Meant to be

Black

Lief dagboek,

Ik had gehoopt om Ramon vandaag weer te zien. Maar hij is vandaag niet op school geweest. Misschien heb ik het gedroomt en bestaat hij gewoon niet? Ik bedoel het is toch ook onmogelijk om meteen een klik te hebben met een persoon als je die nog nooit hebt gezien en nog nooit met die persoon gepraat hebt? Toch hoop ik dat het geen droom was. Het voelde zo goed. Ik voelde me voor het eerst sinds tijden weer een beetje beter. Het mag geen droom zijn... 

Ik leg snel mijn dagboek weg als ik Jace de trap op hoor lopen. Niet dat ik geheimen heb voor hem maar sommige dingen zijn gewoon te persoonlijk. Soms mag je dingen voor jezelf houden vind ik.

Maar Jace komt niet binnen. Hij loopt door naar zijn eigen kamer.

Ik besluit om naar de bieb te gaan om wat boeken te halen. Lezen is namelijk een van mijn favoriete bezigheden.

Ik spring op mijn fiets. Jace en ik wonen net buiten het dorp. De bieb is in het centrum dus het is een kleine 10 minuten fietsen.

Het is een heel groot gebouw met twee vleugels. Als je binnenkomt kom je eerst in een grote hal. Als je doorloopt kun je kiezen naar welke vleugel je wilt. Vervolgens staan in de vleugels ontzettend veel kasten met boeken. De boeken staan op alfabet dus het is makkelijk zoeken. Ik kies vier boeken uit en loop naar de balie.

Ik laat ze op mijn naam zetten en dan loop ik weer naar mijn fiets. Onderweg naar huis kom ik altijd langs een weiland met paarden. Dat doet me altijd weer denken aan vroeger. Vroeger had ik namelijk mijn eigen paard. Maar ja, toen mijn ouders stierven en we moesten bezuinigen omdat we geen geld meer hadden moest ik haar verkopen. Sindsdien heb ik geen paard meer gereden. Ik mis het eigenlijk best wel. Misschien kan ik hier eens een keer langsgaan om te vragen of ze hulp nodig hebben bij de verzorging.

Ik fiets bijna de sloot in doordat ik niet oplet. Ik kan nog net voorkomen dat et gebeurd. Maar in mijn haast om mijn fiets te corrigeren had ik de tak die op de weg lag niet gezien. Ik vlieg over de kop. Als ik neerkom voel ik een stekende pijn in mijn achterhoofd. Dan word alles zwart....

-------------------------------------------------

Jippie weer een hoofdstuk. Het is weer gelukt. Ik hoop dat jullie het nog een klein beetje leuk vinden. Ik hoor het heel graag als jullie tips hebben ofzo. Ook negatieve dingen hoor ik graag. Dan kan ik het miss veranderen:)

Ook votes ben ik heel blij mee. Dat geeft mij toch weer een gevoel dat het miss toch wel een beetje leuk is en dat ik door moet gaan met schrijven:D

Toen ik aan dit boek begon had ik nooit gedacht dat ik er 23 stemmen op zou krijgen. En ik had ook zeker niet gedacht dat het bijna 300 keer gelezen zou worden. HEEEEEEL erg bedankt hiervoor. Ik hoop natuurlijk op nog veel meer votes comments en gewoon lezers. Maar ik ben nu al helemaal blij! :D:D:D