Χρόνος.
Άτιμο πράγμα.
Άλλες φορές σε καταστρέφει.
Και άλλες σε λυτρώνει.
Τρία ολόκληρα χρόνια πέρασαν.
Και τρία ολόκληρα χρόνια ήταν στο ψυχιατρείο.
|...|
25 Δεκεμβρίου 2017.
Χριστούγεννα.
Οικογενειακή μέρα.
Είσαι με ανθρώπους που αγαπάς.
Αυτό έκανε ο Juan.
"Ήταν" με την Yavona και το παιδί του.
Στο νεκροταφείο πάλι.
Ένιωθε την παρουσία τους.
Κι ας ήταν κάτω από το χώμα.
«Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω»
Είπε με δάκρυα στα μάτια.
Καλέ μου, δεν το ήξερες;
Πως όσοι φέγουν δεν ξαναγυρίζουν πίσω...
Σκοτάδι.
Στον ουρανό, γύρω του, στην ψυχή του.
«Γιατί να είναι θαμμένοι στο χώμα;»
«Γιατί να μην είναι εδώ να την αγκαλιάζω;»
«Να της χαϊδεύω την κοιλιά»
«Θέλω να την δω»
«Θέλω να δω το παιδί μου να γεννιέται και να χαίρομαι»
Γιατί μια τέτοια μέρα να υπάρχουν άνθρωποι μόνοι τους;
Γιατί;
|•••|
Πήγε σπίτι.
Άνοιξε το ντουλάπι, έβγαλε την βότκα και μια σύριγγα.
Κάθισε στο πάτωμα.
Ήταν κρύο και δεν ήταν εκεί η Yavona να το ζεστάνει με την παρουσία της...
Άνοιξε την βότκα και άρχισε να πίνει.
Δίχως σταματημό.
Δάκρυα.
Παντού.
Φωνές και γέλια ακούγονταν από το διπλανό διαμέρισμα.
Κι αυτός μόνος του με ένα χριστουγεννιάτικο δέντρο που το στόλισαν μαζί.
Ήταν εκεί για να θυμίζουν την θλίψη του...
Κραυγές έβγαιναν από το στόμα του.
Η ώρα 00:00
Που είσαι αγάπη μου να γιορτάσουμε μαζί...
Εσύ στο χώμα και εγώ στην φυλακή του σπιτιού μας...
BẠN ĐANG ĐỌC
JUAN (psychopath)
Truyện Ngắn«Δεν είμαι τρελός, ερωτευμένος με τα ναρκωτικά είμαι» All Rights Reserved DON'T COPY THIS STORY 🚫 •JUAN (psychopath) Wattpad 2016 -Winner of authors vote #KAWG2019- #9 Θέση 5/11/16 #3 θέση 7/5/17 #1 θέση 27/7/17
