Me? With whom of all?

24.

Με ένα μουγκρισμα άλλαξα πλευρό και αγκάλιασα το μαξιλάρι. Από τη ζέ-στη που ένιωθα, στο μπροστινό μέρος του σώματος μου, η πλάτη μου πάγω-σε. Μάλλον το πάπλωμα θα έφυγε με την κίνησή μου. Από το στόμα μου βγήκε ένα επιφώνημα παραπόνου. Με το χέρι μου προσπάθησα να τραβήξω το υπόλοιπο, αλλά συνάντησα πάλι αυτή την άγνωστη θερμή.

Ξεφύσηξα και γύρισα πάλι αρχική μου θέση. Με το χέρι μου αγκάλιασα αυτό το ζεστό αυτό αντικείμενο και την ε-πόμενη στιγμή το χέρι που υπήρχε α-πό κάτω μου, με τράβηξε προς το ζε-στό αυτό... σώμα.

Ναι.

Αυτό είναι.

Σώμα.

Ανθρώπινο σώμα.

Με αυτή την κίνηση που δέχτηκα, ά-φησα ένα μικρό αναστεναγμό ανακού-φισης κι έβαλα το χέρι μου πάνω σε έ-να σφιχτό στήθος... νομίζω.

Άνοιξα αργά τα μάτια μου και κοίταξα ένα γυμνασμένο στέρνο μπροστά μου. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο τα ξαναέ-κλεισα. Μερικά δευτερόλεπτα μετά, η εικόνα εμφανίστηκε στο μυαλό μου. Γούρλωσα τα μάτια και σήκωσα το κε-φάλι μου. Ανασηκώνοντας το υπόλοι-πο σώμα μου κι έτσι τράβηξα όλο το πάπλωμα.

Ο άνθρωπος μούγκρισε παραπονιάρι-κα. Τα μάτια μου έπεσαν κάνω στο σω-μα που αποκαλύφθηκε... από την κοιλιά και πάνω.

Ω θεέ μου!

Τι σώμα είναι αυτο;

... Υπέροχο σώμα. Σήκωσα αργά το κε-φάλι μου για να δω τον άνθρωπο που με έκανε να βγω εκτός εαυτού για ένα βράδυ.

Λάθος.

Για ένα ακόμα βράδυ. Και προχθές το βράδυ με τον Chris δεν ήμουν καλυτε-ρη, αλλά δε θα πεθάνουμε γι' αυτό. Στη στιμγη γουρλωσα πάλι τα μάτια.

"Σωστά. Το έκανα με τον άγνωστο" Σκέφτηκα κλαψιάρικα

Χωρίς ιδιαίτερη σιγουρια κοίταξα το σώμα μου σηκώνοντας το πάπλωμα α-νακαλυπτοντας πως δεν φοράω τίπο-τα. Έκανα την ίδια κίνηση και με το άλλο σώμα...

Τα ίδια φοράμε!

Το άφησα πλάι κάτω γυρνώντας μπρο-στά.

Μια ιδέα πέρασε από το μυαλό μου και κοίταξα πάλι εκεί. Γούρλωσα τα ματια για τρίτη φορά.

Καλε.

Αυτό είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ!

Κοίταξα αμέσως στο πρόσωπο, αλλά δε φαινόταν ιδιαίτερα και το σκοτάδι δε βοηθούσε. Τράβηξα το σεντόνι και το τύλιξα γύρω από το σώμα μου. Πέ-ρασα το χέρι μου πάνω από το γυμνα-σμένο στέρνο και έσκυψα προς το κε-φάλι.