31 Δεκεμβρίου 2017
Πρωτοχρονία.
Μόνος.
Μια σιγανή προσευχή ακουγόταν.
Ο Juan προσευχόταν.
Αφού τελείωσε την προσευχή, σηκώθηκε από το πάτωμα.
Μια έκφραση κυριαρχούσε στο πρόσωπό του.
Ψυχρή, θλιμένη.
Πήρε την φωτογραφία της, την σύριγγα και ποτό.
Τα δάκρυα κυλούσαν στα μάγουλα του σαν καταράκτες.
Κοιτώντας την φωτογραφία, άρχισε να μουρμουράει.
«Άραγε να είστε καλά;»
Σίγουρα καλέ μου...
«Σήμερα πρωτοχρονιά μωρό μου και εσύ λείπεις...»
«Τι να κάνω τον καινούριο χρόνο όταν δεν είσαι εδώ;»
Ξέρεις ήδη τι σου επιφυλάσσει ο νέος χρόνος...
Κατάθλιψη, μοναξιά..
Η πόρτα χτύπησε.
Έκρυψε πρόχειρα την σύριγγα μαζί με το μπουκάλι και άνοιξε.
«Τι κάνεις αδερφούληη;»
Η Rosy.
Παλεύω με την μοναξιά μου, αυτό κάνω...
Κούνησε το κεφάλι του προς τα κάτω.
«Μου έλειψες»
«Εμένα να δείς!»
Της απάντησε.
«Είναι καλά, είναι ζωντανοί, ξέρεις γιατί;»
Είπε η Rosy.
«Γιατί;»
Ρώτησε ο Juan με δάκρυα στα μάτια.
Δεν ήθελε να τον βλέπει έτσι η αδερφή του, όμως δεν μπορούσε να συγκρατηθεί.
«Γιατί τους έχεις μεσ'την καρδιά σου και στο μυαλό σου»
Απάντησε με ένα χαμόγελο στα χείλη.
Είναι δύσκολο να τους έχεις μέσα σου και όχι απέξω σου.
«Σ'αγαπώ μικρή μου αδερφή»
Ψιθύρισε, αλλά στην ζωή του Juan χάνονται πάντα αυτοί που αγαπάει.
YOU ARE READING
JUAN (psychopath)
Short Story«Δεν είμαι τρελός, ερωτευμένος με τα ναρκωτικά είμαι» All Rights Reserved DON'T COPY THIS STORY 🚫 •JUAN (psychopath) Wattpad 2016 -Winner of authors vote #KAWG2019- #9 Θέση 5/11/16 #3 θέση 7/5/17 #1 θέση 27/7/17
