Long Distance Relationship (JHOBEA) (COMPLETED)

Chapter 23

After 18 hours ng flight ay nakarating na rin kami dito sa Italy.

Inadjust ko na ang orasan ko sa oras dito sa Italy. At 6:30 na ng gabi.

Hindi pa ko nagmemessage kay Jho ngayon kaya for sure, nagtatampo na yon

Part siya ng plano. Part yung magtatampo sakin si Jho sakin at hindi ako magpaparamdam. Mamaya ako magmemessage sa kanya kapag nasa harap na ko ng bahay nila.

Ramdam na namin agad ang malamig na klima kaya nagsuot na kami agad ng winter jacket.

"Ann, ang lamig no?" Sabi ni Deanna na parang nagpapahiwatig na yakapin siya ni Ann.

"Sus. Papayakap ka lang eh. Sige na nga. :)" niyakap ni Ann si Deanna sa tagiliran at nakaakbay naman si Deanna kay Ann habang naglalakad.

Natutuwa akong makitang masaya sila. Nakikita ko sa kanila yung dating kami ni Jho nung nag uumpisa palang. Yung sweet sweet, puro harutan, madalas mag asaran.

Speaking of Jhoana. Nako di pa rin namin alam address ni Jho.

Buti na lang may wifi sa airport kaya nakaconnect ako at may access ako sa messenger ko.

Pagkaopen ko ng wifi ko. Biglang nagnotify sakin na may message ako sa messenger.

At sa wakas! Nareply si Ged sakin at binigay niya sakin ang address ni Jho.

Naghanap na kami ng taxi para mapuntahan na si Jho.

Manghaharana kami kasama ang mga bagahe namin. Hahaha. Mukhang tanga pero wala na kong paki. Gagawin ko lahat para kay Jho kahit na magmukha akong tanga.

"Deanna, ano bang magandang kanta?" tanong ko kay Deanna wala pa kong maisip eh.

"Hmm. Dadda! May suggestion ako. 'Til They Take My heart Away. Maganda yon." sabi ni Ann. Mahilig din kasi sa music to si Ann.

"Yes, dadda! Favorite namin yon dalawa." nakangiting sabi Deanna.

Alam ni Deanna ang chords kaya habang nasa taxi kami ay nagprapractice kami.

Dinala ko yung gitara ko para yun ang gamitin namin.

Maya maya pa ay nakarating na kami sa harap ng bahay nila Jho.

Ang ganda ng bahay nila.

Hanggang 3rd floor tapos yung pang 3rd floor ay rooftop na.

Teka. Kailangan muna kami magtago ng konti baka makita kami.

Sobrang excited na kong haranahin niya pero at the same time, kinakabahan ako.

Feeling ko kapag nakita ko siya at lumapit siya sakin maiiyak ako pero hindi dahil sa lungkot kundi dahil sa tuwa.

Almost 8 month na rin kasi ang nakakalipas after niyang umalis ng Pilipinas.

Magpapractice muna kami ng konti.

Jho's POV

Nasan kaya si Bea at bakit kahapon pa hindi nagmemessage.

Sino na naman kayang kasama non?

Nakalimutan niya na ba ako?

Naka 68 messages na ko sa kanya bakit di niya pa rin ako nirereplyan.

Di naman niya pwedeng idahilan sakin na tulog siya kasi kahapon pa siya hindi nagmemessage tapos gabi na ngayon.

Di niya na lang sabihin sakin na ayaw niya akong kausap para naman alam ko.

Mga ilang minuto ang lumipas.

May naririnig akong kumakanta.

Pumunta ako sa terrace ng kwarto ko.