Elvine

Hoofdstuk 16

Pov Melisandre

Natuurlijk, ze is weer gevlucht.

Als Ik nou eens een manier vond om haar travelkracht te ontnemen. Ik denk dieper over die gedachte en begin zachtjes in mijzelf te lachen en ik denk aan Veliciaansa. En meteen ben ik er weer. Mijn ogen moeten eerst weer even wennen aan de duisternis in deze wereld. Al snel kan ik weer normaal zien. En ga met een zucht op de zetel zitten. Ik denk bij mezelf  'Hier is het tenminste rustig. Geen rare geluiden, geen koetsen zonder paarden, gewoon rust. Ondanks het hier wel elke dag druk is in de straten. Elvine kan nog even van haar leven genieten, tot ik zover ben dat ik een goed plan heb. Ik besluit weer even in mijn glazen bol te kijken. Ik zie Elvine staan bij een groot terrein met een soort magische vliegende objecten. In de magische vliegende objecten zie ik massa's mensen zitten. Als ik deze waanzin gezien heb besluit ik te lezen in de oudste boeken van Veliciaansa. Ik besluit te lezen over de oudste sagen en legendes van Veliciaansa, misschien kan dat mij helpen. Ik kijk tussen de aller oudste boeken van deze beschaving. Ik pak een heel groot boek uit de enorme boekenkasten. Ik ga volle ontspanning op de zetel zitten en ik begin aandachtig vanaf het begin van het boek te lezen.

170 jaar na ontstaan Veliciaansa.

Wat zal ik eens doen. Ik zou wel willen helpen deze samenleving uit te breiden. Laat ik heksen en tovenaars gaan helpen. Ik ga de straat op en iedereen is druk bezig. Ik vraag aan een voorbij komende tovenaar 'kan ik u ergens mee helpen?' De tovenaar zegt geïrriteerd. 'Nee! Ik heb geen hulp nodig. Ik kan mezelf prima redden!' Ik blijf hem vriendelijk aan kijken. 'Weet u het zeker?' Vraag ik hem vriendelijk. Hij begint boos te worden. 'Ja ik weet het heel zeker, weg jij!!!!' Ik loop rustig verder. Ik zie ineens één van de leider heksen in een luxe cape, zoals altijd. Ze draagt zware toverboeken met zich mee. Ik vraag aan haar 'Kan ik je helpen?' Ze zegt tegen mij 'Ja je kunt mij helpen door deze toverboeken naar mijn kasteel te dragen?' Ik lach vriendelijk 'Natuurlijk wil ik dat'  Zeg ik enthousiast.  Ik pak wat boeken van haar over en loop achter haar aan. De adel heks loopt heel snel voor mij uit en voor ik het weet ben ik haar kwijt. Ik sla mezelf tegen het hoofd omdat ik haar kwijt ben 'Waar is ze zo snel heen? Ik kijk om mij heen. Dan moet ik de toverboeken maar mee naar huis nemen. Ik loop terug naar huis. Als ik thuis ben begin ik de toverboeken te lezen. Ik lees dag in dag uit de toverboeken. Tot ik ze allemaal gelezen heb. Als ik ze gelezen heb denk ik na. Misschien kan ik wel mijn eigen boek schrijven. Ik ben ten slotte één van de intelligentste heksen. Ik denk erover na. Is er een spreuk is die nog niet bestaat? Wacht eens even! Er is nog geen spreuk om sneller dan de tijd te zijn. Zo snel zijn dat je de tijd voor bent, en terug kunt reizen. Dan moet je wel onvoorstelbaar sneller zijn dan tijd, licht en ruimte. Ik ga de straat op en kijk rond, en ik denk na. Opeens zie ik de adel heks die ik geholpen heb. Ik zie haar boos en zoekend rond kijken. Als ze mij ziet staan loopt ze boos op mij af. 'Jij! Jou moet ik hebben! Waar zijn mijn toverboeken!'Ik kijk haar met grote ogen aan. 'Rustig maar, die toverboeken heb ik. Ik kon je niet meer vinden, dus heb ik ze mee naar mijn huis genomen. Kom maar mee, dan krijg je je eigendom weer terug' de adel heks lacht 'Ik krijg alles wat ik wil. Want ik ben van adel. Alles  is van mij, ik ben uitverkorene. Op sommige dingen heb ik recht. Jij bijvoorbeeld, Dief!' Ze sleurt mij mee. En ze gebruikt magie om mijn huis te vinden. Als we bij mijn huis aankomen zegt ze dat ik de boeken moet pakken. Snel geef ik al haar boeken weer terug. Dan sleurt ze mij weer mee. We komen aan bij een enorm kasteel. De heks sleurt mij mee naar de kerker. De kerker is enorm. 'Hier is je kerker. Normaal zou ik zeggen, veel plezier! Maar ik wens je eigenlijk helemaal geen plezier, dief!  Denk maar niet dat je travelkracht kan gebruiken. Het slot dat ik in bezit heb houdt zelfs travelkracht tegen' Ik kijk haar verbaasd aan. Ik besluit aardig te blijven. 'Ik ben blij dat je je eigendommen terug hebt. Maar ik heb die boeken echt niet gestolen' De heks kijkt mij boos aan. Ze negeert mijn vriendelijkheid en zegt 'Ook de bewaking's rook laat niemand er in of uit!' Ze slaat de kerker deur hardt dicht.. Ze verzegeld de deur met een groot slot en met enorm veel magie.Ik denk na. Ik laat mij mijn missie niet ontnemen. Ik denk na hoe ik moet ontsnappen en ik kijk rondt. Er is een kleine opening. Er zit alleen wel tralies voor, en achter die tralies bewaking's rook. Oké ik moet een plan verzinnen. 1 maand later Waarom krijg ik alleen water van deze vrouw? Gelukkig kan ik lang zonder eten. Oké ik heb hier nu lang genoeg gezeten. Tijd voor mijn ontsnapping's poging. Ik creëer de illusie dat de tralies van de kerker raam open breekt. Het klinkt alsof het geluid van mijn voetstappen door de bewaking rook heen lopen. Ik hoor de vrouw al schreeuwen. 'Nee dat zou toch niet waar zijn!'  De vrouw komt er al snel aan rennen. Ik ga voor de deur staan, die naar binnen open slaat. Als de vrouw naar binnen komt, sta ik achter de deur. Ze loopt helemaal naar de achterkant van de kerker, richting het raam. Als ze aan de achterkant is, ren ik als een speer door de deur. De heks komt gelijk achter mij aan. Ik ren zo hard als ik kan. Ik ren het bos in. Na een tijdje is de heks mij kwijt. Ik denk na, terwijl  ik in de tussentijd wat kruiden pluk. Wie weet komen ze van toepassing. Ik pluk er zo veel mogelijk. 'Ik moet naar de zwerfster heksen' Denk ik bij mezelf. Als ik na een stevige wandel aankom is het al weer 9 keer nacht geweest. Ondanks het  moeilijk te zien als het dag of nacht is, omdat  bijna geen verschil tussen dag en nacht wat licht betreft. Ik kom aan in het dorp van de zwerfster heksen. Overal zie ik boom huisjes. Op een meesterlijke manier gebouwd. Ik loop rond. 'wat sfeervol al die lichtjes in de Maanen schijn' Denk ik hardop. Dan zie ik een zwerfster heks lopen. Ik loop naar haar toe. 'hallo? Mag ik u wat vragen?' De zwerfster heks kijkt mij lang,  zonder wat te zeggen aan. 'Wat moet jij hier?' Schreeuwt ze alsof ze haar zelf bijna niet verstaat. 'Jij mag hier helemaal niet zijn!' Ik vertel wat er gebeurd is, en dat ik net als de zwerfster heksen nu bij de criminelen op geschreven sta.De zwerfster heks zegt, dat ik wel met haar mee mag naar huis. Ik stem daar mee in en loop mee. Als we zijn aangekomen, kijk ik rond. Haar huis is heel knus ingericht. Best wel schattig!(Behalve dan de schedels die aan de muren hangen)