Ramon is helemaal wit geworden. Ik loop naar hem toe en geef hem een knuffel.
"Ze waren vast nog niet thuis. Het komt goed." fluister ik. Maar heel overtuigend klinkt het volgens mijn niet.
Ramon drukt op de groene knop en de telefoon gaat over.... en nog een keer...... en nog een keer....
**********************************************************************************************************
´En?? Nemen ze op?´ Vraag ik aan Ramon die maar voor zich uit blijft staren met de mobiel in zijn hand.
Ik sta recht tegen over Ramon van het ene been op het andere te springen. Ze leven nog.. Ze leven nog.. hou ik mezelf maar voor. Maar het duurt wel extreem lang voor ze opnemen.
´Ik krijg voicemail..´
´Ze hebben vast hun mobiel uitstaan. Of hij is leeg. Dat kan ook.. toch? Ik bel de politie.´
Dat hadden we natuurlijk als eerste moeten doen maar ja. Op het moment zelf denk je daar niet echt bij na.
Ik typ het nummer van de politie in. De telefoon gaat maar 2 keer over voor ze opnemen.
'112, wat is uw noodsituatie?´
'De ouders van mijn vriend zijn waarschijnlijk vermoord en toen we hier aankwamen ontplofte het hele huis!´
´Okee. Blijf rustig. Waar bevind u zich nu?´
Blijf rustig???! Wat denkt die vent aan de andere kant van de lijn wel niet. Dat dit dagelijkse kost is voor ons ofzo?? Hoe kun je rustig blijven als het huis van je vriend ontploft waar je bij staat??
´Plantonstraat.´
´Okee. Blijf even aan de lijn alstublieft.´
´Blijf even aan de lijn aub??! Hoe bedoel je blijf even aan de lijn??´
Het blijft een hele poos stil aan de andere kant. Ramon en Jace staan beide met een hoopvol gezicht voor me.
´Ze vroegen waar ik was en nu moet ik aan de lijn blijven..´ zeg ik fluisterend tegen Ramon en Jace
´Hoe bedoel je je moet aan de lijn blijven??! ´ zegt Jace kwaad.
´Ja dat vroeg ik me dus ook af´ Zeg ik.
'Ze horen je te helpen! Je hoort niet te hoeven wachten!´ Zegt Jace.
'Joanne??´ Komt het uit de telefoon. Ik steek gauw een hand op om Jace en Ramon te laten weten dat ze stil moeten zijn.
'Joanne? Ben je daar?´
´Ja´
´Gaat alles goed? Ben je gewond?´
´Nee, Ik ben niet gewond. Ik tril alleen een beetje van de zenu.... Wacht! Hoe weet jij mijn naam?´
´Mijn naam is Frank Hutson. Ik werk voor de CIA´
'Sinds wanneer praat ik met de CIA??´
´Ik wil gewoon weten of alles goed gaat met jullie. Meer hoef je niet te weten.´
´Of alles goed gaat met ons? Meen je die nou? Ik heb net een huis voor mijn ogen zien ontploffen en jij vraagt hoe het gaat??´
´Blijf gewoon waar je bent. Er komen CIA mensen naar jullie toe. Zij komen om jullie te helpen. Je moet met vertrouwen Joanne.'
´Vertrouwen moet verdient worden.´
Jace staat inmiddels aan mijn mouw te trekken. Ik kijk hem aan en hij gebaart dat ik op moet hangen.
'Ik ga ophangen. Ik heb geen idee wie je bent en ik vertrouw je voor geen meter. Sorry.´
'Joanne!! Nee wa....'
Ik steek mijn mobiel weer in mijn jaszak en kijk Jace aan.
'Wat is er?´
Jace wijst naar Ramon die staat te praten met een man. De man staat met zijn rug naar ons toe dus ik heb geen idee wie het is. Maar er is iets bekends aan hem....
**********************************************************************************************************
Hey lieve lezers.
Het spijt me echt dat ik niet eerder een hoofdstuk heb geupload. Ik heb het echt heel erg druk de laastse tijd.
Ik heb wel een extra lang hoofdstuk geprobeerd te schrijven. Hoop dat jullie het leuk vinden.
xx Wietske
Ps . Vote, comment en follow ;D (follow is followback)

JE LEEST
Meant to be
FantasiaJoanne is een meisje met een bijzondere gave. Ze kan gedachten lezen. Samen met haar broer zijn ze verhuist naar de Ardennen waar ze op de eerste schooldag gelijk een meisje ontmoeten die ook een bijzondere gave blijkt te hebben.