Aftertaste ft. Shawn Mendes

Hoofdstuk 14

Shawn's POV

We lopen over het strand heen. Lucy loopt met haar blote voeten door het ijskoude water. "Wie als eerst bij de strandtent verderop is" Roep ik hard. Voor ik het weet is Lucy weg. Ik ren zo snel als ik kan achter haar aan. Het zand stuift soms in mijn gezicht door de harde vlagen wind. Als ik Lucy eindelijk heb ingehaald grijp ik haar armen. We vallen samen in het zand. Ze blijft zo lief naar me lachen dat er automatisch ook één op mijn gezicht verschijnt. Niet dat die er nog niet zat. Als ik Lucy zie alleen al, straal ik. Mijn rechterarm ligt nog onder haar middel. Ze kruipt langzaam dichterbij. We zeggen helemaal niks tegen elkaar, omdat we beide op adem moeten komen. 

"Ik zou je nog vertellen wat er met 2209 was". Lucy gaat in kleermakerszit zitten. "Op 22 september is mijn vader overleden". Een beetje geschrokken van deze nuchtere opmerking ga overeind zitten. "Hij heeft twee jaar geleden een auto ongeluk gehad". Ik kijk haar recht in haar groene ogen aan. Tot mijn verbazing komen er geen tranen aan te pas. "Ik weet dat je het erg vindt. Zeg maar niks". Ik kink. "Zullen we iets gaan drinken?" Probeer ik om van onderwerp te veranderen. "Graag" Zegt ze met een lieve glimlach. We schudden beide het zand uit onze haren en lopen de steile trap van de strandtent op. "Hallo, kunnen we hier misschien wat drinken?". De serveerster blijft me vol ongeloof aanstaren. Ohja, ik ben. Shawn Mendes. Bij Lucy hoef ik daar tenminste niet aan te denken. Ik pak Lucy's hand vast en trek haar mee naar de bank achterin. "Gaat dat echt altijd zo?". Ik negeer Lucy's vraag en bestel twee warme chocomel met slagroom. 

Lucy's POV

Shawn negeert mijn vraag en bestelt voor ons. Zou hij geschrokken zijn van mijn verhaal? "Ik ga even naar de wc". Shawn knikt en opent dan Instagram op zijn mobiel. Ik ga voor de spiegel staan en doe mijn haren in een warrige knot. Pfff, wat moet Shawn wel niet van me denken? Ik zie er uit alsof ik net uit bed ben gerold. Nou is dat ongeveer hoe het is gegaan, maar goed. 

Als ik terug loop is Shawn bezig met de serveerster. Dit keer het meisje wat met een open mond voor ons stond bij de ingang. Hij geeft haar een knuffel en schrijf iets op haar kladblokje. Snel loop ik door naar de bank en ga ik heel dicht naast Shawn zitten. Een beetje uitsloven kan vast geen kwaad.