Elvine

Hoofdstuk 11

Pov Elvine

Er komt een vreemde vrouw naar me toe. 'Dag meisje. Jij ziet er eenzaam uit. Ik ben Elizabeth' De vrouw ziet er oud, klein en lief uit. ik zeg 'Ik ben ook een beetje eenzaam. Maar niet heel erg eenzaam hoor. Geen zorgen, alles komt wel weer goed' de oude vrouw zegt 'Ik was vroeger ook heel eenzaam. Daarom heb ik deze lieve tieners geadopteerd' Dan zegt één van de tieners 'wij zijn lang geleden van huis gevlucht. Het was thuis onveilig. Nu is dit onze lieve  moeder. 'De vrouw komt wat dichter bij staan en zegt 'waarom zwerf je op zo'n jonge leeftijd over straat?' Even is het stil. De vrouw kijkt me afwachtend aan. Ik zeg 'ik kon ook niet langer thuis blijven, door allerlei problemen' De vrouw kijkt mij met veel medelijden aan. 'Je mag wel met mij meegaan, als je dat wilt?' Ik denk na. Kan ik wel zomaar met iedereen mee gaan? ik denk verder na. Veel keus heb ook niet, en waar moet ik anders vannacht slapen? 'Oké ik ga met u mee' Zeg ik dan maar. Deze vrouw is vast erg lief. Melisandre is vast ook in deze wereld. Ik hoop zo dat ze mij niet vindt. Ik loop met de vrouw en de tieners mee. We lopen een heel eind. De vrouw staat plotseling stil in een groot natuurgebied. 'Dit is Kensington Gardens' zegt de vrouw 'We hoeven nu nog maar één ding te doen' Zegt de vrouw met een vreemd lachje. 'wat is dat dan?' Vraag ik nieuwsgierig, en een beetje  angstig tegelijkertijd. Ik begin mijn vertrouwen in haar te verliezen, dus doe ik een stap achteruit. De vrouw zegt 'Kom maar met mij mee naar die hoek' Voorzichtig loop ik mee. Ondertussen bereid ik mij voor op een gevecht, maar ook bereid ik mij voor om eventueel te vluchten. We lopen naar een gedeelte waar geen mensen lopen. Dan zegt de vrouw ineens 'We moeten nu alleen nog maar bekend maken wie we echt zijn!' Dan veranderen de tieners, en de vrouw in Melisandre en de heksenwachters. Ik schrik, en voor dat ik snel weg kan rennen pakt Melisandre mij bij de haren, en sleurt mij mee. 'Nu heb ik je eindelijk duivelskind. Ontsnappen aan mij heeft geen zin!' Melisandre zorgt er voor dat we onzichtbaar worden voor de mensen om ons heen. 'Het is over!' denk ik bij mezelf. Was ik nu maar eerder gevlucht! Wat ben ik ook weer dom geweest. Zomaar vreemden te geloven, en te vertrouwen! Ik ga dood!  Het enige wat ik nu nog kan doen, is positief denken. Ik heb wel  een soort van spannend leven gehad, al heb ik mijn moeder nooit gekend. Ik woonde in een prachtige wereld, zeker als je het vergelijkt met deze wereld,  als ik de  heksen niet mee reken en alleen naar de omgeving kijk. Misschien heb ik in een volgend leven meer geluk, als dat überhaupt  bestaat. Had ik nu maar travelkracht, dan kon ik weg komen. Ik begin dieper over die gedachte na te denken, terwijl ik mij nog altijd mee laat sleuren door Melisandre. Misschien heb ik ook wel travelkracht! Melisandre heeft al zo vaak tegen mij gelogen, misschien liegt ze ook wel weer over travelkracht. Laat ik het gewoon proberen, denk ik bij mezelf. Ik begin te denken aan de voertuigen die uit hunzelf rijden, en ik sluit mijn ogen. Opeens zit ik in zo'n voertuig. Ik zucht blij en opgelucht. Ik zit achter een man die het voertuig lijkt te besturen. Hij schrikt van mij, en begint uit angst te schreeuwen. 'rustig! Ik doe je geen kwaad!' Zeg ik tegen hem, maar hij lijkt me niet te horen. Hij verliest de controle over zijn stuur en raakt van de weg. Ik zie hoe we in volle vaart op een boom afrijden. 'Ik ben er geweest!' Schreeuwt de man luidt.

Pov Melisandre

'Nee! We hebben een groot probleem. Elvine heeft ontdekt dat ze travelkracht heeft. Het kan heel moeilijk gaan worden om Elvine te vinden' Zeg ik tegen de heksenwachters. 'Dat hebben wij ook wel gezien hoor, majesteit!' zegt één van de heksenwachters brutaal tegen mij. 'Hou je mond als ik aan het praten ben begrepen! Meteen valt ze dood op de grond neer. Ik laat haar  transformeren in aarde, en zeg tegen de andere wachters' Jullie gaan een een nog gruwelijkere dood tegemoet dan normale verbranding, als jullie bijdehand denken te kunnen zijn!'de heksenwachters maken een snelle buiging en roepen in koor 'begrepen majesteit! Wij zoeken alleen u wil' Het is tijd is om terug te gaan naar Veliciaansa, denk ik bij mezelf. Waarna ik het hardop zeg. 'Geeft u het nu op?' Vraagt een heksenwachter aan mij. ik snap niet waarom ze zo dom zijn. ze kennen mij toch langer dan vandaag? 'Nee natuurlijk geef ik het niet op! Ik zal haar vinden, en ik zal haar doden! Ik wil alleen terug om na te denken. Elvine heeft haar travelkracht ontdekt, en ik moet een slim plan verzinnen om haar te pakken. al heeft ze nu die kracht' Ik denk aan de big ben, en meteen sta ik er voor. ik wordt moe van de heksenwachters die als gestoorde apen achter je aan lopen, ondanks ik het ze zelf opdraag.  'Hier is mijn koets, instappen jullie!' Meteen stappen alle heksenwachters snel in.  Ook ik stap in, en ik denk aan mijn kasteel in Veliciaansa. Meteen staan we ervoor. Mijn ogen moeten eerst weer wennen aan de duisternis, die in deze wereld aanwezig is. ik voel de heksenwachters in mijn nek hijgen, wat mij behoorlijk irriteert. 'Ik moet nadenken. Jullie verdwijnen nu meteen uit mijn zicht, begrepen!' Schreeuw ik luid tegen de heksenwacht. 'oké majesteit, we komen gelijk als u ons nodig heeft' Zegt de hoogste leider van de heksenwacht. Ik loop mijn kasteel binnen, en ga zitten op de zetel. Het is tijd om informatie te gaan halen in wizzardworld. Elvine heeft vast met Caspain gepraat. Die schoft moet ik spreken.

Dit was het laatste Hoofdstuk, voor dit jaar. Natuurlijk gaat dit boek in 2017 gewoon verder. Ik hoop dat jullie het leuk vonden. Ik wens jullie allemaal een hele fijne jaar wisseling en een gelukkig nieuwjaar!