best friend ❆ jung hoseok✔

14

KONTROL ETMEDEN ATIYORUM  YANLIŞIM VARSA KUSURA BAKMAYIN YAVRUMLAR

"Sen.." Hoseok yüzüme öylece bakarken ben göz yaşlarımı dindiremiyordum.Durmadan akıyorlardı.Neden ağladığımı bilmiyordum.O an sadece başıma gelenlere inanamıyordum.Neden herşey beni bulmuştu?

"Ne?" Kaşları çatılıp bana sorusunu yönelttiğinde bile bulanıklaşmış gözlerimi çekmedim ondan.Vereceği tepki beni o kadar korkutuyordu ki neden korktuğumu dahi hatırlamıyordum.Bebeği istemeyip beni tek başıma bırakmasından mı?

Evet kesinlikle.

"Sonuçlar karışmış olmalı." Kafasını yere eğip ben hariç her yere bakmaya başladı.Elinde ki kağıdı sıkmaya başladığını hissediyordum.

"Böyle bir şeyin olması mümkün değil." Ağzımı açmıyordum.Sonuç olarak ne söyleyeceğini bekliyordum.Şuan ne düşündüğünü bilmeyi o kadar çok isterdim ki.Kağıdı avucunun içerisine alıp yumruklarını sıktı.Aynı zamanda çeneside kasılmış ve odada bir oyana bir buyana yürümeye başlamıştı.Ellerini başının iki yanına sabitlediğinde göz yaşlarımı sildim.Onu anlayabiliyordum.

Bir anda baba olacağını öğrenmişti.

Yerinde durdu.Bir kaç saniye sessizce elleri başının iki yanına sabitlenmiş bir şekilde bekledikten sonra ellerini başından çekip gözlerini bana çevirdi.Gözlerinin içerisinde ki çekingen ifadeyi her yerden anlayabilirdim.

"Dae-Ho.." Hoseok büyükçe yutkunurken bunun altından neyin çıkacağını merak etmeye başlamıştım.

"O sana dokunmadı öyle değil mi?" Evet az önce baba olacağını öğrendiği için böyle davranmasını anlayabildiğimi söyledim.Bende onun yerinde olsaydım başta bunu kabullenemez , inanmak dahi istemezdim.

Ama gerçek buydu.

Şimdi tüm bu şeyleri üzerinden atmaya mı çalışıyordu?

Bana Dae-Ho'nun tecavüzü sırasında başarılı olup olmadığını sormasının başka bir açıklaması kesinlikle olamazdı.Bariz bir şekilde çocuğu istemediği için kurtuluş yolu arıyordu.

"Ne demeye çalışıyorsun? Kendi gözlerin ile gördün." Yataktan hızla kalktığımda bir adım gerilemiş , bağrışıma karşılık kısa süre gözlerini kapatıp açmıştı.Ona olan bakışlarım onu duraksatmıştı.Bir süre sadece yüzüme baktı.Daha sonra ise ağzını aralayabilmişti.

"Ben sadece emin olmak istiyorum." Neyden emin olmak istiyordu? Ondan sonra biriyle beraber olup olmamamdan mı? Çocuğun ondan olup olmamasından mı? Benim onu kandırıp başkasından çocuk peydahladıktan sonra üzerine yıkmaya çalışıp çalışmadığımdan mı emin olmak istiyordu?

Tüm suçu benim üzerime mi yıkmak istiyordu?

Bu çocuğu ben tek başıma yapmamıştım.Eğer bu bir hataysa , beraber yapılmış bir hata.Ben onunla yatmak için can atmamıştım.Ondan hamile kalmak için planlar kurmamıştım.

Bu bir hataydı.

Bunun bedelini ufacık bir can üstlenemezdi.

"Ben senden hiç şüphe etmezdim." Ona son kez bakıp yanından geçerek odadan çıktım.Bunun için benden şüphe etmesi bile duygularımı altüst etmişti.Askılıkta bulunan montuma uzanıp aldım ve sırtıma geçirdim.Bu sırada Hoseok odadan çıkıp yanıma gelmişti.

"Nereye gidiyorsun?" Montumun fermuarını çekip ona baktım.Kaşları çatılmış ve alnı buruşmuştu.

"Benden şüphe duyulmayan bir yere." Kapıyı açıp kendimi dışarı atarken kolumun kavrayarak beni durdurmuş ve engellemişti.