jace steekt zijn hoofd om de deur heen. "Ik vind het rot om jullie te storen maar er is nog iemand voor je."

"Wie dan?" Ik verwachtte niemand en nu zijn er ineens twee mensen die langs komen.

Nog voor Jace kon antwoorden stormden Marije en Nao mijn kamer binnen.

Als ze Ramon en mij zien zitten blijven ze staan.

"Owh. We eh kwamen om je te troosten. Marije had me namelijk verteld wat we was gebeurt maar we wisten niet dat Ramon hier al was."

"We eh gaan wel weer" zegt Marije.

Ramon en ik staan tegelijk op.

"Natuurlijk niet. Jullie zijn hier nu. Kunnen we net zo goed een film gaan kijken." zeg ik

"Inderdaad" beaamt Ramon

En zo gingen we dus film kijken. We keken deze keer Troy. Een leuke film. Alleen waren we wel wat te laat begonnen want om 12 uur was de film pas afgelopen en morgen was wel gewoon een schooldag. Dus besloten we maar dat het handiger was dat iedereen gewoon zou blijven slapen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Heyy allemaal. Alweer bedankt voor alle vote s en comments op mijn hoofdstukken.

Ik vond dit een moeilijk hoofdstuk om te schrijven omdat ik niet veel inspiratie had. Ik hoop morgen nog een hoofdstuk te updaten omdat ik morgen toch lang in de bus zit. Maar ik kan niks beloven.

Vote

Comment

Follow

:D

Xxx Wietske