Aftertaste ft. Shawn Mendes

Hoofdstuk 45

Lucy's POV

Shawn en Cameron zijn zojuist vertrokken. Voor zover ik weet gingen ze niet veel bijzonders doen. Gewoon een dagje zoals elke vriendschap af en toe nodig heeft. "Ik heb hier een joggingbroek met een vest en boven start Netflix op". Kayleigh drukt de stapel kleding in mijn handen en rent naar boven. Zo ziet zo'n dag er bij ons dus uit. "Kayleigh gadverdamme, hier zit één of andere kotsvlek op" Zeg ik eigenlijk lachend als ik naar mezelf in de spiegel kijk. "En dat lieve Lucy, was mijn heerlijke chocomel van gisteravond". Lachend laat ik me op het bed vallen. "The walking dead dan maar doen?" "Wat jij wilt".

Shawn's POV

Ik loop samen met Cameron in de stad. Elke winkel heeft een etalage voor valentijn. "Denk je dat ze weten dat het morgen valentijnsdag is?" Vraagt Cameron als we een winkel in lopen. "Nou wat denk je zelf?" Zeg lachend als ik naar de  schappen met roze doosjes kijk. Ik word nog eens verblind door al die rood en roze spullen. "Kan ik jullie helpen?" "Mijn vriend hier, Shawn, is op zoek naar een goed cadeau voor valentijn" "Maar dat lijkt me niet zo moeilijk te vinden hier, kom je Cam?" Zeg ik snel terwijl ik aan zijn arm trek. Ik heb geen behoefte aan hulp bij het winkelen. Ik lach vriendelijk naar de vrouw in de hoop dat ze een andere klant aanspreekt. "Graag iets wat laat zien dat je de rest van je leven met haar wil delen. Voor altijd samen, trouwen, baby's" Zegt Cameron dramatisch, maar tegelijkertijd lachend. Ik trek hard aan zijn arm en zo lopen we naar buiten. "Verdomme Cam, dat was echt gênant". Hij giert het uit van het lachen, wat mij ook een beetje aan het lachen maakt. "Kop op Shawn, we hebben nog een hele straat te gaan" "Helaas wel" Zeg ik zuchtend als ik naar alle winkels kijk.

Ik sta voor een tafel vol met sieraden. Ik ga voor een zilveren ring met een klein diamantje op de top. Top is misschien verkeerd verwoord aangezien een ring rond is. "Deze graag" "Dat wordt dan 86,59" "Mag ik pinnen?" "Graag, gaat uw gang". Vanuit mijn ooghoek zie ik Cameron met een mandje vol spullen staan. "In een tasje?" "Ehm, ja graag, doe maar" "Dan is deze voor u, veel plezier er mee" "Komt goed". Ik ga op een bankje voor in de winkel zitten en kijk toe hoe Cameron afrekent.

"Te amo.. je t'aime. Wat klinkt beter Shawn?" "Ik zou het bij Engels houden" Lach ik. Ik sla mijn arm klunzig om zijn nek heen. "Ik vind dat we uitgeroepen moeten worden tot beste vriendjes van het jaar" "Als in.. onze vriendschap?" Vraag ik niet begrijpend. "Nee onze relaties gek! Alhoewel onze vriendschap ook een prijs nodig heeft".