Παίζει να έχω βγάλει και.... 500 φωτογραφίες... Δεν ξέρω, αλλά είμαι σίγουρη πως η κάμερα έχει σχεδόν τιγκάρει.
Δεν είναι μόνο η θέα, ή η θάλασσα, ή το άγαλμα, ή το μικρό νησάκι...
Εγώ, ο Chris, εγώ και ο Chris μαζί, κάτι πουλάκια και λουλούδια με περίεργα χρώματα...
Η Νέα Υόρκη φαίνεται καταπληκτική από το ψηλότερο σημείο του αγαλματος.
Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και το πρώτο πράγμα που έκανα ήταν να πέσω με την πλάτη στον καναπέ.
《Νόμιζα πως θα έβγαζες τις μπότες μόλις ερχομασταν》
《Μπααα, δεν έχω θεμα με τα τακούνια. Έπαιρνα της μάνα μου από τα δύο και περπατούσα》εξηγησα
《Γιατί; Πότε πρωτοπερπάτησες;》
《Ήμουν ή 6 ή 7 μηνών》
《Από τόσο μικρή ηλικια;》φάνηκε έκπληκτος.
《Ναι, δείγμα πως είμαι πανέξυπνη》καυχήθηκα και με κοίταξε απαξιωτικά υψώνοντας το βλέμμα του προς τον ουρανό.
《Ο γιατρός το ειπε》απολογήθηκα.
《Καλά. Δεν είχε και άδικο》
Του χαμογέλασα.
《Τι ώρα είναι;》ρώτησα
《8 πάρα. Θα βγούμε μετά, έτσι;》με κοίταξε περιμένοντας με μεγάλη ανυπομονησία τη θετική μου απάντηση.
《Εννοειται》
《Κατά τις 12 να φύγουμε από εδώ》
《Εντάξει. Πάω να κοιμηθώ κάνα μισαωράκι》
Με κοίταξε σα λουσμένο κουτάβι.
Καταλάβατε τι ήθελε, έτσι;
《Δεν πιάνουν σε εμένα αυτά, Chris》
《Καλά καλά. Σε παρακλωωωωω》
《Το βράδυ, όμως, θα κοιμηθείς εδω》
《Σύμφωνοι》αναφώνησε και σηκώθηκε αμεσως.
•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•>•
Το ξυπνητήρι χτύπησε στις 20.30' όπως το είχα ρυθμίσει και άνοιξα σιγά σιγά τα μάτια μου.
《Chris》
Τίποτα.
Καλά, πόσο δύσκολα παίζει να ξυπνάει αυτός ο άνθρωπος;
《Chris, μου είπες να σε ξυπνήσω όταν σηκωθώ.》του θύμισα
《Μμμ》
Βαθυστόχαστη απάντηση!
《Έλα βράδυ φιλαράκο... Πώς θα βγούμε αν δε σηκωθεις;》
KAMU SEDANG MEMBACA
Me? With whom of all?
Romansa-ΠΡΩΤΟ ΒΙΒΛΙΟ- Μερικές φορές μπορούμε να συγκρινουμε το θάνατο με τη ζωή. Αν το καλοσκεφτεις μοιάζουν τόσο πολύ ενώ ταυτοχρονα διαφέρουν άλλο τόσο. Είναι σαν το σωματιδιο του Higgs! Ξέρετε τι ειναι; Όχι! Σίγουρα όχι! Αυτή η θεωρια προσπαθεί να μας δ...
