Me? With whom of all?

37.

Έχουν περάσει σχεδον δύο μήνες από τότε...

Λοιπόν...

Θα σας πω εί έχετε χάσει.

Με τον Chris όλα καλά.

Δεν υπάρχει μέρα που να έχουμε κοιμηθεί χωριστά.

Δεν υπάρχει μέρα που να μην έχουμε κάνει sex...

...Εκτός από κάποιες που 'απαγορευεται'.

Και πραγματικά αυτό δε με κουράζει.

Δεν έχει σβήσει αυτό το πάθος που νιώθω όταν το βλέπω.

Δεν έχει σβηστές το πάθος από τη συνήθεια.

Στη σχολή προσπαθούμε ακόμα να είμαστε διακριτικοι, για να μη γίνουμε θέμα συζήτησης του έτους.

Το πρόβλημα είναι ένα.

Δεν ανοίγεται. Δεν μπορει να δείξει τι νιώθει. Να δηλώσει τι νιώθει. Όλα είναι έμμεσα.

Φυσικά, δε ζητάω να μου πει 'σε αγαπω', ούτε 'νιώθω πως είσαι το άλλο μου μισο', ούτε 'δεν μπορώ να ζήσω χωρίς εσένα', ούτε 'δε θέλω να σκέφτομαι τη ζωή μου αν χωρίσουμε', ούτε καν 'είμαι ερωτευμένος μαζί σου'.

Δε με νοιάζει να μου πει κάτι τέτοιο.

Ούτε εγώ του έχω πει.

Δεν ξέρω αν τον αγαπώ, αλλά δε νομίζω.

Δεν ξέρω αν είμαι ερωτευμένη μαζί του.

Γενικά, δεν ξέρω τι νιώθω.

Ξέρω μόνο πως νιώθω.

Νιώθω πολλά γι' αυτό το άτομο.

Ίσως να ένα πράγματα που δεν έχω νιώσει με κανέναν άλλο.

Αλλά αυτό μπορεί να εξηγείται με το πάθος.

Με κανένα δεν ένιωθα τέτοιο πάθος.

Θυμάστε τον Άρη;

Θυμάστε τι είχα κάνει με τον Άρη;

Θυμάστε τι είχα κάνει για τον Άρη;

Αν ναι, μπορείτε να καταλάβετε τι πάθος ένιωθα γι' αυτό το άτομο.

Μπορεί να ήταν και έρωτας.

Αλλά δεν παίζω με αυτά.

Για 'μένα τέτοιες φράσεις ένα πολύ σημαντικές. Πολύ σοβαρές.

Δεν είναι κανένα είδος παιχνιδιού και δεν μπορεί να γίνει.

Δεν ξέρω, όμως, πως το βλέπει εκείνος.

Δεν ξέρω τι γίνεται μαζί του.

Δεν έχω παράπονο που δε μιλάει.