Elvine

Hoofdstuk 10

Ik kijk om mij heen en zie allemaal vreemde dingen. Objecten die ik nog nooit gezien heb. Ik lig in een witte kamer op een bed. En ik heb vreemde dingen op mijn huid, een soort slangetjes. Meteen raak ik in paniek. 'Haal me hier weg!' ik trek de slangetjes van mijn huid af. En stap van het vreemde bed af. Maar ik merk dat ik erg zwak ben. Gelukkig heb ik Magie en ken ik veel spreuken uit mijn hoofd. Ik genees mij zelf van de zwakte en meteen kan alles weer, en voel ik mij sterk. Allemaal mensen in vreemde witte kleding pakken mij bij mijn armen en willen  mij terug sleuren naar het bed. Maar ik ruk  mezelf los en begin om me heen te slaan. Ik ren de kamer uit en kom in een grotere kamer. Hier komen nog meer mensen in vreemde witte kleding op mij af. Ik ren richting een grote lange gang. Er lopen allemaal mensen. Er komen nog meer mensen in vreemde witte kleding achter me aan. 'laat haar niet ontsnappen!' hoor ik ze zeggen. Ik loop door een deur die uit zich zelf open gaat. 'Magie!' denk ik bij mezelf. Eindelijk ben ik buiten. Ik verstop mezelf achter een vreemd voertuig die plots  begint  te rijden zonder paard. Dan neem ik  de gedaante van een volwassene rond de 40 aan. En loop rustig zo  onopvallend mogelijk door. Als ik al een tijdje aan het lopen ben en ik de mensen in witte kleding kwijt ben, begint de illusie te verzwakken en wordt ik weer mezelf. Ik loop door een drukke straat en zie nog veel meer  voertuigen rijdend zonder paarden. Ze zijn letterlijk overal.  In Allerlei kleuren en vormen rijden ze. Ik loop naar een vrouw toe en vraag waar ik ben. 'Weet je dat dan niet? Je bent in London de hoofdstad van Engeland' zegt ze. waarom kan ik haar verstaan en waarom verstaat zij mij?
'dank u voor de informatie'  zeg ik. De vrouw kijkt mij vreemd aan, terwijl ik doe alsof ik het niet zie, loop ik verder.

Pov Melisandre
We staan op een groot plein en iedereen kijkt naar ons. 'wat zien ze er raar uit' fluistert een vrouw. Ik loop naar haar toe en geef haar een harde klap, met een beetje magie er bij. ze valt met een klap, en veel bloed op haar gezicht "waarschijnlijk dood" neer. Alle andere mensen rennen bang en gillend weg. Ik begin hardt te lachen. We moeten weg hier. Voor autoriteit ons betrapt.  Ik  loop terug richting de koets . Als ik bij de koets ben, denk ik aan de Big Ben. Meteen staan we ervoor. Gelukkig weet ik veel van de mensenwereld. Ik ben hier eerder geweest. Gelukkig is Elvine hier nog nooit geweest. Ik vindt haar gemakkelijk. Ze weet waarschijnlijk, "hopelijk" toch niet waar ze heen moet. Denk ik bij mezelf. Ik kijk weer in mijn glazen bol en zie Elvine weer lopen. Ik weet gelijk waar het is. 'Elvine is in Oxford Street, daar gaan we heen!' zeg ik luid. Zodat Elke heksenwachter het goed hoort. 
Maar Opeens herinner ik me iets. Elvine heeft nu ook travelkracht. Ze is door de doorgang geweest. Daar krijg je de kracht van. En die kracht kan je over het algemeen gebruiken wanneer je wilt. Ik hoop dat Elvine er niet achter komt. Anders kan het nog wel eens heel moeilijk worden om haar te pakken. Ik denk  aan Oxford Street en gelijk staan we er. Ik neem een gedaante aan van een schattige vrouw rond de 70 aan. Ik kijk even om me heen en na een tijdje zie ik Elvine lopen. Ze ziet er uit als een zwerfster en haar koninklijke  kleding is verdwenen. Ik loop samen met de heksenwachters die de gedaante's aangenomen hebben van een paar tieners op Elvine af. Het is een wonder dat niemand ons van gedaante zag veranderen. Als we bijna achter Elvine staan blijf ik even staan. 'jullie snappen wat de bedoeling is? Jullie doen net alsof ik een soort van lieve oma ben' Zeg ik zacht tegen de heksenwachters. 'Ja laten we beginnen' zegt de door mij aangestelde leider van de wachters. ik begin te lachen.

'Oké showtime girls' zeg ik zacht