Hoofdstuk 2

6.7K 193 26
                                    

Lucy's POV

Als ik zijn kaarten in ontvangst neem, wordt hij opgezogen door een nieuwe lading aan gillende meisjes. De tranen staan op de wangen van Kayleigh. "Kom mee en verlies die kaarten alsjeblieft NIET!". Ik heb er immers een gesprek voor moeten voeren met een ontzettend knappe jongen. Ik pak Kayleigh's arm beet, die overigens nog steeds staat na te shaken. "LUCE afkorting Lucy DEZE KAARTEN WAREN AL UITVERKOCHT". Ik weet het, ik weet het.

We zitten op het bed van Kayleigh. In haar slaapkamer met felroze muren. Wat enorm suf, maar schattig tegelijk is. "Als je me nu eerst eens verteld wie ene Mendes is?" "Shawn is de naam" En ik zie hoe ze langzaam weg droomt. 

De hele middag laat Kayleigh nummers van hem afspelen. "Hoe kun je hem nou weer niet kennen?". Ik haal mijn schouders op. "Ik vond hem bijzonder" "Wie niet" "Die jongen straalde iets uit, iets wat me aansprak" "Dat zeggen ze allemaal, maar weten dat het; water naar de zee dragen is, dat doen ze niet". Ze rolt met haar ogen. En terecht, dat sloeg vast nergens op. Hij had gewoon mooie ogen. Verder niets. "Vrijdag winkelen dan maar?". Gezien de overvolle kledingkast van Kayleigh, kan daar best nog wel wat bij. "Daar zeg ik geen 'nee' tegen".

"Kay, heb je je eerder deze dag wel eens afgevraagd waarom hij deze kaarten aan ons gaf?" "Nee, ongelofelijk hè!?" "Zeg dat wel". 

Ik zou bijna geloven dat er iets achter zit..

Aftertaste ft. Shawn MendesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu