Ξεροκατάπια και τον κοίταξα με ανοιχτά ματια.
《Με ντρέπεσαι》επανέλαβε με Λένα ειρωνικό χαμόγελο.
Κάθισε δίπλα μου στο κρεβάτι και έπιασε το πρόσωπο μου στα χέρια του.
《Γιατι;》
《Δε-δε σε ντρέπομαι》
《Ποιον προσπαθείς να πείσεις τώρα;》
"Αρχικά εμένα"
Να του το πω;
Σιγά μην του το πω.
Θα με δουλεύει μέχρι να πάω στην Ελβετία να δουλέψω!
Μπαααα
Λίγο είναι.
Μέχρι να σταματήσουμε την κάθε επικοινωνία.
Μέχρι να ξεχάσει την ύπαρξη μου!
《Κανέναν》απάντησα με λίγη καθυστέρηση και τύλιξα καλύτερα το σεντόνι πάνω μου.
《Τώρα ντρέπεσαι και για τη σέξυ περιβολή σου》
Γαμώτο!
Πώς με καταλαβαίνει έτσι;
《Δεν έχω κανένα κόμπλεξ με το σώμα μου》
《Για να το λες εσύ, κάτι θα ξέρεις. Κόμπλεξ με εμένα έχεις και με αυτό που έγινε πριν λίγο, μωρό μου. Παραδέξου το και θα κανω ό,τι μπορώ για να σε βοηθήσω να σου περάσει》
《Και πώς θα το κάνεις αυτο;》
Ελπίζω η ειρωνεια στον τόνο μου να τον κάνει να αλλάξει γνώμη σιγά-σιγά.
《Οπότε ισχυει》είπε λίγο πιο δυνατά από το κανονικό.
《Όχι. Α-Α-Α-Αν εννοώ. Υποθετικά μιλάω》
《Αχα. Τώρα έχεις πείσει τον εαυτό σου πως πρπεει να κοροϊδέψεις εμένα γι' αυτό. Μου φαίνεται φυσιολογικό ένα άτομο με ήθος και αρχές, σαν εσένα να ντρέπεται λιγο μετά από αυτό. Και δεν είναι και συνήθεια. Μια φορά έγινε. Και μάλιστα πριν λίγα λεπτά》
《Τι λες μωρε; Φύγε. Θέλω να ντυθώ.》
《Φίλησα σχεδόν κάθε σημείο του κορμιού σου και με ντρέπεσαι;》
《Δεν έχω θεμα με το σώμα μου. Απλά δε χρειάζεται να με δεις γυμνή》τόνισα.
《Σε έχω ήδη δει!》αναφώνησε γελώντας.
《Άλλο εν...》σταμάτησα.
Δεν πρόκειται να του πω 'εν ώρα πάθους'
ΠΑΘΟΥΣ;
Ούτε σε εφιάλτη!
《Εν τι;》
YOU ARE READING
Me? With whom of all?
Romance-ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ- Μερικές φορές μπορούμε να συγκρινουμε το θάνατο με τη ζωή. Αν το καλοσκεφτεις μοιάζουν τόσο πολύ ενώ ταυτοχρονα διαφέρουν άλλο τόσο. Είναι σαν το σωματιδιο του Higgs! Ξέρετε τι ειναι; Όχι! Σίγουρα όχι! Αυτή η θεωρια προσπαθεί να μας δ...