❝Unutalım.❞ İki dudağının arasından dökülenler neden bu kadar acı veriyordu bana? Neden en yakın arkadaşı gibi değil de birazdan cebindeki cüzdandan parayı çıkarıp komodine koyacağı tek gecelik bir sürtük gibi hissediyordum?
❝Arkadaşlığımızı koru...
"Hoseok ben..." derin bir nefes aldım. "Tanrım...ben çok korkuyorum." Hoseok koltukta yanımda otururken durmadan yerimde hareket ediyordum.Taehyung annemi almak için gitmişti.Annem başta Hoseok'un evinde olduğuma şaşırsada sonradan kabullenmiş ve birisinin gelip onu almasını rica etmişti.Ee ben bu hamile halimle direkt olarak karşısına çıkamayacağım için Taehyung gönüllü olarak gitmişti.
Ya da Hoseok tarafından gönderilmişti.
"Bana tanrı diye hitap etmenden ne kadar korktuğunu görebiliyorum bebeğim." Bunu beni rahatlatmak için yaptığını biliyordum ama şuan bana çile gibi geliyordu.
"Yapma şunu!" Omuzuna yumruğumu geçirdiğimde güldü.Daha sonra ise beni yakalayıp kollarının arasına çekerek sarıldı.
"Korkma güzelim.Ne olursa olsun ben yanındayım." Hoseok'un sıcak kolları arasına olmam gerginliğimi gram azaltmıyor daha fazla gerilmemi sağlıyordu.Heyecandan ellerim titriyordu.
Hoseok benden ayrılıp camın önüne ilerledi ve baktı.Kalbim göğüs kafesimi zorluyordu,Annemin vereceği tepkiden o kadar çok korkuyordum ki kalbim sızlıyordu.Dudaklarımı yemeye başlamıştım.Ya annem beni evlatlıktan reddederse.Ona haber vermediğim için kesinlikle çok fazla kızacaktı.
"Geldiler." Derin bir nefes aldım.Ağlayacak gibi hissediyordum. "Annenin kaşları çatık.Umarım Taehyung salağı saçma bir şey söylememiştir." Umarım söylememiştir çünkü o zaman daha zor olacaktı.Yolda tüm sinirini toplamış olarak gelecekti karşıma.İkna etmesi kesinlikle daha zor...
Karnıma ağrılar girmeye başlamıştı.
Gerginlikten böyle bir şey olduğunu bilmiyordum ama sanırım olabilecek birşey.Midem kasılıyordu.
"Apartmana girdiler." Hoseok her konuştuğunda midem daha da kasılıyor , ağrım daha da artıyordu sanki.Kendimi sıkmaktan nefesim kesilmişti.Nefes nefese konuştum.
"Hoseok sus." Ikınıyor gibi çıkmıştı sesim.Büyük karnımın alt kısmına giren sancı sonrası dişlerimi birbirine bastırdım.Hoseok sesimde ki tonu farketmiş olacak ki kafasını pencereden çekip bana doğru bakmıştı.Anında kaşları çatıldı.
"Hye Su? Sen iyi misin?" Hızla yanıma geldiğinde kıpkırmızı olmuştum.Yumruklarımı sıkı sıkmıştım.Kafamı iki yana salladım.Karnıma giren sancı olabilirmiş gibi daha da artmıştı.Acıyla inledim.Hoseok yanıma oturduğunda kapının zili çalmıştı.
"Hye Su ne oluyor? Sakin ol ve bir şey söyle bebeğim." Sanki ağrıyı atmanın tek yolu çığlık atmakmış gibi bağırdım.Ikındım.Nefesim daralıyordu.Hoseok hızlı bir şekilde kapıyı açıp yanıma döndüğünde yerimde duramıyordum.Karnım da ki ağrı beni deli ediyordu.
"Hye Su?" Annemin çığlığı odayı doldurdu.Daha sonra ise altımda ıslaklık hissettim.Gözlerimi sımsıkı kapatıp elimi karnımın üzerine koydum ve bağırdım.
"Hoseok geliyor!" Hoseok'un gözleri irice açılırken annem nasıl bir durumun içerisinde olduğunu anlayamadan yanıma gelmiş ve gözümün önüne gelen saçlarımı geri çekip terli alnımı eliyle silmişti.Taehyung ve Hoseok'a dönüp bağırdı.
"Ne duruyorsunuz? Doğum başlamış!" Hoseok'un eli ayağı birbirine karışmıştı.
Beni nasıl hastahaneyi getirdiklerini bilmiyordum.Ya da hatırlamıyordum.Acılar içerisinde Hoseok ile beraber doğumhaneye girmiş ve ıkınıp , bağırmaktan başka birşey yapmamıştım.Hoseok elimi sıkı sıkı tutup bana güzel sözcükler mırıldanırken kısa bir süreliğine rahatlama hissiyle dolmuştu içim.Ağlama sesi duydum.Baygın gibiydim.Daha sonra ise sancı tekrar başlamıştı.
"İki tane mi?" Hoseok'un şaşkın sesi sonrasında tüm gücümle ıkındım ve daha sonra kendimi rahatsız yatakta karanlığa bıraktım.
&&&
"Agu agu! Çokta tatlıymış! Biz bir tane beklerken iki tane çıktı.Ama biliyor musunuz bu kadar şişko olmasından belliydi bu.Ben bir anormallik olduğunu biliyordum!" Duyuyordum.
"Yoongi Hyung artık bıraksan şu espiriyi." Jimin'nin sesini ayırt edebilmiştim.Gözlerimi hafif araladım.Önce bulanık görsemde sonradan düzelmişti.
"Aldığım oyuncaklar boşa gitmedi bak! İkisine de almış oldum!" Taehyung Hoseok'a doğru konuşurken Hoseok benim uyandığımı görmüş ve yanıma gelmişti.
"Uyandı!" Yanıma oturdu.Saçlarımı okşadı. "İyi misin bebeğim? Ağrın var mı?" Kafamı iki yana salladım.Bebeklerimi görmek için hafif doğruldum.Biraz ağrım olsa katlanılabilir derecedeydi.Yoongi'nin kolları arasında pembe bir havlu gördüm.
"Bu kız aynı annesi gibi.Yerinde durmuyor." Jimin ise kollarında tuttuğu mavi havlunun içerisine gülümsedikten sonra Yoongi'ye baktı.Yapmacık bir sinir vardı yüzünde.
"Bu oğlanda aynı amcası! Bir türlü uyanamadı." Jimin'nin söylediği şeyden sonra odadada kahkahalar koparken ben sadece bebeklerimi görmek istiyordum.Yoongi pembeler içerisinde ki bebeğimi bana getirip yavaşça bıraktı kollarıma.Jimin'de aynı şeyi Hoseok için yaptı.
Kollarımın arasında ki meleğe baktım.Bu bir rüya mıydı yoksa ölmüş müydüm? Mutluluktan ağlamaya başladım.Kızım da bana katıldığında ağlamam daha da şiddetlenmişti.
"Ben dedim annesine benziyor diye." Yoongi'nin sözü beni güldürmüştü.Ağlarken aynı zamanda gülüyordum.Sanırım delirmiştim.Anne diyince aklıma gelen şey ile odayı taradım.
"Annem nerede?" Hoseok bir şey söylemek için ağzını açtığında kapının açıldığını duydum.Gözlerim hemen oraya döndü.Annem elinde ki poşet ile içeriye girdi.
"Evet beyler sizi dışarıya alalım! Çünkü torunlarımın beslenme vakti!"
&&&
Bir daha ki bölümü final yaparak hikayeyi bitireceğim.
Daha fazla uzatmak istemiyorum.Oy ve okunma sayılarının düştüğünün farkındayım fakat bu benim için o kadar önemli değil.Aslında anlıyorum , okuduğum bir hikayeye uzun bir ara verilse bende daha sonra okumaya üşenirim çünkü tüm konudan kopmuş oluyorum.
Bunun için yapacak bir şeyim yok.Beni 3 kişide okusa ben yazmaya devam ederim çünkü ben yazmak istediğim için yazıyorum.Bu oy ve yorum meseleleri sadece yazmaya zevk katan şeyler.Yani yorumları okuyup gülümsemek filan güzel :')))
Herneyse umarım eskidiğimi düşünmüyorsunuzdur.Çünkü ben başka şeyler yazmaya devam edeceğim.Umarım sizde beni desteklemeye devam edersiniz.
Sizi seviyorum.
Final notu gibi ama değil glfldllff
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
