Elvine

Hoofdstuk 25

Hoofdstuk 25 Pov Elvine .

Ik kom aan bij mijn nieuwe baan. Ik meld mij eerst bij Mason (de manager) Na dat ik welkom geheten ben krijg ik een kleine rondleiding. Ik leer veel en uiteindelijk moet ik beginnen met werken. Ik loop naar de keuken als een jonge dame naar mij toe komt gelopen. 'En jij bent? ' Zegt ze plots geïrriteerd. 'Ik ben Elvine en wat is jouw naam als ik vragen mag? Even is het stil terwijl ik in afwachting van haar reactie ben. 'Ik ben Lydia. Ik ben je nieuwe collega. Wij gaan elkaar nog vaak tegenkomen Elvine' 10 minuten later Lydia heeft tot nu toe nog niet echt heel aardig tegen mij gedaan. Eigenlijk is ze heel irritant. Denk ik bij mezelf. Misschien moet ze even wennen. Er komt een vreemde jonge naar mij toe. Hij zegt vriendelijk 'Hey mag ik mij even voorstellen aan mijn nieuwe collega? Ik ben Yazid' ik lach eventjes en zeg 'Ik ben Elvine. Ik ben inderdaad nieuw' Yazid kijkt snel om zich heen en vraagt 'al een eerste indruk?' ik antwoord 'kan er nog niet heel veel van zeggen, maar van wat ik tot nu toe gezien heb is het een mooi ingericht restaurant' Yazid lacht een beetje 'Als je hulp nodig hebt kun je altijd bij mij terecht' Yazid maakt een goede eerste indruk op mij. 'Is goed' zeg ik tegen hem. De eerste klanten komen binnen en gaan aan een tafel zitten. Ik loop gelijk naar ze toe en vraag als ik ze alvast wat drinken kan aanbieden. Terwijl ik deze service doe zie ik dat er ondertussen nog meer klanten binnen komen. Goedenavond. Welkom bij eten met Rico. Ondertussen geef ik de klanten alvast het menu van het restaurant. Kan ik jullie ondertussen alvast wat drinken aanbieden? 'Doe mij maar een watertje zegt de meneer' ik schrijf het verzoek van de gast op papier. 'Doe mij ook maar een watertje' Ook schrijf ik het verzoek van de mevrouw op, terwijl ik ter bevestiging vraag 'tweemaal een glas water?' Ik vind dat ik inmiddels al veel meer van deze wereld weet, waardoor ik al een beetje weet hoe ze willen dat ik mij gedraag. 'Komt er zo snel mogelijk aan' Probeer ik zo vriendelijk mogelijk te zeggen. Ik heb gelijk al door dat ik dit werk niet wil blijven doen voor de rest van mijn leven. Als ik eenmaal wat andere bestellingen heb meegenomen en 2 glazen water meeneem voor de gasten aan tafel 5, word ik heel hard aangestoten door Lydia. IK val op de grond waardoor de glazen stuk vallen en ik het water over mij heen krijg. 'Elvine wat doe je nu?' Vraagt Lydia erg luid. De manager komt eraan en vraagt wat er aan de hand is. 'Elvine struikelde en viel op de grond' liegt Lydia. 'Nou ja, kan gebeuren. Het is nog maar haar eerste keer. Ik sta snel weer op en kijk naar Lydia. Gemeen lacht ze naar mij. Als iedereen weg is zegt ze zacht tegen mij. 'Je bent wel wat onhandig Elvine' Waar ik op volgend zeg. 'Je hebt vooral de gasten ermee die wachten op hun glas water' Lydia haalt haar wenkbrauwen op. 'Gaan we nu ook nog bijdehand doen?' ik kijk haar verbaasd aan 'Ik bedoel er verder niks mee' meteen loopt Lydia weg. Nu mag ik weer wat nieuws aantrekken. Ik besluit positief te denken en mezelf rustig te houden. 'Eerste dagen zijn vaak niet de leukste' Denk ik bij mezelf. 7 minuten later. Na dat ik mij weer opgefrist heb ga ik verder en probeer ik te vergeten wat er net gebeurde. Ook besluit ik om aardig te blijven voor Lydia. Ik loop naar een paar klanten die volgens mij nog niet geholpen worden. 'Kan ik jullie helpen?' Probeer ik zo echt en vriendelijk mogelijk te zeggen. Aan de tafel zitten 7 jonge jongens van mijn leeftijd naar mij te staren. 'Ja je kunt ons helpen' zegt één van hen 'Gerecht 77 lijkt mij wel lekker' Ik schrijf het gerecht weer op. 'Gerecht 77. De avocado met bacon?' Vraag ik ter bevestiging, zodat hij weet dat ik hem begrepen heb. Hij knikt. 'Oké komt er aan. En is er verder al een beslissing gemaakt?' Een jonge lacht 'Ik wil jouw schatje!' Zegt hij. Meteen stoten zijn vrienden hem giechelend aan. Ik schrik een beetje, zonder dat iemand het merkt. Zouden ze voor Melisandre werken? Denk ik bij mezelf. 'Bedankt voor het compliment, maar als ik niet op de menu kaart sta serveren ze mij hoogstwaarschijnlijk ook niet' Zeg ik dan maar als grap. Waarschijnlijk zijn het gewoon jongens die met mij proberen te flirten op een manier die bij "sommige" jongens past. 1 uur later Yazid komt naar mij toe 'Goed bezig Elvine. Trek je niets aan van Lydia ze is jaloers, denk ik. Je bent namelijk een prachtige meid. Vind je het allemaal al leuker worden bij ons?' Even is het stil 'Ja het went al wat meer' Zeg ik terwijl ik er eigenlijk nog over nadenk. Als ik verder ga met werken word ik opnieuw door een klant geroepen. 'Heeft u een keuze kunnen maken?' De oudere man lacht zachtjes. Nee nog niet. Vandaag is je eerste dag is het niet?' Ik kijk de man verbaasd aan. 'Hoe weet u dat? Is het zo duidelijk te merken dan?' De man glimlacht. 'Geen zorgen. Ik weet dingen gewoon snel. Ook merkte en hoorde ik het al. Ik heb goede oren. Ik woon naast Eriberto en Caroline. Heb je mij nog niet gezien?' Ik schud mijn hoofd van niet. De man lacht zachtjes. 'Wij gaan elkaar nog vaak tegen komen, Elvine' Ik geef een ongemakkelijke glimlach naar de man en zeg 'Oké leuk je te ontmoeten dan. Kan ik u iets te drinken aanbieden?' De man zegt eerst niks, maar dan zegt hij 'Doe mijn maar een glas bier, Elvine. Oh ja, voor ik het vergeet. "Succes in de keuken zometeen' Waarom zou hij dat nu zeggen? En hoe weet hij mijn naam eigenlijk? 'Dank u wel meneer' Zeg ik dan maar, omdat ik niet weet wat ik anders moet zeggen. Pov Lydia Elvine loopt terug de keuken in. Ik irriteer mij mateloos aan haar. Zij gaat sowieso de aandacht krijgen de komende dagen, weken, wat zeg ik maanden!' Ik kan het niet langer vol houden met haar. Ik loop naar haar toe en geef haar een harde klap in haar gezicht. 'Au Lydia! Waarom deed je dat!' Ik kan haar stem niet langer aanhoren en geef haar nog een harde klap. Aan Elvine is duidelijk te zien dat ze haar probeert te beheersen. Ik zie dat niemand nog merkt wat er gebeurt en stijf van de Adrenaline wil ik haar de laatste klap geven. 'STOP!' Zegt Elvine luid en duidelijk. 'Omdat jij dat zegt? Zeg ik lachend. Als ik haar weer wil slaan beginnen mijn handen zwaar te tintelen. Zo zwaar dat het bijna pijn doet. Mijn handen worden zeer wit. Het is zo sterk dat het niet meer lukt om mijn hand te gebruiken. Waardoor ik Elvine niet meer een klap kan geven. 'Lydia alsjeblieft stop met dit gedoe. Wat heb ik jou misdaan?' Ik word nog bozer. Bek dicht!!! Schreeuw ik. Nu krijgen we wel de aandacht van de anderen in het restaurant. Ik begin hard op Elvine te vloeken. Het boeit mij niet eens meer dat iedereen kijkt. 'Lydia je hebt jezelf er ook mee als je zo tegen mij doet' Ik begin te lachen. 'Wat een belachelijk kind' denk ik. Ik krijg het heet Terwijl mijn handen weer heftig beginnen te tintelen. Ik krijg het nog heter en binnen paar seconden krijg ik het niet normaal heet. Ik begin te zweten terwijl ik het als maar heter krijg. Naar een paar seconden lijkt het alsof iemand mij in brand aan het zetten is, terwijl dit niet zo is. Ik krijg het zo gloeiend heet dat ik begin te hyperventileren en te gillen. 'Wat is dit! Help!' Mason komt aangerend en ondertussen koel ik alweer af. 'Wat is hier aan de hand!' Zegt hij boos. 'Weer jullie twee! Jullie kunnen elkaar niet uitstaan he? Als dit zo doorgaat Lydia en Elvine zijn jullie hier allebei weg. Deze poppenkast kan ik niet aan mijn klanten laten zien! Is dat duidelijk!' Elvine zegt boos tegen Mason. 'Ik heb niks gedaan! Dit is onrechtvaardig! 'Het maakt mij niet uit wie wat gedaan heeft. Het moet nu stoppen! Omdat ik jullie alle twee niet weg wil hebben krijgen jullie nog twee kansen inplaats van één. En morgen Hebben wij met zijn drieën een gesprek om 8 uur in de ochtend. Wie niet komt opdagen ligt er meteen uit, duidelijk!' Ik en Elvine knikken allebei. Eind van de dag. Als ik naar huis ga zie ik Elvine weer lopen. Ze roept meteen weer gevoelens bij mij op, als ik nu wil of niet. 'Ik ben nog niet klaar met jou meisje' Roep ik tegen haar' Elvine zucht 'Wanneer hou jij nu eens op?' Ik lach 'Als mijn ouders weer bij elkaar zouden komen nou goed!' Elvine kijkt mij aan 'zijn die niet bij elkaar dan?' Ik word nog geïrriteerder 'Ze zijn al lang uit elkaar. Ze komen nooit nog bij elkaar. Dus ik bedoel te zeggen, nooit hou ik op' Elvine kijkt mij medelevend aan 'Ik snap wel dat je dat bedoelde, maar je weet maar nooit. Misschien komen ze weer bij elkaar' Ik voel de boosheid weer opkomen en om meer nare situaties te voorkomen besluit ik snel weg te gaan. 'Waar bemoei jij je mee! Jij kent mij niet. Blijf uit mijn buurt, voordat ik je letterlijk vermoord!' Roep ik haar nog na. Snel stap ik in mijn auto en rijd ik weg. Ik begin zachtjes te huilen. Wat heb ik een rot leven! Als ik eenmaal thuiskom is mijn moeder weer eens weg. Ik word gebeld en het blijkt mijn mam te zijn. 'Ja' zeg ik kortaf als ik opneem 'kan het ook wat vrolijker. Ik bel om te zeggen dat Ik voor mijn werk weer naar Argentinië moet. Ik ben volgende week weer terug. Jij redt jezelf wel weer toch?' ik zucht 'Ik neem wel weer iets uit de magnetron. Zoals bijna altijd' Ik hoor mijn moeder zuchten 'Doe niet zo kinderachtig. Jij bent dit vanaf je tiende al gewend en nu ben je 21 Lydia, oud genoeg dus' Ik zucht weer 'Sorry mam ik ben gewoon wat geïrriteerd, werkdag was klote' 'Je moet eens een andere baan gaan zoeken 'zegt mijn moeder 'Je bent toch niet van plan dit je hele leven te gaan doen? Zo goed verdient het niet eens' Ik zucht nogmaals 'ma je weet heel goed dat je in deze stad niet makkelijk een nieuwe baan vindt. Ik ga, doei mam' voor ik op wil hangen hoor ik mam zeggen 'Nee wacht! Je zult het bijna niet geloven, maar je vader is ook in Argentinië en wij hebben besloten te gaan praten met elkaar' Ik denk na 'Oké veel plezier' 'ben je niet blij! Misschien komt er meer uit voort' Zegt mijn moeder terwijl ik weet dat dit nooit gaat gebeuren. 'Ik heb mijn vader al 18 jaar niet meer gezien, wat moet ik met deze informatie. Nutteloze hoop krijgen?' Even is het stil Maar dan zegt mijn moeder 'blij worden! Maar goed, ik snap jou ook wel weer, tot over een week schat' 'ja doei' zeg ik waarna ik de telefoon boos op de hoorn smijt. 'Weer alleen' Zeg ik boos en hardop tegen mijzelf. DIE NACHT, Lydia DROOMT Ik zit op de bank en opeens zie ik dat de grondt begint te trillen. Waarna er opeens allemaal slangen uit de grond komen gekropen. Razendsnel omsingelen ze mij. En wikkelen ze zich om mijn nek. Ik stik waarna ik weet dat ik bijna dood ga. Lydia schrikt wakker Ik schrik wakker en hap naar lucht. 'Het was maar een droom. Wat een verschrikkelijke droom! Pov Elvine ik word wakker. En denk na 'Eigenlijk zou ik ergens anders wakker moeten worden, thuis' Ondanks ik bijna weg wilde ben ik toch gebleven. Ik zucht. Vandaag weer naar dat akelige restaurant. Waar ben ik terecht gekomen? Pov Caspain. Geregeld Caspain! 'Mooi' Zeg ik enthousiast. 'Had Elvine iets door?' De tovenaarsleerling schudt zijn hoofd. En ik begin zachtjes te lachen. 'Macht over de one ruller komt dichterbij met elke seconde. Ze is nu nog sterk en zelfverzekerd, maar dit is nog maar het begin. Straks keert ze terug tot stof!'