Me? With whom of all?

39.

《Andrea, θέλω να σου μιλήσω》του είπα, όταν βγήκα από την αγκαλιά του.

《Πες μου》απάντησε αμέσως.

《Θυμάσαι》σταμάτησα λίγο, θεωρώντας δύσκολο να του μιλήσω για κάτι που δεν του άρεσε.
《Όταν...》με διέκοψε ο σύντομος ήχος από το κινητό μου.
《Μισό λεπτο》

Κοίταξα για το μήνυμα. Από τον Chris.

Φτου.

Ο perfectie gecondenseerd!

Υπάρχει οι αυτός.

Ξέχασα πως δεν αφορά μόνο εμενα το όλο θέμα. Αν πω στον Andrea τι έχει γίνει με τον κολλητό του, θα σφαχτούνε.

Και αυτό δεν το θέλουμε.

《Τι;》με έφερε στην πραγματικότητα ο ξάδερφος μου.

《Βασικά τίποτα. Ξέχασε το. Δεν είναι καν άξιο συζήτησης.》προσπάθησα να τον πείσω.

《Πες. Κάτι είδες στο κινητό σου και σε τάραξε》

《Όχι, δε με τάραξε. Δν αφορά καν το θέμα. Άσχετο. Απλά... Με ξέρεις μωρέ Andrea. Κάποιες φορές είμαι ασταθής.》προσπάθησαν να τον από τρέχω από το να ρωτήσει περισσότερα πράγματα.

《Ισα-ίσα. Δεν είσαι ποτέ ασταθής》είπε.

Ναι.

Σωστά.

Έχει δίκιο.

Όλο το δίκιο.

Όλο το δίκιο δικό του.

Σταματάω με τις μαλακίες.

《Απλά είναι περίεργη η φάση.》δικαιολογήθηκα.
《Και μου είναι περίεργο να σου μιλάω πάλι έτσι... Μετά από δύο μήνες... Μετά από αυτό που μου είπες... Μετά από τον τρόπο που μου μίλησες.》του εξήγησα, κοιτώντας το στα μάτια και κάθισα στο κρεβάτι.

Στο κρεβάτι που το έκανα πρώτη φορά με τον Chris.

Στο κρεβάτι που ξεκίνησαν όλα.

Χαμογέλασα μόνη μου με τις σκέψεις που έκανα, αλλά αμέσως σοβαρεψα.

Ο ξαδερφος μογ κατέβασε το βλέμμα του.

《Συγγνώμη. Αλλά ξέρεις πόσο σε αγαπάω, ρε μικρό. Και δε θέλω κανένας να παίξει μαζί σου. Ξέρω τον κολλητό μου και είναι το καλύτερο παιδί. Μετά από 'μένα, φυσικά. Και αυτός δεν είναι για σχέσεις. Θα μου πεις,ούτε εγώ ήμουν και ξαφνικά μου έτυχε η Emma. Αλλά υποθέτω πως θα είχα καταλάβει αν ο Chris σε θέλει πραγματικα.》

Πήγε να μιλήσει.

《Θα δεχόμουν όλα όσα λες, αν έτρεχε κάτι με εμένα και τον Chris ή αν τον ήθελα. Αλλά δε συμβαίνει τίποτα από τα δύο. Και σε παρακαλώ αυτή τη φορά να το δεχτείς》είπα απόλυτα.