De volgende morgen gaan we met zijn allen richting school. De nacht was heel gezellig. We hebben met zijn allen in de woonkamer geslapen. Ramon sliep gewoon bij mij! En dan bedoel ik niet bij mij op de kamer maar gewoon bij mij in bed! Ik denk dat ik nu wel kan zeggen dat we een koppel zijn. Maar hij heeft me nog niet écht gevraagt. Maar het ging gewoon vanzelf.
De hele dag heeft Ramon naast me gezeten. Dat is wel het grootste voordeel van in dezelfde klas zitten en dezelfde vakken hebben: Je kunt de hele dag bij elkaar zijn. Na schooltijd gaan we weer met zijn allen naar ons huis. In deze korte tijd zijn we toch wel een heel close vriendengroepje geworden.
"Laten we met zijn allen naar de Mac gaan!!" stelt Marije voor. Iedereen stent in dus we gaan eigenlijk gelijk door naar de Mac Donalds. Ik bestel alleen een MacFlurry. Ik hou van die dingen. Alleen word je er wel snel dik van dus vaak gaan we niet snacken in de Mac Donalds. Ten tweede is het natuurlijk heel erg duur en veel geld hebben we niet. We leven van het geld wat onze ouders ons hebben nagelaten en van het geld wat Jace en ik samen verdienen.
We lopen net met zijn allen de mac uit als er een jongen aan komt lopen. Nao en Marije lijken hem te kennen.
"Heyyy Michael! Wat doe jij hier?" schreeuwt Nao.
"Ik was Marije aan het zoeken. Ik wou vragen of ze vanavond zin had iets leuks te gaan doen." zegt Michael.
Marije word zo rood als een tomaat als ze dat hoort. Marije is heel duidelijk verliefd op die gast.
Natuurlijk zegt ze dan ook ja. En ze beloven om na de tijd naar mijn huis te komen voor de "After Party".
"Michael is dus mijn broer " zegt Nao.
"Okee. En Marije en hij zijn een stel?" vraag ik.
"Nou volgens mij nog niet officieel. maar ze vinden elkaar leuk dus dat zal niet lang meer duren."
"Okee wat leuk. " We zijn inmiddels bij ons huis aangekomen. Jace wil nog even doorlopen naar het centrum voor een nieuwe jas en Nao gaat natuurlijk met hem mee. Het is voor iedereen overduidelijk dat ze elkaar leuk vinden. Behalve voor hun. Zij zien niet dat ze elkaar leuk vinden. Maar ja. Ze zien het maar. Het zal uiteindelijk wel wat worden.
Ramon en ik lopen dus met zijn tweeen het laatste stuk naar huis. Eenmaal thuis besluiten we om een taart te gaan bakken voor vanavond. Als ik de slagroom pak om het op de taart te spuiten begint Ramon me te kietelen. Ik schrik er zo van dat ik de slagroom in plaats van op de taart op mijn hand spuit. Ik begin te gillen en geef Ramon een klap met mijn slagroom hand. Hij zit nu onder de slagroom en ik kan mijn lachen niet langer inhouden. Ik lig helemaal dubbel van het lachen totdat hij de spuitbus van me overneemt en mijn gezicht begint vol te kliederen met slagroom. Ik gil nog een keer en probeer te vluchten. Maar Ramon had me door en pakte me vast zodat ik niet kon vluchten. Hij zet snel de bus slagroom aan de kant en houd me met 2 handen vast. Ik stribbel tegen maar hoe meer ik beweeg hoe strakker hij me vast pakt dus ik stop met vechten. Als ik opkijk zie ik zijn prachtige ogen die lachend aankijken. Ik lach verlegen terug als ik merk dat hij me tegen de muur had gezet en me tegenhield met zijn lichaam.
Ik werd langzaam rood en ik zag dat hij ook bloosde. Hij keek me diep in de ogen en weer kwam hij dichterbij.
(voorzover dat nog mogelijk was)
Ik voelde zijn warme adem op mijn lippen. Ik deed mijn ogen dicht en......
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Hey lieve lezers. Het spijt me dat ik niet eerder heb geupdate. Ik hoop dat jullie me kunnen vergeven. Als jullie tips hebben voor mijn verhaal hoor ik het natuurlijk ook heel erg graag.
De komende tijd zal ik niet heel veel schrijven ivm school enzo. Maar ik zal proberen toch nog zoveel mogelijk te schrijven.
Comment en vote pleaaseee. :)
En Follow :) (Follow=Follow back)

JE LEEST
Meant to be
FantasyJoanne is een meisje met een bijzondere gave. Ze kan gedachten lezen. Samen met haar broer zijn ze verhuist naar de Ardennen waar ze op de eerste schooldag gelijk een meisje ontmoeten die ook een bijzondere gave blijkt te hebben.