Elvine

Hoofdstuk 13

Pov Elvine

Ik loop achter Eriberto aan. We gaan een best groot huis in. Als we bij Eriberto zijn huis aankomen, leidt hij mij een verdieping naar boven. 'Ga eerst maar eens onder de douche' Zegt Eriberto. Als ik ontdekt heb hoe alles werkt, kan ik beginnen mijzelf schoon te maken. 7 uur later Na een tijdje douchen ben ik klaar. Ik ga naar beneden met kleren die ik van Eriberto gekregen heb. Als ik beneden ben zegt Eriberto 'Je hebt 7 uur lang onder de douche gestaan. Ik dacht dat er iets gebeurd was, maar ik kan niet zomaar naar binnen lopen natuurlijk. Doe je dat normaal ook zo lang?' Ik kijk hem verbaasd aan. '7 uur lang, hoe kan dat nou ik dacht dat het ongeveer 20 minuten waren' Ik denk na. Dit is natuurlijk wel een andere wereld, denk ik bij mezelf. Dus misschien is de tijd hier veel sneller dan bij ons. 'Het maakt ook niet heel veel uit hoor. We hebben meer dan genoeg geld. Je bent nu tenminste  schoon. lacht Eriberto. 'Dat je huid nog steeds wonder mooi, schoon en zacht is is echt ongelofelijk. Maar ik wil nu wel weten waar je vandaan komt, en hoe kwam je zomaar in mijn auto?' Vraagt Eriberto. Ik zucht 'Dat is een lang verhaal' Eriberto gaat zitten op de bank en zegt 'ik heb alle tijd' Ik ga naast hem zitten en vertel hem eerlijk het hele verhaal 1 uur later 'Zo is het dus gebeurt' zeg ik. Even is het stil. Maar dan begint Eriberto hard te lachen 'geloof je mij niet?' Vraag ik hem 'Nee natuurlijk geloof ik je niet!' Lacht Eriberto. Moet ik het bewijzen?' Vraag ik 'Doe je best, ik moet zometeen eten maken voor mijn vrouw, zoon en dochter, maar ik heb daar niet zoveel zin in, we zouden vispastei eten, dat moet een heks wel kunnen laten verschijnen. Als jij dit gerecht nu voor mijn neus kan toveren, geloof ik je' Zegt Eriberto. Niet al te serieus. ik denk na over hetgeen hij net vertelde. Hij heeft dus ook een gezin..... Interessant. Ik denk na over zijn verzoek 'Is goed, ik zal het voor je op tafel toveren. Ik moet wel weten hoe het eruit ziet' Eribertro lacht en haalt een vreemd ding tevoorschijn. 'Dit is een mobiel, voor als je het niet weet. Waarom ga ik hier in mee?  Dat ongeluk heeft je hersenen volgens mij echt beschadigd' zegt Eriberto. Hij laat op de zogenaamde mobiel, een plaatje van de vispastei zien. 'Ik heb het gezien, ik zal het voor je laten verschijnen' Ik sluit mijn ogen en denk sterk aan het gerecht, op de magie manier. Ik maak voor de grap veel lawaai en doe heel overdreven. Dit is totaal niet nodig, maar ik heb zin om te overdrijven, zonder reden! Ik doe  mijn ogen weer open en er staat vispastei op tafel. Eriberto schrikt en kijkt verbaasd naar de vispastei, en dan weer naar mij, en dan weer naar de vispastei, en dan weer naar mij, en zo gaat dat nog even een tijdje door. 'Hoe deed je dat, hoe dan?' Stottert Eriberto van verbazing. 'ik mocht het niet zeggen werd mij vertelt door een tovenaar, maar dat heb ik nu toch maar gedaan' Dan gaat de deur open en stapt er een vrouw binnen, daarna een jonge Knappe dame, daarna een heel knappe jongen. 'Wie is die jonge dame?' Vraagt de vrouw aan Eriberto. 'Dit is Elvine, hoe ze hier komt is een lang verhaal, dat kan ze zelf wel vertellen, tijdens het eten. Ze eet met ons mee' Zegt Eriberto Plotseling 'Ik zie dat je het eten hebt gemaakt, fijn schat' Zegt de vrouw. Het meisje en de jongen staan wat verbaasd te kijken. 'Ik heb dit niet gemaakt maar Elvine' Zegt Eriberto. De vrouw kijkt mij en Eriberto verbaasd aan. 'lang verhaal' Zeg ik kalm 'Zullen we eten? Elvine legt het zo dan wel uit, ik heb honger! Ik heb de hele dag gewerkt' Zegt de jonge dame, die nu voor het eerst iets zegt. 'Je kunt dan ook gelijk vertellen hoe je eigenlijk dezelfde taal spreekt als ons' Zegt Eriberto. De rest kijkt met een niet begrijpende blik naar Eriberto.